İçinde CAN olan 125 kelime bulunuyor. İçerisinde CAN geçen kelimeler ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Can kelimesinin anlamı nedir? Can ile başlayan kelimeler. Can ile biten kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
15 Harfli Kelimeler
CANSIZLAŞABİLME29, CANLANDIRIVERME29, HEYECANLANDIRMA28, CANSIZLAŞTIRMAK28, CANLANDIRICILIK27, CANLANDIRABİLME24
14 Harfli Kelimeler
CANSIZLAŞTIRMA27, PATLICANGİLLER26, CANLANDIRILMAK22, CANKURTARANLIK19
13 Harfli Kelimeler
HEYECANSIZLIK28, CANAVARLAŞMAK26, BABACANLAŞMAK24, CANLANIVERMEK24, HEYECANLANMAK23, ERZİNCANLILIK21, HELECANLANMAK21, CANLANDIRILMA21, CANLANABİLMEK19
12 Harfli Kelimeler
CANIGÖNÜLDEN30, AFACANLAŞMAK25, AĞIRCANLILIK25, HEYECANLANIŞ25, CANAVARLAŞMA25, MERCANİĞNESİ24, CANSIZLAŞMAK24, AZERBAYCANLI23, BABACANLAŞMA23, HEYECANLILIK23, CANLANDIRICI23, CANLANIVERME23, HEYECANLANMA22, HELECANLANMA20, CANIYÜREKTEN20, CANLANDIRMAK19, CANLANABİLME18
11 Harfli Kelimeler
AFACANLAŞMA24, CANCİĞERLİK24, CANSIZLAŞMA23, HARCANILMAK20, CANLANDIRIM19, CANSİPARANE19, CANLANDIRMA18,
CANKURTARAN15
10 Harfli Kelimeler
HEYECANSIZ24, MERCANKÖŞK23, CANAVARLIK20, HARCANILMA19, PATLICANLI19, CANLICILIK19, BABACANLIK18, ERZİNCANLI17, BACANAKLIK16, SOLUCANLAR16
9 Harfli Kelimeler
CANCAĞZIM27, AĞIRCANLI21, CANKULAĞI21, CANAVARCA21, AFACANLIK19, BABACANCA19, FİNCANLIK19, HEYECANLI19, CANSIZLIK18, CANDAŞLIK18, HARCANMAK17, PATLICANİ17, MÜTECANİS16, CANDANLIK15, MERCANLAR13, CANLANMAK13, TİCANİLİK12
8 Harfli Kelimeler
CANCAĞIZ25, HAVLICAN22, FİNCANCI21, CANCİĞER21, CAPCANLI19, CANHIRAŞ19, PARMICAN17, HARCANMA16, MERCANCI16, PATLICAN16, MECCANEN15, CANLANIŞ15, DAMACANA14, ERZİNCAN14, MERCANLI13, SATLICAN13,
CANLILIK13, CANİYANE13, CANBERRA13, CANLANMA12
Tümünü Gör
7 Harfli Kelimeler
CANFEZA19, HEYECAN16, CANAVAR16, CANLICI15, BABACAN14, HELECAN14, MECCANİ14, SOLUCAN13, TECANÜS13, BACANAK12, MANCANA11, CANİLİK10
6 Harfli Kelimeler
CANFES16, AFACAN15, FİNCAN15, CANEVİ15, CANSIZ14, CANGIL14, CANDAŞ14, CANİCE12, SINCAN11, CANDAN11, KILCAN10, MERCAN10, SİNCAN10, TİCANİ9, TERCAN9
5 Harfli Kelimeler
CANİP12, CANLI9, CANAN8
4 Harfli Kelimeler
CANA7, CANİ7
3 Harfli Kelimeler
CAN6
CAN
(Kelime Kökeni: Farsça cān)
[isim]
-
İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
[sıfat]
Ata Sözleri ve Deyimler
- cana (veya canına) can katmak
- cana gelecek mala gelsin
- cana kıymak
- can alacak nokta (veya yer)
- can alıp can vermek
- cana minnet saymak (veya bilmek)
- can atmak
- can başına sıçramak
- can baş üstüne
- can beslemek
- can boğazdan gelir (veya geçer)
- can borcunu ödemek
- can bostanda bitmez
- can bulmak
- can cana, baş başa
- can candan şirindir (veya tatlıdır)
- can canın yoldaşıdır
- can cümleden aziz
- can çekişmek
- can çekişmektense ölmek yeğdir
- can çıkmayınca (veya çıkmadan) huy çıkmaz
- candan geçmek
- can dayanmamak
- can derdinde olmak
- can derdine düşmek
- can gelmek
- canı acımak
- canı ağzına (veya boğazına) gelmek
- canı bayılmak
- canı burnuna (veya burnundan) gelmek
- canı burnundan çıkmak
- canı cana ölçmek
- canı canına (veya içine) sığmamak
- canı cehenneme
- canı çekilmek
- canı çekmek
- canı çıkasıca
- canı çıkmak
- canı çıksın!
