[isim]

• Oturulacak yer veya şey

• Alçak iskemle

  Üstüne konulan tandır oturağı çok kalın ve çok sağlam tahtadan fırınlanarak yapılmıştı. - Ayla Kutlu

• Bir şeyin yere gelen tarafı, taban

• Ördek

• İçkili, çalgılı ve kadınlı eğlenti

• Boru mengenesinin tezgâha oturduğu ve vidalandığı bölüm

[sıfat]

• Bacaklarında veya başka bir yerinde, gezmesine engel olacak bir özrü olduğundan hep evde oturan (kimse), kötürüm

[denizcilik]

• Kürekli teknelerde kürekçilerin oturduğu enli tahta

[isim]

• Oturmak işi

  Bu saat, kendimi bildim bileli sofraya oturma saatimizdir. - Yusuf Ziya Ortaç

• Kısa süre için konukluğa gitme

  Yemeğini yedikten sonra gece Vehbi dedeye oturmaya gitti. - Halide Edip Adıvar

[isim]

• Yirmi dokuzdan sonra gelen sayının adı

• Bu sayıyı gösteren 30 ve XXX rakamlarının adı

[sıfat]

[matematik]

• Üç kere on, yirmi dokuzdan bir artık

Ata Sözleri ve Deyimler

• otuz iki dişe keman çaldırmak

[-e]

• Vücudun belden yukarısı dik duracak biçimde ağırlığı kaba etlere vererek bir yere yerleşmek

  Bir sandalyenin üzerinde oturmuş, önüne bakıyordu. - Sait Faik Abasıyanık

[nesnesiz]

• Bu biçimde yerleştiği yerde kalmak

  Bakın, hikâye zordur, acımasız ve hoşgörüsüzdür. Oturursunuz ve başından kalkamazsınız. - Tarık Dursun K.

[-i]

• Uygun gelmek, ölçüleri tam olmak

  Ütüsüz ve beli oturmamış pantolonunu çekti. - Tarık Buğra

[-de]

• Bir yerde sürekli olarak kalmak, ikamet etmek

  Aynı semtte oturdukları için komşu da sayılırlar. - Burhan Felek

[nesnesiz]

• Hiçbir iş yapmadan boş vakit geçirmek, boş durmak

  Böyle oturacağınıza çalışsanız olmaz mı?

[nesnesiz]

• Toprak veya yapı çökmek, aşağı inmek

  Temelin bu tarafı on santim oturmuş.

[-le]

• Biriyle beraber yaşamak

  O günden beri enişte beyle oturuyorum. - Sermet Muhtar Alus

• Bir işi yapmakta olmak, bir işe başlamak üzere olmak

• Yer almak, geçmek

  Valilik makamına oturdu.

[nesnesiz]

• Benimsenmek, yerleşmek, kökleşmek

  Gelenekler gün geçtikçe iyice oturdu.

• Belli bir yörüngede dönmeye başlamak

  Uydu yörüngeye oturdu.

• Sıvı tortuları dibe çökmek, dipte toplanmak

[nesnesiz]

• Herhangi bir durumda belli bir süre kalmak

  Arif gibi bir adamla çene yarışına girmek istememekle beraber susup oturamazdı. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• oturup kalkmak

[isim]

• Oturtmak işi

• Halka halka kesilmiş patates, patlıcan, kabak vb. sebzelerden yapılan bir tür kıymalı yemek

[isim]

• Bir meclis veya kurulun çözümlenmesi gereken sorunları görüşüp tartışmak için yaptığı birleşimlerden her biri, celse

  Onun adaylığı konuşulurken kıdemli doçent olarak ben de oturuma katılmıştım. - Haldun Taner

• Bilimsel toplantıların aynı anda veya art arda gerçekleştirilen bölümlerinden her biri, seksiyon

• Seans

[sıfat]

• Sağlam, gösterişli

  Çoğu dört köşe, kalın, oturaklı olan Arap üslubu minareler o ruhaniliği vermez. - Refik Halit Karay

• Yerinde sağlam duran

• Doğal yapısına, amacına uygun

• Yerinde ve sırasında söylenen, çarpıcı (söz)

[mecaz]

• Saygı uyandıran, ağırbaşlı (kimse)

  Seçmenleriniz sizin daha bir oturaklı, daha bir ağırbaşlı, daha bir ölçülü olmanızı isterler. - Haldun Taner

[-e]

[-i]

• Oturma işini yaptırmak

  İçeri girer girmez bileğimden kavradı, önüne beni oturttu, hayvanı mahmuzladı. - Sermet Muhtar Alus

• Koymak, yerleştirmek

  Kalemi aldım ve kâğıda yazının başlığını oturttum. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

[müzik]

• Bir müzik parçasının seslendirilişinde insan sesleri ile çalgıların görevlendiriliş düzeni

[sıfat]

• Otuz sayısının üleştirme sayı sıfatı

• Her defasında otuzu bir arada, her birine otuz

[isim]

• Oturulmak işi

[isim]

• Oturma işi

  Başta delikanlılar, çoğunun oturuşunda bir büyüklenme var. - Tarık Buğra

[isim]

[mimarlık]

• Sağlam bir taban oluşturmak için temel ile birlikte belli bir yüksekliğe ulaşmış yapının oturduğu bölüm, oturma duvarı, subasman

[isim]

• Oturtulmak işi

[nesnesiz]

• Oturma işi yapılmak