M ile Başlayan A ile Biten 5 Harfli Kelimeler



M ile başlayan A ile biten 5 harfli 37 kelime bulundu.A ile başlayan M ile biten 5 harfli kelimeler

Ayrıca, "İçinde Ma olan 5 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

MUĞLA14, MAFYA14, MUFLA13, MEVTA12, MEVLA12, MÜLGA12, MAHYA12, MENFA12, MAVRA12, MAVNA12, MAGMA11, MUŞTA10, MUMYA10, MANGA10, MAHRA10, MEDYA10, MİRZA9, MEZRA9, MANCA9, MALCA9, MAÇKA9, MEMBA9, MECRA9, MAADA8, MISRA8, MUSKA8, MALYA8, MANDA8, MARDA8, MARYA8, MAYNA8, MIRRA7, MOLLA7, MARKA6, MANİA6, MAKTA6, MATLA6


MARKA (Kelime Kökeni: İtalyanca marca)


[isim]
  • Resim veya harfle yapılan işaret
[mecaz]
  • Tanınmış ürün, saygın kişi vb

Ata Sözleri ve Deyimler

  • marka giymek
  • marka olmak

Birleşik Kelimeler: çarliston marka, çarliston marka kereste, kazık marka


MÂNİA (Kelime Kökeni: Arapça māniʿa)


[isim]
  • Engel

    Üst üste yığılmış kum torbaları, düşmana karşı duvarlardan sonra ikinci bir mânia teşkil ediyor. - Hamdullah Suphi Tanrıöver


MAKTA (Kelime Kökeni: Arapça maḳṭaʿ)


[isim] [eskimiş]
  • Kalem ucunu düzeltmeye yarayan kemikten yapılmış araç

    Bu tabakta kamış kalem, kalemtıraş, kalemi yarmaya ve ucunu düzeltmeye yarayan kemik makta vardır. - Refik Halit Karay

[edebiyat]
  • Divan edebiyatında gazelin veya kasidenin son beyti
[matematik]
  • Kesit

MATLA (Kelime Kökeni: Arapça maṭlaʿ)


[isim] [eskimiş]
  • Gök cisimlerinin doğması
[edebiyat]
  • Divan edebiyatında kaside veya gazelin ilk beyti

MIRRA (Kelime Kökeni: Arapça mirra)


[isim]
  • Acılık veren sıvılarla özel bir biçimde kaynatılarak pişirilen bir tür acı kahve

MOLLA (Kelime Kökeni: Arapça mevlā)


[isim] [tarih]
  • Büyük kadı

    Mısır mollası.

[mecaz]
  • Dinî yönü ağır basan kimse

Birleşik Kelimeler: nanemolla


MAADA (Kelime Kökeni: Arapça māʿadā)


[zarf] [eskimiş]
  • -den başka, gayrı

    Karakol Cemiyeti'nin de İstanbul'dan maada, Bursa havalisinde de faaliyette bulunduğu anlaşıldı. - Atatürk


MISRA (Kelime Kökeni: Arapça miṣrāʿ)


[isim] [edebiyat]
  • Dize

MUSKA (Kelime Kökeni: Arapça nusḫa)


[isim]
  • İçinde dinsel veya büyüleyici bir gücün saklı olduğu sanılan, taşıyanı, takanı veya sahip olanı zararlı etkilerden koruyup iyilik getirdiğine inanılan bir nesne, yazılı kâğıt vb., hamaylı

    İnsan, üstünde tercihen boynunda mutlaka bir muska taşımalıydı. - Abdülhak Şinasi Hisar

Birleşik Kelimeler: muska böreği


MALYA


[isim]
  • Deniz dibinde otlara takılmış oltayı kurtarmaya ve deniz derinliklerinden ağ, halat, sicim vb. şeyleri çıkarmaya yarayan dört tırnaklı demir

MANDA


[isim] [hayvan bilimi]
  • Geviş getirenlerden, derisinin rengi siyaha yakın, uzun seyrek kıllı bir hayvan, su sığırı, camız, kömüş (Buffelus)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • manda gibi
  • manda gibi yayılmak
  • manda gibi yemek

Birleşik Kelimeler: manda gözü, haymana mandası, Hint mandası

[isim] [hukuk]
  • Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra bazı az gelişmiş ülkeleri, kendi kendilerini yönetecek düzeye eriştirip bağımsızlığa kavuşturuncaya kadar Birleşmiş Milletler Cemiyeti adına yönetmek için bazı büyük devletlere verilen vekillik

MARDA (Kelime Kökeni: Rumca)


[isim]
  • Iskarta mal

MARYA (Kelime Kökeni: Rumca)


[isim] [hayvan bilimi]
  • Beş yaşından büyük veya damızlık dışı bırakılmış dişi koyun

Birleşik Kelimeler: marya ağı


MAYNA (Kelime Kökeni: İtalyanca maina)


[isim] [denizcilik]
  • Yelken indirme, fora karşıtı
[argo]
  • Bırakılma, son verilme

    Kavga mayna oldu.

[ünlem] [denizcilik]
  • `İndir` anlamında kullanılan bir seslenme sözü

    Martı'ya beş metre kala `mayna!` diye bağrıldı. - Halikarnas Balıkçısı

Ata Sözleri ve Deyimler

  • mayna etmek


MİRZA (Kelime Kökeni: Farsça mīrzā)


[isim] [eskimiş]
  • Bazı Türk topluluklarında ve İran'da kullanılan bir soyluluk sanı