- canı gelip gitmek
- canı gelmek
- canı gibi sevmek
- canı gitmek
- canı ile oynamak
- canı ile uğraşmak
- canı istemek
- canı isterse
- canı kaymak isteyen mandayı yanında taşır
- canım
- canım ciğerim
- canım dese canın çıksın diyor sanmak
- canımın içi
- canımı sokakta bulmadım
- canına acımamak
- canına değmek
- canına ezan okumak
- canına geçmek (veya işlemek veya kâr etmek)
- canına kastetmek
- canına kıymak
- canına minnet (olmak)
- canına okumak
- canına rahmet
- canına susamak
- canına tak demek (veya etmek)
- canına tükürdüğümün (veya üfürdüğümün)
- canına yandığım (veya yandığımın)
- canına yetmek
- canından bezmek (veya bıkmak veya usanmak)
- canından geçmek
- canını acıtmak
- canını almak
- canını bağışlamak
- canını burnundan getirmek
- canını cehenneme göndermek (veya yollamak)
- canını çıkarmak
- canını dar atmak
- canını dişine almak (veya takmak)
- canının derdine düşmek
- canının içine sokacağı gelmek
- canını sıkmak
- canını sokakta bulmamak
- canını vermek
- canını yakmak
- canın isterse
- canı sağ olsun!
- canı sıkılmak
- canı yanan eşek, attan yüğrük olur
- canı yanmak
- canı yerine gelmek
- canı yok mu?
- can kalmamak
- can kaygısına düşmek
- canlar!
- can olmak
- can sıkmak
- can vermek
- can yakmak
Birleşik Kelimeler: can acısı, can alıcı, can arkadaşı, can bunaltısı, canciğer, can çabası, can damarı, can direği, can dostu, can düşmanı, can eriği, canevi, can feda, canfes, can havliyle, can korkusu, cankulağı, can kurban, cankurtaran, can kuşu, can noktası, can pahasına, can pazarı, can sağlığı, can sıkıntısı, can simidi, cansiparane, can sohbeti, can suyu, can tahtası, can yeleği, can yoldaşı, cana yakın, canı burnunda, canı cebinde, canıgönülden, canı pek, canı sıkkın, canı tatlı, canı tez, canıyürekten, canına düşkün, canla başla, babacan
CANA
(Kelime Kökeni: Farsça cānā)
[ünlem] [eskimiş]
CAN
(Kelime Kökeni: Farsça cān)
[isim]
-
İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
[sıfat]
Ata Sözleri ve Deyimler
- cana (veya canına) can katmak
- cana gelecek mala gelsin
- cana kıymak
- can alacak nokta (veya yer)
- can alıp can vermek
- cana minnet saymak (veya bilmek)
- can atmak
- can başına sıçramak
- can baş üstüne
- can beslemek
- can boğazdan gelir (veya geçer)
- can borcunu ödemek
- can bostanda bitmez
- can bulmak
- can cana, baş başa
- can candan şirindir (veya tatlıdır)
- can canın yoldaşıdır
- can cümleden aziz
- can çekişmek
- can çekişmektense ölmek yeğdir
- can çıkmayınca (veya çıkmadan) huy çıkmaz
- candan geçmek
- can dayanmamak
- can derdinde olmak
- can derdine düşmek
- can gelmek
- canı acımak
- canı ağzına (veya boğazına) gelmek
- canı bayılmak
- canı burnuna (veya burnundan) gelmek
- canı burnundan çıkmak
- canı cana ölçmek
- canı canına (veya içine) sığmamak
- canı cehenneme
- canı çekilmek
- canı çekmek
- canı çıkasıca
- canı çıkmak
- canı çıksın!
