[isim]

• Kuşların ve başka hayvanların barınmak, yumurtlamak, kuluçkaya yatmak, yavrularını büyütmek veya yavrulamak için türlü şeylerden yaptıkları ve türlü biçimlerde hazırladıkları barınak

  Kuşlar yuva, dünyaevi yatak, dünya kapılarında yavrular kundak bekliyordu. - Arif Nihat Asya

• Genellikle ailenin oturduğu ev

  İnsanın kendi yuvasından daha sıcak ... ve samimi hiçbir yer olmazdı. - Sait Faik Abasıyanık

• İki buçukla dört yaş arası çocukların bakıldığı, okul öncesi eğitim kurumu

• Kimsesizlere veya yoksullara yardım etmek ve onları barındırmak amacıyla açılan yer

• Bir şeyin içinde yerleşmiş olduğu veya yerleştirildiği oyuk

  Diş yuvası. Kilit yuvası.

[mecaz]

• Bazı kötü nitelikli kimselerin çok bulunduğu, toplandığı yer

  Hırsız yuvası.

[mecaz]

• Bir şeyin öğretildiği yer

  İrfan yuvası.

[mecaz]

• Bir şeyin çok bulunduğu yer

  Bu oda böcek yuvası.

Ata Sözleri ve Deyimler

• yuva kurmak
• yuvasını bozmak
• yuvasını dağıtmak
• yuvasını yapmak
• yuvasını yıkmak
• yuva yapmak
• yuvayı yapan dişi kuştur
• yuvayı yürütmek

[isim]

[halk ağzında]

• Loğ

[isim]

[anatomi]

• Organizmadaki kan, lenf, süt vb. sıvılarda bulunan, genellikle yuvarlak veya oval küçük cisim

[gök bilimi]

• Yer yuvarlağı gibi düzgün olmayan küresel biçim

[sıfat]

• Bir yuva içinde bulunan, yuvası olan

[sıfat]

• Top veya küre biçiminde olan, müdevver

  Yuvarlak bir yüz. Yuvarlak bir masa.

[isim]

• Top veya küre biçiminde toparlak şey

[mecaz]

• Kesin ve açık olmayan (söz, laf vb.)

[isim]

[argo]

• Homoseksüel erkek

Ata Sözleri ve Deyimler

• yuvarlak konuşmak

[isim]

• Yuvalamak işi

• İnce bulgur, soğan ve yağsız kıymanın yoğrulup küçük köfteler durumuna getirildikten sonra et suyu ve nohut ile pişirilmesiyle hazırlanan bir yemek türü, analıkızlı, yuvarlama

  Sebze dolmaları ve katmer tatlısının yanı sıra Antep'in yuvalama yemeği de var.

[isim]

• Yuvarlamak işi

• Yuvalama

[isim]

• Yuvalanmak işi

[nesnesiz]

• Yuva yapmak

  Leylek bacaların üstünde yuvalar.

[nesnesiz]

• Ev bark, yuva sahibi olmak, yuva kurmak

[askerlik]

• Silah, görünmeyecek bir biçimde gizlenmek

[mecaz]

• Bir yerde birikmek, toplanmak

  Bu isim bana bir zamanlar İstanbul'un en kirli âlemlerinde yuvalanmış bir simayı hatırlattı. - Halit Ziya Uşaklıgil

[-e]

• Bir şeyi bir yerden kaldırmadan ekseni çevresinde döndürerek yürütmek, tekerlemek

  Balta ve küskü ile onu kaldırır, aşağıya yuvarlarız. - Refik Halit Karay

[-i]

• Döndürerek tomar yapmak veya yuvarlak duruma getirmek

[-e]

[-i]

• Hızla düşürmek, devirmek

  Bir çelmede adamı yere yuvarladı.

[nesnesiz]

[mecaz]

• Sözü belirsizce, anlaşılmayacak biçimde söylemek

  Bu meslekte neler gördük biz diye yuvarlayarak lafı değiştiriyorum. - Ahmet Ümit

[nesnesiz]

[teklifsiz konuşmada]

• İnanılmayacak yalanlar söylemek

[nesnesiz]

[teklifsiz konuşmada]

• İstekle ve çabucak yemek veya içmek

  Birbiri ardınca bilmem kaç şişe bira yuvarlamış. - Attila İlhan

[-i]

• Kelimelerin bazı seslerini söylememek

  Kendine has, kelimelerin son hecelerini yuvarlaya yuvarlaya, yumuşak bir konuşma tarzı vardı. - Emine Işınsu

[-i]

• Sayıyı, küçük tutarlarını atarak veya ekleyerek tüm sayı durumuna getirmek

[isim]

• Yuvarlanmak işi

[isim]

• Yuvarlatmak işi

[isim]

• Yuvarlak olma durumu

[nesnesiz]

• Kendi üzerinde dönerek hareket etmek

  Fıçı yuvarlanıyor.

• Dökülerek düşmek

  Bu hayvancıklara bakarken gözlerimden yaşların yuvarlandığını ve toplandığını duydum. - Memduh Şevket Esendal

• Devrilmek, düşmek

  Kapı açılır açılmaz yüzükoyun ve kaskatı yere yuvarlandı. - Aka Gündüz

[mecaz]

• Ansızın, beklenmedik bir zamanda ölmek

• Gitmek

  İkimiz de feci bir akıbete doğru yuvarlanıyoruz. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• yuvarlanan taş yosun tutmaz
• yuvarlanıp gitmek