Kun ile Biten Kelimeler

KUN ile biten 12 kelime bulunuyor. Sonu KUN olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kun ile başlayan kelimeler. İçinde kun olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

11 Harfli Kelimeler

GAYRİMESKUN20

8 Harfli Kelimeler

TOPYEKUN16

6 Harfli Kelimeler

COŞKUN14, SUSKUN10, KUSKUN9, MESKUN9, TUTKUN8

5 Harfli Kelimeler

UŞKUN10, UÇKUN10, SÜKUN9, YEKUN8, RAKUN6

RAKUN (Kelime Kökeni: İngilizce racoon)

[isim] [hayvan bilimi]
  • Kuzey Amerika'da, ağaçlarda yaşayan, kafası tilkiye benzeyen, uzun kuyruğu alaca halkalı, boyu yaklaşık 90, kuyruğu 30 santimetre olan kürklü hayvan (Procyon lotor)

TUTKUN

[sıfat]
  • Gönül vermiş, meftun, meclup

    Kapıda bekleşen tutkunlarından bir tanesinin arabasına atladığı gibi ortadan kayboluyordu. - Ercüment Ekrem Talu

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tutkun olmak

YEKÛN (Kelime Kökeni: Arapça yekūn)

[isim] [matematik]
  • Toplam

    Etraftaki hurmalıkta oturan taşralı halkın yekûnu da dört, beş bin kişiyi bulur. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

  • yekûn çekmek

Birleşik Kelimeler: ceman yekûn, topyekûn

KUSKUN

[isim]
  • Hayvanın kuyruğu altından geçirilerek eyere bağlanan kayış

    O başta: Kuskunu kopmuş eyerli düldüller / Bu başta: Paldımı düşmüş semerli bülbüller - Mehmet Akif Ersoy

Birleşik Kelimeler: kuskunu düşük

MESKÛN (Kelime Kökeni: Arapça meskūn)

[sıfat]
  • İnsan oturan, şeneltilmiş (yer)

    Kürekleri var gücüyle çekerek meskûn adanın kömür iskelesine yanaştı. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

  • meskûn kılmak

Birleşik Kelimeler: meskûn mahal

SÜKÛN (Kelime Kökeni: Arapça sukūn)

[isim]
  • Sükûnet

    Kanatlı hercai menekşeler gibi kelebekler ekinlerin sükûnunda uçuşurken bu kitapçıktan birkaç sayfa okunsun. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

SUSKUN

[sıfat]
  • Çok az konuşan, sessiz, sakin olan, sükûti
[zarf]
  • Sessiz, sakin bir biçimde

UŞKUN

[isim] [bitki bilimi]
  • Karabuğdaygillerden, yaprakları yürek biçiminde, kökü dıştan sincabi ve içten sarı renkte olan bir tür ravent (Rheum rhaponticum)

UÇKUN

[isim] [halk ağzında]
  • Ateşten fırlayan ve etrafa saçılan kıvılcım

CO

[kimya]
  • Kobalt elementinin simgesi

TOPYEKÛN (Kelime Kökeni: Türkçe top + Arapça yekûn)

[zarf]
  • Eksiksiz, toplam, toplu olarak

    Batı diplomasisi topyekûn nice acı dersler gördü, nice çetin imtihanlardan geçti. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

GAYRİMESKÛN (Kelime Kökeni: Arapça ġayr + meskūn)

[sıfat] [eskimiş]
  • Boş, ıssız, şenliksiz olan