- canı gelip gitmek
- canı gelmek
- canı gibi sevmek
- canı gitmek
- canı ile oynamak
- canı ile uğraşmak
- canı istemek
- canı isterse
- canı kaymak isteyen mandayı yanında taşır
- canım
- canım ciğerim
- canım dese canın çıksın diyor sanmak
- canımın içi
- canımı sokakta bulmadım
- canına acımamak
- canına değmek
- canına ezan okumak
- canına geçmek (veya işlemek veya kâr etmek)
- canına kastetmek
- canına kıymak
- canına minnet (olmak)
- canına okumak
- canına rahmet
- canına susamak
- canına tak demek (veya etmek)
- canına tükürdüğümün (veya üfürdüğümün)
- canına yandığım (veya yandığımın)
- canına yetmek
- canından bezmek (veya bıkmak veya usanmak)
- canından geçmek
- canını acıtmak
- canını almak
- canını bağışlamak
- canını burnundan getirmek
- canını cehenneme göndermek (veya yollamak)
- canını çıkarmak
- canını dar atmak
- canını dişine almak (veya takmak)
- canının derdine düşmek
- canının içine sokacağı gelmek
- canını sıkmak
- canını sokakta bulmamak
- canını vermek
- canını yakmak
- canın isterse
- canı sağ olsun!
- canı sıkılmak
- canı yanan eşek, attan yüğrük olur
- canı yanmak
- canı yerine gelmek
- canı yok mu?
- can kalmamak
- can kaygısına düşmek
- canlar!
- can olmak
- can sıkmak
- can vermek
- can yakmak
Birleşik Kelimeler: can acısı, can alıcı, can arkadaşı, can bunaltısı, canciğer, can çabası, can damarı, can direği, can dostu, can düşmanı, can eriği, canevi, can feda, canfes, can havliyle, can korkusu, cankulağı, can kurban, cankurtaran, can kuşu, can noktası, can pahasına, can pazarı, can sağlığı, can sıkıntısı, can simidi, cansiparane, can sohbeti, can suyu, can tahtası, can yeleği, can yoldaşı, cana yakın, canı burnunda, canı cebinde, canıgönülden, canı pek, canı sıkkın, canı tatlı, canı tez, canıyürekten, canına düşkün, canla başla, babacan
CANAN
(Kelime Kökeni: Farsça cānān)
[isim]
[eskimiş]
TİCANİ
(Kelime Kökeni: Arapça ticānī)
[sıfat]
[isim]
-
Kuzey Afrika'da kurulmuş bir tarikat ve bu tarikattan olan kimse
TERCAN
[isim]
-
Erzincan iline bağlı ilçelerden biri
CANLI
[sıfat]
[isim]
-
Yaşayıp yer değiştirebilen yaratık, hayvan
[isim]
[zarf]
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: canlı bomba, canlı canlı, canlı cenaze, canlı model, canlı müzik, canlı özdekçi, canlı resim, canlı yayın, ağırcanlı, dokuz canlı, etli canlı, iki canlı, it canlı, kanlı canlı, pek canlı, tez canlı, yedi canlı, arkadaş canlısı, dost canlısı, mal canlısı, para canlısı
CAN
(Kelime Kökeni: Farsça cān)
[isim]
-
İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
[sıfat]
Ata Sözleri ve Deyimler
- cana (veya canına) can katmak
- cana gelecek mala gelsin
- cana kıymak
- can alacak nokta (veya yer)
- can alıp can vermek
- cana minnet saymak (veya bilmek)
- can atmak
- can başına sıçramak
- can baş üstüne
- can beslemek
- can boğazdan gelir (veya geçer)
- can borcunu ödemek
- can bostanda bitmez
- can bulmak
- can cana, baş başa
- can candan şirindir (veya tatlıdır)
- can canın yoldaşıdır
- can cümleden aziz
- can çekişmek
- can çekişmektense ölmek yeğdir
- can çıkmayınca (veya çıkmadan) huy çıkmaz
- candan geçmek
- can dayanmamak
- can derdinde olmak
- can derdine düşmek
- can gelmek
- canı acımak
- canı ağzına (veya boğazına) gelmek
- canı bayılmak
- canı burnuna (veya burnundan) gelmek
- canı burnundan çıkmak
- canı cana ölçmek
- canı canına (veya içine) sığmamak
- canı cehenneme
- canı çekilmek
- canı çekmek
- canı çıkasıca
- canı çıkmak
- canı çıksın!
