[isim]

[bitki bilimi]

• Dutgillerden, kuzey yarım kürenin genellikle ılıman bölgelerinde yetişen, yapraklarıyla ipek böceği beslenen ağaç (Morus)

• Bu ağacın, ak, kara, pembe renkte ekşi veya tatlı, sulu meyvesi

Ata Sözleri ve Deyimler

• dut gibi olmak
• dut yemiş bülbüle dönmek

[sıfat]

[eskimiş]

• Alçak, aşağı, aşağılık

[isim]

• Eşi ölmüş veya eşinden boşanmış kadın veya erkek

  Bebek'teki evinde bir dul kız kardeşiyle yalnız yaşar. - Reşat Nuri Güntekin

Ata Sözleri ve Deyimler

• dul kalmak

[isim]

[din bilgisi]

• Yakarış

• Tanrı'ya yalvarma, yakarış için söylenen dinî metin

  Pazartesi, perşembe geceleri yatağında gizli gizli Arapça dua okurdu. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• dua (veya duasını) almak
• dua etmek
• duası tutmak

[isim]

[tarih]

• Dük unvanının eskiden kullanılan biçimi

  Sırplar bir defa İpek'te kongreye benzer bir toplantı yaparak imparatorluktan ayrılmak ve Sırbistan tacını Savoie dukasına vermek istediler. - Falih Rıfkı Atay

• Bir tür Venedik altın akçesi

  ... Osmanlı Devleti'ne yıllık otuz bin duka altın vergi verecek. - Ahmet Rasim

[sıfat]

• Bulanıklığı olmayan, temiz, berrak

• Pürüzsüz (ten)

  Bu, duru beyaz tenli ve kıpkızıl dudaklı bir körpe Rus kızıydı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Arınmış, karışık olmayan (dil, üslup vb.)

  Böyle duru bir mantık karşısında akan sular duruyordu. - Ayşe Kulin

[isim]

• Rus parlamentosunun alt kanadı

[isim]

• Elektrik ampulünün takıldığı bakır veya pirinçten yivli yer

[isim]

• Bir maddenin yanması ile çıkan ve içinde katı zerrelerle buğu bulunan değişik renklerde gaz

  Emin ol ki her sigara yakışta / Daha duman tüter tütmez ordayım - Bekir Sıtkı Erdoğan

• Havalanan tozların veya sisin oluşturduğu bulanıklık

  Köyünün üstüne boz bir duman çökmüştü. - Yaşar Kemal

[argo]

• Kötü, yaman

  İşimiz duman. Hâlimiz duman.

[argo]

• Esrar

Ata Sözleri ve Deyimler

• dumana boğmak
• duman almak
• duman altı etmek
• duman altı olmak
• duman attırmak
• duman etmek
• dumanı doğru çıksın
• dumanı tepesinden çıkmak
• duman olmak
• duman vermek

[isim]

[denizcilik]

• Yük taşımak veya köprü kurmak için kullanılan altı düz bir tür deniz aracı

• İçi boş, her yanı kapalı, suyun üstünde yüzen bir tür büyük şamandıra

  Dört beş duba üstüne bir küçük tahta köşk kurmuşlar. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• duba gibi

[isim]

• Temizlik veya tedavi amacıyla suyu yüksekten üzerine doğru püskürtme yoluyla yıkanma

  Soğuk bir duş, sonra da deliksiz bir uyku! - Attila İlhan

• Bu biçimde yıkanmaya yarayan alet

[isim]

• Dut ağaçlarının çok olduğu yer, dut bahçesi

[nesnesiz]

• Hareketsiz durumda olmak

  Motorlu su taşıtlarından biri de kanal rıhtımının tam bizim önümüze düşen bir noktasında demir atmış duruyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• İşlemez olmak, çalışmamak

  Bileğimdeki saat durmuş. - Aka Gündüz

• Bir yerde bir süre oyalanmak, eğlenmek, eğleşmek, tevakkuf etmek

  Yolda nerede çeşme gördümse durdum, elimi yüzümü yıkadım, su içtim. - Necati Cumalı

• Dinmek, kesilmek

  Yağmur durdu.

• Varlığını sürdürmek

  Türklerin yüzlerce yıl önceki kitabeleri hâlâ duruyor.

• Var olmak

  Bu kadar dersim dururken sinemaya nasıl gideyim?

• Beklemek, dikilmek

  Oturacak değil, ayakta duracak yer yok. - Reşat Nuri Güntekin

• Yaşamak

  Anneannen duruyor mu?

• Birisinin malı olarak bulunmak veya o malla ilişkisi olmak

  Yazlık eviniz hâlâ duruyor mu?

• Kalmak

  Artık çok durmamış, yanındaki hanımla birlikte balodan çıkmış. - Mahmut Yesari

• Bir yerde olmak veya bulunmak

  Aspirin getirmeyeceğini adı gibi biliyordu çünkü çekmecesinde dokunulmamış bir kutu duruyordu. - Tarık Buğra

• Belli bir durumda, bir görevde bulunmak

  Her gelişimde ben de maçları seyreder, kaleci dururdum. - Haldun Taner

• Ara vermek

  Sabahtan beri hiç durmadım.

• Bir konuyla çok ilgilenmek, üstüne düşmek

[yardımcı fiil]

• Kök veya gövdeleri sonuna -a (-e) zarf-fiil eki almış fiillere gelerek süreklilik bildiren birleşik fiiller oluşturur: Çalışadurmak, bakadurmak, getiredurmak, yiyedurmak gibi

Ata Sözleri ve Deyimler

• dur! (veya durun!)
• durdu durdu, turnayı gözünden vurdu
• durduğu yerde (veya durduk yerde)
• dur durak (veya dur dinlen veya dur otur) yok

[isim]

• Dul olma durumu

  İlk kez kiralık bir evde yaşayacaktı, dulluğun ve geçim sıkıntısının ne demek olduğunu öğrenecekti. - Ayşe Kulin

[isim]

[müzik]

• Bir kadın ve bir erkek sesin sözleri dönüşümlü olarak okudukları hafif müzik parçası