[isim]

[madencilik]

• Bir alaşımdaki madenlerin erime derecesi farkından yararlanarak bunları birbirinden ayırma işlemi

[isim]

[eskimiş]

• Söz, lakırtı, laf

Ata Sözleri ve Deyimler

• kale almamak

[zarf]

• Kaldığında

  Frankfurt'a gece yarısından sonra ikiye yirmi kala vardık. - Ahmet Haşim

[isim]

[tarih]

• Düşmanın gelmesi beklenilen yollar üzerinde, askerî önem taşıyan şehirlerde, geçit ve dar boğazlarda güvenliği sağlamak için yapılan kalın duvarlı, burçlu, mazgallı yapı, kermen

  Onu kalenin yanındaki küçük mezarlığa, bir zeytin ağacının yanına gömdüler. - Halikarnas Balıkçısı

• Satranç tahtasının dört köşesine dikilen, tahtanın bir tarafından diğer tarafına kadar düz olarak boş hanelerde gidebilen kale biçiminde taş

[mecaz]

• Genellikle bir düşüncenin savunulduğu, sürdürüldüğü yer

[spor]

• Takımla oynanan bazı top oyunlarında topun sokulmasına çalışılan yer

Ata Sözleri ve Deyimler

• kale gibi
• kaleyi içinden fethetmek

[isim]

• Denizli iline bağlı ilçelerden biri

• Malatya iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Kalma işini yapan

• Artan, mütebaki

  Kalan on lirayı Aliş'e verdim. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[matematik]

• Bir çıkarmanın sonucu

[isim]

[matematik]

• Bölme işleminde bölünenden artan sayı

[isim]

[halk ağzında]

• Burun, burun ucu

• Gelin tacı

• Tezek yığını

[isim]

• Yazma, çizme vb. işlerde kullanılan çeşitli biçimlerde araç

  Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir. - Falih Rıfkı Atay

• Resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer

  Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. - Sermet Muhtar Alus

• Yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç

  Taşçı kalemi.

  Oymacı kalemi.

• Çeşit, tür

  Üç kalem erzak.

  Beş kalem ilaç.

[mecaz]

• Bazı deyimlerde yazı

  Kaleme almak.

[mecaz]

• Yazar

  Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalem açmak
• kalem çekmek
• kaleme (veya kaleme kâğıda) sarılmak
• kaleme almak
• kaleme gelmek
• kaleminden çıkmak
• kaleminden kan damlamak
• kalemine dolamak
• kalemi olmak
• kalemiyle yaşamak (veya geçinmek)
• kalem kırmak
• kalem oynatmak

[isim]

• Kalın biçilmiş uzun tahta

• Ahşap yapılarda kiriş olarak kullanılan kalın biçilmiş uzun tahta

[sıfat]

[mecaz]

• Kaba, anlayışsız kimse, kereste

  Önümüze geçen pahalı bir Alman arabasıydı, direksiyonundaki de bir başka kalas. - Sulhi Dölek

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalas gibi

[sıfat]

• Cisimlerde uzunluk ve genişlik dışında üçüncü boyutu çok olan (cisim), ince karşıtı

  Alt katta her tarafın pencereleri kalın, sık demir parmaklıklarla örtülüydü. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Enli ve gür (kaş)

• Yoğun, akıcılığı az olan

  Kalın bir sis tabakası.

• Etli, dolgun

  Dudakları kalın, yüzü ergenlik içinde... - Memduh Şevket Esendal

• Pes (ses)

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalın incelene kadar ince süzülür

[isim]

[halk ağzında]

• Gelin olacak kıza erkek tarafından verilen para veya armağan, ağırlık

  Babam senden çok mu istedi kalını? - Halk türküsü

[isim]

• Mayalı hamurun parçalara ayrılıp tandırda pişirilmesiyle elde edilen ekmek türü

[isim]

[hukuk]

• Miras

  Toprakları üzerinde gelmiş geçmiş eski uygarlıkların insancıl kalıtını özümlemişti. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Kalıtım yoluyla geçmiş olan şey

[mecaz]

