[isim]

• Muğla iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Gövdenin sarı veya kirli sarı renkte, yele, kuyruk ve bacağın alt kısmındaki kılların koyu renkte olduğu at donu

[sıfat]

• Bu renkte olan (at)

  Yanında dizgini boynuna bırakılmış bir kula at vardı. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Manisa iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Haberci

  Az sonra ulaklar oba beylerine haber ulaştırmak için atlanmışlardı. - Nezihe Araz

Ata Sözleri ve Deyimler

• ulak çıkarmak

[ünlem]

[kaba konuşmada]

• Ey

  Ulan, bizim sokak çocukları ne insan şeyler be! - Memduh Şevket Esendal

• Öfke ve nefret anlatan bir seslenme sözü

  Uşaktım ulan ne olacak, dediği zaman kimse sesini çıkarmazdı. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

[anatomi]

• Başın her iki yanında bulunan işitme organı

  Kulaklarımın uğultusu içinde, söylediği lakırtıların hiçbirini duymuyordum. - Hüseyin Cahit Yalçın

[anatomi]

• Bu organın, sesleri toplayıp içeriye almaya yarayan dış bölümü

  Elleriyle kulaklarını tıkayıp yatağının yanında tortop oldu. - Halide Edip Adıvar

• Balıklarda başın iki yanında bulunan ve ağızdan alıp solungaçlardan geçirdiği suyu dışarıya vermeye yarayan yarıklardan her biri

• Saban kulağı

• Duvar, baca, şömine vb. yerlerde kulağa benzer çıkıntı

[müzik]

• Telli çalgılarda tel germeye yarayan burgu

[coğrafya]

• Akarsuların ve özellikle göllerin karaya giren ve durgunlaşan yerleri

[mecaz]

• Seslerin uygunluğunu seçebilme ve değerlendirebilme yeteneği

Ata Sözleri ve Deyimler

• kulağı (bir şeyde) olmak
• kulağı (veya kulakları) çınlasın
• kulağı ağır işitmek
• kulağı dikilmek
• kulağı duvar olmak
• kulağına çalınmak
• kulağına çarpmak
• kulağına fısıldamak
• kulağına gelmek
• kulağına girmemek
• kulağına gitmek
• kulağına inanmamak
• kulağına kar suyu kaçırmak
• kulağına kar suyu kaçmak
• kulağına koymak (veya sokmak)
• kulağına küpe olmak (veya etmek)
• kulağına söylemek
• kulağını açmak
• kulağını bükmek
• kulağını çekmek
• kulağını çınlatmak
• kulağını doldurmak
• kulağının üzerine yatmak
• kulağının zarı patlamak
• kulağını sağır etmek
• kulağı okşamak
• kulağı olmamak
• kulağı ters taraftan göstermek
• kulak (veya kulağını) tırmalamak
• kulak (veya kulaklarını) tıkamak
• kulak arkası (veya ardı) etmek
• kulak asmak
• kulak kabartmak
• kulak kesilmek
• kulak kıvırmak
• kulakları dolmak
• kulaklarına kadar kızarmak
• kulaklarını dikmek
• kulaklarının pasını gidermek
• kulakları paslanmak
• kulakları patlatmak
• kulakları uğuldamak
• kulak tutmak
• kulak vermek
• kulak vermek

[isim]

[eskimiş]

• Varlıklı Rus köylüsü

[isim]

• Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tümü, makule, kategori

  İnsan üstüne düşünenlerin hepsi, her iki ulamda da yetkinliğe az rastlandığı görüşünde birleşirler. - Azra Erhat

[felsefe]

[mantık]

• Nesnel gerçekliğin ve bilginin en genel ve temel özelliklerini, ilişkilerini yansıtan temel kavramların her biri, nicelik, nitelik, bağıntı, makule, kategori

[zarf]

[eskimiş]

• Uzunlamasına

[isim]

[bitki bilimi]

• Patlıcangillerden, çiçekleri beyaz veya mor renkte, meyveleri dikenli, hekimlikte kasların kasılmasını gidermek üzere kullanılan bir yıllık ve otsu bir bitki, şeytan elması, boru çiçeği (Datura stramonium)

[sıfat]

• Suyu olan, suyu bol (yer)

  Sulak bir sazlığın başında, önümüze bir kaplumbağa çıkmıştı. - Osman Cemal Kaygılı

[isim]

• Kuşlar için su konulan küçük kap

[isim]

• Ulamak işi

• Ulanan parça, ek, katkı, ilave

[dil bilgisi]

• Konuşmada art arda gelen kelimelerden birincisinin sonundaki ünsüzün, ikincisinin başındaki ünlüye ses bakımından bir hece oluşturacak biçimde bağlanarak söylenmesi, bağlama: Ayırt etmek, tertip etmek, art arda gibi

[sıfat]

• Ulanmış

[isim]

[halk ağzında]

• Yenge, amca veya dayı karısı

[-e]

[-i]

• Eklemek, katmak, ilave etmek

[isim]

• Ulanan şey

[isim]

• Ulanmak işi

[isim]

[halk ağzında]

• Kaynak, pınar