Di ile Biten Kelimeler



Dİ ile biten 114 kelime bulunuyor. Sonu olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Di ile başlayan kelimeler. İçinde di olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

13 Harfli Kelimeler

HÜNKARBEĞEN30, MUHAYYERKÜR27

11 Harfli Kelimeler

HANIMEFEN25, TRAJİKOME24, DENİZPELİ22, TURNAGEÇİ21, ANSİKLOPE19, ARABANKÜR17

10 Harfli Kelimeler

DEVRİHİN24, CİĞERDEL24, GAYRİCİD23, DEMİRHİN19, SEBKİHİN19, GAYRİİRA18, NAKŞİBEN17, KIRKİKİN13

9 Harfli Kelimeler

BAŞEFEN22, BEYEFEN21, LACİVER20, BERGAMO19, MUHAMME19, ACEMKÜR17, MÜTERED16, İNDİBİN15, MİRASYE15, TAŞİKAR14, BAKTERİ13, TAKİKAR11

8 Harfli Kelimeler

ŞIPSEV25, HAYDİN18, ORTOPE16, TAYGEL16, SUŞERİ15, MÜTEMA14, İKTİSA11

7 Harfli Kelimeler

BAĞDA20, PROZO18, TRAJE18, MUGAD17, ZÜMRÜ17, MÜPTE16, MÜHTE16, ŞEDDA16, GÜNİN15, İVRİN15, RAPSO15, TAGAD15, LAKAY11, TERED11, SEREN10, SELEN10, TENKİ9, TAKLİ9

6 Harfli Kelimeler

ÇİVİ17, DAVU17, BİGU15, YAHU15, EFEN14, NOHU14, VİLA14, ANGU13, PARO13, YEZİ13, ZİBİ13, GRAN12, PARA12, BARU11, MÜNA11, ARMU10, BELE10, KOME10, MELO10, TÜRE10
Tümünü Gör

5 Harfli Kelimeler

FER13, HAY13, İVE13, TEV13, VER13, MEH12, CİD12, GİR11, HİN11, ŞİM11, MAD10, ABA9, ADE9, AMU9, BİN9, EBE9, İDA9, KÜR9, TAS8, İRA7
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

VA12, AH10, Gİ10, HA10, CE9, BA8, MU8, YE8, İM7, Mİ7, İN6, KE6

3 Harfli Kelimeler

U6, A5, E5


ADİ (Kelime Kökeni: Arapça ʿādī)


[sıfat]
  • Değersiz, kötü, sıradan, hiçbir özelliği olmayan

    Sonra redingot devri geldi ve redingot içinden yarı uşak, yarı kapı kulu, riyakâr, adi bir nesil türedi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]
  • Aşağılık, alçak

    Bunlar çok adi ve fena insanlardı. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]
  • Bayağı

    Büyük bir nefretle bu adi yalanı reddederim. - Asaf Halet Çelebi

Birleşik Kelimeler: adi adım, adi defter, adi ıskarmoz, adi kesir, adi palanga, adi suçlu


EDİ


[isim] [halk ağzında]
  • İş yapma
[isim] [halk ağzında]
  • Birbiriyle iyi anlaşan iki yaşlının baş başa kalışını anlatan Edi ile Büdü, Şakire Dudu deyiminde geçen bir söz

İNDİ (Kelime Kökeni: Arapça ʿindī)


[sıfat] [eskimiş]
  • Herkesçe kabul edilebilecek bir temele bağlanamayıp yalnız bir kişinin kendi kanısına dayanan

    Bizden evvelki zamanların tarihleri hep değilse de ekseriyetle indi vesikalara istinat etmiştir. - Aka Gündüz


KEDİ


[isim] [hayvan bilimi]
  • Kedigillerden, memeli, köpek dişleri iyi gelişmiş, çevik ve kuvvetli, evcil, küçük hayvan, pisik (Felis domesticus)

    Evcil kedi. Ankara kedisi. Van kedisi.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kedi ciğere bakar gibi bakmak (veya süzmek veya seyretmek)
  • kedi gibi
  • kedi gibi dört ayak üzerine düşmek
  • kedi ile harara (veya çuvala) girmek
  • kedi ile köpek gibi
  • kedi ne, budu ne?
  • kedinin boynuna ciğer asılmaz
  • kedinin gideceği samanlığa kadar
  • kedinin kabahatini önüne koyarlar, öyle döverler
  • kedinin kanadı olsaydı serçenin adı kalmazdı
  • kedinin usluluğu sıçan görünceye kadar
  • kedi olalı bir fare tuttu
  • kedi yavrusunu yerken sıçana benzetir
  • kediye peynir (veya ciğer) ısmarlamak
  • kedi yetişemediği (veya uzanamadığı) ciğere pis (veya murdar) dermiş
  • kediyi sıkıştırırsan üstüne atılır

Birleşik Kelimeler: kediayağı, kedi balı, kedi balığı, kedibastı, kedidili, kedigözü, kedi nanesi, kedi otu, kediyaladı, Ankara kedisi, bozkır kedisi, denizkedisi, külkedisi, Siyam kedisi, Van kedisi, yaban kedisi


UDİ (Kelime Kökeni: Arapça ʿūdī)


[isim] [müzik]
  • Ut çalan çalgıcı, utçu

İRADİ (Kelime Kökeni: Arapça irādī)


[sıfat] [eskimiş] [ruh bilimi] [felsefe]
  • İstençli

İMDİ


[zarf] [eskimiş]
  • Buna göre, şu hâlde, artık

    İmdi biz umutsuz da olsak, tarih yapacağını yapar dersek bunun sonu tembelliğe varır. - Melih Cevdet Anday


MİDİ (Kelime Kökeni: Fransızca midi)


[sıfat]
  • Orta

Birleşik Kelimeler: midi etek


TASDİ (Kelime Kökeni: Arapça taṣdīʿ)


[isim] [eskimiş]
  • Can sıkma, baş ağrıtma, tedirgin etme

BADİ


[isim] [halk ağzında]
  • Ördek

Ata Sözleri ve Deyimler

  • badi badi yürümek (veya gitmek veya koşmak)


MUDİ (Kelime Kökeni: Arapça mūdiʿ)


[isim]
  • Bankaya para yatıran kimse
[eskimiş]
  • Emanet bırakan kimse

YEDİ


[isim]
  • Altıdan sonra gelen sayının adı
[sıfat]
  • Altıdan bir artık

    Yedi kalem.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • yedi iklim dört bucak
  • yedi kat yerin dibine geçmek
  • yedi kubbeli hamam kurmak

Birleşik Kelimeler: yedialtmışbeşlik, yedi bela, yedi canlı, yedi cet, yedi düvel, yedi göbek, yedi gömlek uzak, Yedikardeş, yedi kat el, Yedikızkardeş, yedi mahalle, yediveren, yediden yetmişe


TENKİDÎ (Kelime Kökeni: Arapça tenḳīdī)


[sıfat] [eskimiş]
  • Eleştirmeli, eleştirili

TAKLİDÎ (Kelime Kökeni: Arapça taḳlīdī)


[sıfat] [eskimiş]
  • Taklit yoluyla yapılan

Birleşik Kelimeler: taklidî kelime


ABADİ (Kelime Kökeni: Farsça ābādī)


[isim] [eskimiş]
  • Açık saman renginde, ipekten yapılan, yarı mat, kalınca bir yazı kâğıdı türü