• Görenekler yoluyla yerleşmiş olan tutum veya davranış biçimi

[isim]

• Kalmak işi

  Asıl derdi, tumturaklı sözler, bitimsiz tartışmalarla gözünü boyayıp birazcık yanında kalmamı sağlamak. - Tomris Uyar

[sıfat]

• Herhangi bir kimseden veya bir dönemden kalmış olan

  Annemden kalma bir evim vardı. Onu rehine koyarak bir ev tuttuk. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kalmış, artmış

• Eskimiş

• Evlenme çağı geçmiş, evde kalmış (kız)

• Eksik, noksan

[isim]

• Pamuk iplikleriyle yapılan ilk cilt bezi

[sıfat]

• Düzeyine göre yüksekte olan

  Masanın bir tarafı kalkık.

• Kabararak yerinden ayrılmış

  Kaplamanın ortası kalkık.

• Dik durumda, ucu yukarı doğru olan

  Ve eniştemiz yine kaşlarını, omuzlarını yukarıya kalkık ve başını önüne eğik tutmaya koyulurdu. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

• Kalkmak işi

  Sabahları erken kalkmayı sevmeyen, gece geç yatan gececi kişilerdensiniz. - Tomris Uyar

[nesnesiz]

• Olduğu yeri ve durumu korumak, sürdürmek

  Sıkı sıkı kucakladı ve öylece kaldı. - Tarık Buğra

• Zaman, uzaklık veya nicelik belirtilen miktarda bulunmak

  Arabada yalnız dört çocuk kalmıştı. - Osman Cemal Kaygılı

[-de]

• Konaklamak, konmak

  Hemen karargâha yerleşmezsem ne geri dönebilir ne de otelde kalabilirdim. - Falih Rıfkı Atay

[-le]

• Oturmak, yaşamak

  Tam beş sene benimle beraber kaldı. - Sait Faik Abasıyanık

• Eğleşmek

• Hayatını sürdürmek, yaşamak

  O aileden bir bu çocuk kaldı.

• Varlığını korumak, sürdürmek

  Eniştemizin iptidai kalmış huyları da vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[-de]

• Oyalanmak, vakit geçirmek

  Kısa bir süre tezgâhın önünde kaldı. - Necati Cumalı

• Sınıf geçmemek

  Çocukların içinde kalanlar da var geçenler de.

[-de]

• İşlemez, yürümez duruma gelmek

  Araba yarı yolda kaldı.

[-e]

• İleriye atılmak, ertelenmek

  Mahkeme ayın on sekizine kaldı. - Sait Faik Abasıyanık

[-de]

• Bir şeyle kaplanmak, bir şeye bulanmak

  Oda duman içinde kaldı.

[-de]

• Bir işi belli bir noktada bırakmak, ara vermek

  Bugün iş maddesinde kaldık.

[-den]

• Miras olarak geçmek

  Çiftlik ana babasından kalmış.

[-den]

• Yapamamak

  Misafir geldi, gezmeden kaldık.

• Belli bir gelirle geçinmek zorunda bulunmak

  Refika, valide, iki kerime kaldık mı biz iki bin kuruş tekaüt maaşına. - Haldun Taner

[-le]

• Yetinmek

  Yalnız dayak atmakla kalmadı, onu işinden de çıkardı.

[-le]

• Sınırlanmak

  Amasya'da iken karşılaştığımız vaziyet yalnız Şeyh Recep Vakası ile kalmadı. - Atatürk

• Herhangi bir durumu sürdürmek

[yardımcı fiil]

• Olmak, herhangi bir durumda bulunmak

  Fatma'nın yemek çantası olmasaydı dün aç kalmıştık. - Falih Rıfkı Atay

[yardımcı fiil]

• Kök veya gövdeleri sonuna -a (-e), -ıp (-ip) zarf-fiil eki almış fiillere gelerek süreklilik bildiren birleşik fiiller oluşturur

  Bakakalmak.

  Şaşakalmak.

  Donakalmak. Şaşırıp kalmak. Donup kalmak.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... den kalır yeri yok
• ... ye kalsa (veya kalırsa)
• kaldı ki