Taban ile Biten Kelimeler

TABAN ile biten 7 kelime bulunuyor. Sonu TABAN olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Taban kelimesinin anlamı nedir? Taban ile başlayan kelimeler. İçinde taban olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

9 Harfli Kelimeler

KARATABAN11

8 Harfli Kelimeler

DÜZTABAN17, BAŞTABAN15, DALTABAN12, KAYTABAN12, KALTABAN10

5 Harfli Kelimeler

TABAN7

TABAN

[isim]

  • Ayağın alt yüzü, aya
  • Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı
  • Ayakkabının alt bölümü
  • Kaide
  • Bir şeyin en alt bölümü
  • Değerlendirmede en alt derece
  • Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime katılmadan etkili olan kitle

    Partinin tabanının istekleri doğrultusunda...

  • Temel

[coğrafya]

  • Bir ırmağın en derin olan orta yeri

[denizcilik]

  • Dikey duran direk, çubuk, seren vb.nin alt bölümü

[matematik]

  • Bir cismin veya bir biçimin yüksekliğini ölçmek için aşağıdan yukarıya doğru başlama noktası olarak alınan yüzey veya çizgi, kaide

    Piramidin tabanı. Üçgenin tabanı.

[matematik]

  • Üslü sayılarda kuvveti alınan sayı: 53 anlatımında 3 rakamı üstür, 5 ise tabandır

[halk ağzında]

  • Tarlanın düz ve verimli kesimi

[eskimiş]

  • Kılıç vb. yapımında kullanılan iyi cins demir

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tabana kuvvet
  • tabana kuvvet kaçmak
  • taban çıkmak (veya girmek veya koymak)
  • tabanları kaldırmak
  • tabanları patlamak
  • tabanları yağlamak
  • taban tabana zıt (olmak)
  • taban tepmek (veya patlatmak)
  • taban yapmak

Birleşik Kelimeler: taban basma, taban düzeyi, taban fiyatı, taban halısı, taban lağımı, tabanvay, tabanı yarık, baştaban, daltaban, düztaban, karataban, ad tabanı, ayak tabanı, devetabanı, fiil tabanı, isim tabanı, veri tabanı

[zarf]

[eskimiş]

  • Huy bakımından
  • Yaradılıştan

KALTABAN (Kelime Kökeni: Farsça ḳaltebān)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Namussuz
  • Şarlatan, yalancı, hileci

KARATABAN

[isim]

  • İpek böceklerinde geniş çapta ölüme yol açan kelebek hastalığı

DALTABAN

[sıfat]

  • Yalın ayak (kimse)

[mecaz]

  • Aşağılık, serseri

KAYTABAN

[isim]

  • Sürü, deve sürüsü

[sıfat]

[mecaz]

  • Başıboş, düzensiz

BAŞTABAN

[isim]

[mimarlık]

  • Yunan ve Roma mimarlıklarında, sütunların üstüne oturan ve iki sütun arasındaki uzaklığın üstünü örten büyük, uzun taş kirişlerin oluşturduğu bölüm

DÜZTABAN

[isim]

[anatomi]

  • Doğal ayak kemerinin kaybolması ile oluşan yapısal bozukluk

[sıfat]

  • Tabanı kemerli olmayan, düz olan (kimse)
  • Dar tabanlı bir rende türü

[sıfat]

[mecaz]

  • Uğursuz