- canı gelip gitmek
- canı gelmek
- canı gibi sevmek
- canı gitmek
- canı ile oynamak
- canı ile uğraşmak
- canı istemek
- canı isterse
- canı kaymak isteyen mandayı yanında taşır
- canım
- canım ciğerim
- canım dese canın çıksın diyor sanmak
- canımın içi
- canımı sokakta bulmadım
- canına acımamak
- canına değmek
- canına ezan okumak
- canına geçmek (veya işlemek veya kâr etmek)
- canına kastetmek
- canına kıymak
- canına minnet (olmak)
- canına okumak
- canına rahmet
- canına susamak
- canına tak demek (veya etmek)
- canına tükürdüğümün (veya üfürdüğümün)
- canına yandığım (veya yandığımın)
- canına yetmek
- canından bezmek (veya bıkmak veya usanmak)
- canından geçmek
- canını acıtmak
- canını almak
- canını bağışlamak
- canını burnundan getirmek
- canını cehenneme göndermek (veya yollamak)
- canını çıkarmak
- canını dar atmak
- canını dişine almak (veya takmak)
- canının derdine düşmek
- canının içine sokacağı gelmek
- canını sıkmak
- canını sokakta bulmamak
- canını vermek
- canını yakmak
- canın isterse
- canı sağ olsun!
- canı sıkılmak
- canı yanan eşek, attan yüğrük olur
- canı yanmak
- canı yerine gelmek
- canı yok mu?
- can kalmamak
- can kaygısına düşmek
- canlar!
- can olmak
- can sıkmak
- can vermek
- can yakmak
Birleşik Kelimeler: can acısı, can alıcı, can arkadaşı, can bunaltısı, canciğer, can çabası, can damarı, can direği, can dostu, can düşmanı, can eriği, canevi, can feda, canfes, can havliyle, can korkusu, cankulağı, can kurban, cankurtaran, can kuşu, can noktası, can pahasına, can pazarı, can sağlığı, can sıkıntısı, can simidi, cansiparane, can sohbeti, can suyu, can tahtası, can yeleği, can yoldaşı, cana yakın, canı burnunda, canı cebinde, canıgönülden, canı pek, canı sıkkın, canı tatlı, canı tez, canıyürekten, canına düşkün, canla başla, babacan
KILCAN
[isim] [halk ağzında]
-
At kuyruğu kılından yapılmış kuş tuzağı
MERCAN
(Kelime Kökeni: Arapça mercān)
[isim] [hayvan bilimi]
-
Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan, mercan balığı (Corallium rubrum)
[sıfat]
[hayvan bilimi]
-
İzmaritgillerden, Atlantik Okyanusu, Akdeniz ve Karadeniz'de bulunan, açık kırmızı renkte, eti beğenilen bir balık, mercan balığı (Pagrus pagrus)
Birleşik Kelimeler: mercan adası, mercanağacı, mercan balığı, mercaniğnesi, mercanköşk, mercan otu, mercan resifi, mercan teknesi, mercan terliği, mercan tespih, mercan yeşili, mercan yılanı
SİNCAN
[isim]
-
Ankara iline bağlı ilçelerden biri
MANCANA
(Kelime Kökeni: İtalyanca mezzina)
[isim] [bitki bilimi]
-
Sütleğengillerden, Antil Adaları'nda yetişen, çok zehirli bir ağaç (Manzenilla)
SINCAN
[isim] [bitki bilimi]
-
Sakızlı bir tür dikenli çalı (Astragalus)
CANDAN
[sıfat]
[zarf]
Birleşik Kelimeler: candan yürekten
TİCANİLİK
[isim]
-
Yobazlık, aşırı gericilik
[isim]