İçinde BURUN olan 14 kelime bulunuyor. İçerisinde BURUN geçen kelimeler ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Burun kelimesinin anlamı nedir? Burun ile başlayan kelimeler. Burun ile biten kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
10 Harfli Kelimeler
KEPÇEBURUN21, BURUNDURUK18, BURUNSALIK16, BURUNLAMAK15
9 Harfli Kelimeler
GAGABURUN21, BURUNDİLİ15, KABABURUN15, BURUNLAMA14, KARABURUN13
8 Harfli Kelimeler
BURUNLUK13, BURUNSAK13
7 Harfli Kelimeler
BURUNLU12, BURUNTU12
5 Harfli Kelimeler
BURUN9
BURUN
[isim] [anatomi]
-
Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı
[mecaz]
[coğrafya]
-
Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü
Ata Sözleri ve Deyimler
- burnu bile kanamamak
- burnu büyümek
- burnu çenesine değmek
- burnu Kafdağı'na çıkmak (veya varmak)
- burnu Kafdağı'nda (olmak)
- burnu kırılmak
- burnuna girmek
- burnuna karıncalar dolmak
- burnuna koymak
- burnundan (fitil fitil) gelmek
- burnundan ayrılmamak
- burnundan düşen bin parça olmak
- burnundan gelmek
- burnundan getirmek
- burnundan kıl aldırmamak
- burnundan solumak
- burnundan yakalamak
- burnunda tütmek
- burnunu çekmek
- burnunu kırmak
- burnunun dibine sokulmak
- burnunun dikine (veya doğrusuna) gitmek
- burnunun ucundan ötesini (veya ilerisini) görmemek
- burnunun ucunu görmemek
- burnunun yeli harman savurmak
- burnunun yeli kırılmak
- burnunu sıksan canı çıkacak
- burnunu sokmak
- burnunu sürtmek (veya burnu sürtülmek)
- burnu sızlamak
- burnu yere düşse almaz
- burun bükmek
- burun kıvırmak
- burun şişirmek
- burun yapmak
Birleşik Kelimeler: burun boşlukları, burun buruna, burun deliği, burun direği, burun kanadı, burun otu, burun perdesi, gagaburun, gaga burun, kababurun, karga burun, kepçeburun, kıl burun, pat burun, burnu büyük, burnu havada, danaburnu, itburnu, kargaburnu, kuşburnu, öküzburnu, canı burnunda, çiçeği burnunda, karnı burnunda, öfkesi burnunda
BURUNLU
[sıfat]
-
Herhangi bir biçimde burnu olan
[mecaz]
-
Kendini beğenmiş, kibirli
Birleşik Kelimeler: kanca burunlu, koç burunlu, susak burunlu
BURUNTU
[isim] [halk ağzında]
KARABURUN
[isim]
-
İzmir iline bağlı ilçelerden biri
BURUNLUK
[isim] [halk ağzında]
BURUNSAK
[isim]
-
Hayvan yavrusunun anasından süt emmesini önlemek için burnuna geçirilen başlık, burunsalık, burunluk
BURUNLAMA
[isim]
BURUNLAMAK
[-i]
BURUNDİLİ
[isim]
-
Burundi halkından veya bu halkın soyundan olan kimse
KABABURUN
[isim] [hayvan bilimi]
-
Sazangillerden, ırmak ve göllerde yaşayan, eti kılçıklı küçük bir balık (Chondrostoma nasus)
BURUNSALIK
[isim]
BURUNDURUK
[isim]
-
Hayvanları nallarken ısırmaması için dudaklarını kıstırmaya yarayan kıskaç, yavaşa
KEPÇEBURUN
[isim] [halk ağzında]
GAGABURUN
[isim] [denizcilik]
-
Baş bodoslaması gagayı andırır biçimde yapılmış ticaret yelkenlisi, gagalı