[sıfat]

[halk ağzında]

• Ağır, kalın, dayanıklı ve sağlam

  Yüksek, sur gibi kalın duvarın ardındaki küçük avluya kunt demir kapıdan girilirdi. - Ayla Kutlu

[isim]

[hayvan bilimi]

• Bir tür büyük ve zehirli örümcek

[isim]

• Yeni doğmuş çocuğu ilk aylarda sıkıca sarıp sarmalamaya yarayan geniş bez

  Kendisine uzattıkları ince ve beyaz bir kundağa sarılmış kızına baktı. - Ömer Seyfettin

• Bu bezle sarılmış bebek

  Dikmen Yıldızı kundağı kucaklayarak ağır, sarsıntılı adımlarla savcının arkasından yürüdü. - Aka Gündüz

• Saçları yemeninin içine alıp bağlama

  Baş kundağı.

• Korunmak için sıkı sıkıya sarılmış şey

  Dutların tomurcukları büyümüş, yaprakları burunlarını kundaklarından çıkarmışlardı. - S. F. Abasıyanık

[isim]

• Yangın çıkarmak için bir yere konulan tutuşmuş yağlı bez parçası vb.

  Ben şamdanımla evveli kapının önüne yığılan şeyleri, sonra cibinliği, perdeleri, bütün duvarları çeviren kundakları tutuşturacağım. - Halit Ziya Uşaklıgil

• Tüfek gibi bazı ateşli silahlarda bunları çeşitli yönlere çevirmeye yarayan, namlunun altında bulunan ağaç veya metal bölüm

  Amcası Mustafa geldi eve, ona bir kundağı sedefli tüfek getirdi. - Yaşar Kemal

• Arabalarda dingil yatağı

[mecaz]

• Ara bozma, fitne, fesat

Ata Sözleri ve Deyimler

• kundak sokmak (veya koymak)

[isim]

• Kaba işlenmiş, bağsız, konçsuz ayakkabı

  Kundurasının tahta ökçeleri, ıssız Babıali kaldırımlarına vurdukça bir çekiç sesiyle ötüyordu. - Peyami Safa

[sıfat]

• Kundağı olan, kundağa sarılmış olan

  Kucağında kundaklı bir çocuk tutuyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

[halk ağzında]

• Başağı dört sıradan oluşan, bir tür sert, sarı, iyi buğday

[isim]

[hayvan bilimi]

• Kemirgenlerden, kuyruğu geniş ve yassı, art ayak parmaklarının arası perdeli, ağaçları kemirerek beslenen, su kıyılarında yaşayan, yuvalar ve su setleri kuran, postu değerli bir hayvan, kastor (Castor fiber)

[isim]

• Kundaklamak işi

[isim]

• Kundaklatmak işi

[isim]

• Kundaklanmak işi

[-i]

• Bebeği kundağa sarmak

  Dikmen Yıldızı yapma bebeğini büyük bir dikkat ve özenle tekrar kundakladı. - Aka Gündüz

• Bir yeri kundakla yakmak

• Saçları yemeninin içine toplayarak bağlamak

• Tüfek namlusunu kundağa bağlamak

[mecaz]

• Ara bozmak, aldatmak

  Onu yalnız politika kurtları kundaklamıştır. - Salâh Birsel

[isim]

• Yangın çıkarmak için kundak koyan kimse

  Fakat ne çare ki Rum kundakçıları tarafından baştan başa yakılıp yıkılmış. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Tüfek kundakları yapan kimse

[mecaz]

• Ara bozucu

[nesnesiz]

• Kundaklama işi yapılmak veya kundaklama işine konu olmak

[-i]

• Kundaklama işini yaptırmak

[sıfat]

• Kundağı olmayan