Ruh ile Başlayan Kelimeler

RUH ile başlayan 28 kelime bulunuyor. Başında RUH olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Ruh kelimesinin anlamı nedir? Ruh ile biten kelimeler. İçinde ruh olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

RUHSUZLAŞTIRMAK30, RUHSATLANDIRMAK25

14 Harfli Kelimeler

RUHSUZLAŞTIRMA29, RUHSATLANDIRMA24

12 Harfli Kelimeler

RUHSUZLAŞMAK26, RUHUMÜCERRET24, RUHİYATÇILIK24

11 Harfli Kelimeler

RUHSUZLAŞMA25

10 Harfli Kelimeler

RUHBANİYET19, RUHSATNAME17

9 Harfli Kelimeler

RUHSUZLUK20, RUHSATSIZ20, RUHİYATÇI20, RUHSATİYE17, RUHBANLIK17, RUHANİYET16

8 Harfli Kelimeler

RUHSATLI15, RUHLULUK15

7 Harfli Kelimeler

RUHİYAT14

6 Harfli Kelimeler

RUHSUZ16, RUHBAN13, RUHSAT12, RUHSAL12, RUHANİ11

5 Harfli Kelimeler

RUHLU11, RUHEN10

4 Harfli Kelimeler

RUHİ9

3 Harfli Kelimeler

RUH8

RUH (Kelime Kökeni: Arapça rūḥ)

[isim]

  • Dinlerin ve dinci felsefelerin insanda vücuttan ayrı bir varlık olarak kabul ettiği öz, tin, can kuşu
  • En önemli nokta, öz

    Lakin oyunun ruhunu anlamak mümkün değil. - Memduh Şevket Esendal

  • Esans

    Bazısı ruh koklatır, bazısı alnına sirke sürer, bazısı kollarını, bileklerini ovuşturur. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[mecaz]

  • Duygu

    Nesri gibi güzel bir ruhu olan Falih Rıfkı, Türk gazeteciliğini bir vatan hizmeti telakki etmiş ve kutsi bir vazife gibi ifa ediyor. - Yahya Kemal Beyatlı

[felsefe]

  • Bedeni etkin kılan canlılık ilkesi, bedenin hayat gücü

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ruh gibi
  • ruh gibi dolaşmak
  • ruh kazandırmak (veya vermek)
  • ruhu (bile) duymamak
  • ruhu (veya ruhunu) okşamak
  • ruhu karartmak
  • ruhunda güneş açmak
  • ruhunu şad etmek
  • ruhunu teslim etmek
  • ruhu şad olsun!

Birleşik Kelimeler: ruh bilgini, ruh bilimi, ruh doktoru, ruh göçü, ruh hastası, ruh hekimi, ruh karmaşası, ruh ölçümü, ruhötesi, ruh sağlığı, ruhumücerret, afyon ruhu, katran ruhu, lokman ruhu, melisa ruhu, nane ruhu, nişadır ruhu, sirke ruhu, tesviyeruhu, tuz ruhu

RUHİ (Kelime Kökeni: Arapça rūḥī)

[sıfat]

  • Ruhsal

    Maddi ve ruhi kültürün yükselişi, mütemadi değişikliklerde ifade olunan mütemadi bir akışı icap ettirir. - Nazım Hikmet

RUHEN (Kelime Kökeni: Arapça rūḥen)

[zarf]

  • Ruh bakımından, ruhça

RUHANİ (Kelime Kökeni: Arapça rūḥānī)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Ruhla ilgili

    Ruhani bir cazibe Turhan'ı türbeye çekti. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[din bilgisi]

  • Din ve mezhep işlerini ele alan, bunlarla ilgili bulunan

    Muhterem hatun patrik meclisiyle ruhani meclisin nasihatlerini dinleyerek kızını, büyük emîre zevce olarak verdi. - Falih Rıfkı Atay

[din bilgisi]

  • Dinle ilgili, dinî bir havası olan, manevi, cismani karşıtı

    Bunu artık ne pahasına ödersem ödeyeyim, duymuş olduğum bu ruhani haz, bana kâfidir. - Abdülhak Şinasi Hisar

RUHLU

[sıfat]

  • Görünüşü veya ruhsal durumu herhangi bir nitelikte olan

    Allah ince ruhlu, kibar yaratmıştı bu kızı. - Nezihe Araz

[mecaz]

  • Canlı, etkili

Birleşik Kelimeler: çocuk ruhlu, şövalye ruhlu

RUHSAT (Kelime Kökeni: Arapça ruḫṣat)

[isim]

  • İzin, müsaade

    Resmî ruhsat tezkeresi dosyamda mevcuttur. - Necip Fazıl Kısakürek

  • İzin belgesi, ruhsatname

    Pazar ruhsatları tarifesi hakikaten ağırdır. - Nazım Hikmet

Birleşik Kelimeler: ruhsatname, arama ruhsatı, çalışma ruhsatı, defin ruhsatı, satış ruhsatı

RUHSAL

[sıfat]

  • Ruhla ilgili olan, ruhi, tinsel, psikolojik, psişik
  • Ruh bilimi ile ilgili, ruh bilimsel, psikolojik

Birleşik Kelimeler: ruhsal çöküntü, ruhsal çözümleme, ruhsal gerilim

RUHBAN (Kelime Kökeni: Arapça ruhbān)

[isim]

[eskimiş]

  • Rahipler

Birleşik Kelimeler: ruhban sınıfı

RUHİYAT (Kelime Kökeni: Arapça rūḥiyyāt)

[isim]

[eskimiş]

  • Ruh bilimi, psikoloji

    Ben Avrupa'nın püriten papazlarıyla rekabet eden ruhiyat büyücülerinden değilim. - Peyami Safa

  • Psikolojik durum

    Sürgünde ruhiyat bozulmuştu ya, bir türlü toparlanamamış. - Ayşe Kulin

RUHSATLI

[sıfat]

  • Yapılması ve kullanılması vb. için gerekli izni olan, ruhsatı olan

    Ruhsatlıdır, çekmeceye bakın belgeler orada, diyor adam telaşla. - Ahmet Ümit

RUHLULUK

[isim]

  • Ruha sahip olma durumu

Birleşik Kelimeler: çocuk ruhluluk

RUHANİYET (Kelime Kökeni: Arapça rūḥāniyyet)

[isim]

[eskimiş]

  • Ruhtan ibaret olma durumu

[din bilgisi]

  • Ölmüş kutsal bir kimsenin, bir inanışa göre sürüp gitmekte bulunan manevi gücü

    Evliyaların ruhaniyetine sığınmak.

RUHSUZ

[sıfat]

  • Cansız, güçsüz, etkisiz, miskin

RUHSATNAME (Kelime Kökeni: Arapça ruḫṣat + Farsça nāme)

[isim]

[eskimiş]

  • Belli etkinliklerde bulunabilmek, kamu hizmet ve mallarından yararlanabilmek için kişilere, önceden belirlenmiş bazı şartlara uyma kaydıyla idarece verilen izin, ruhsat

RUHSATİYE (Kelime Kökeni: Arapça ruḫṣatiyye)

[isim]

[eskimiş]

  • Bir izin belgesi gerektiği durumlarda iznin verilmesi dolayısıyla alınan para

    Pazar ruhsatiyesi yüzünden belediye ile esnaf arasındaki ihtilaf malum. - Nazım Hikmet