[sıfat]

• Yenecek duruma gelmiş (meyve)

  Oluğun altına bir sepet iri, olgun, renkli şeftali koymuşlar. - Refik Halit Karay

[mecaz]

• Tamamlanmış, iyice işlenmiş (yazı, düşünce vb.)

[mecaz]

• Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gereği kadar gelişmiş, ağırbaşlı (kimse), kâmil

  Benim bütün cefama olgun adam gibi katlanmasını bilmişti. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

• Rengini, tazeliğini, canlılığını veya parlaklığını yitirmiş olan, solmuş

  Öyle solgun, öyle zayıftı ki bir yolcudan ziyade bir hastaya benziyordu. - Orhan Seyfi Orhon

[sıfat]

• Dolarak biçimi yuvarlaklaşmış

  Dolgun yastık.

• Balıketinde

  Dolgun karnını güçlükle taşıyan genç bir kadın gelip oturdu. - Burhan Felek

• Çok, bol, fazla, yüksek (ücret, para vb.)

  İlk işi babasını memnun etmek için ona dolgun bir maaşa geçtiğini yazmak olmuş. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Şişkin

  Sigaradan sararmış dişleriyle dolgun dudaklarını kemiriyor. - Ahmet Ümit

[mecaz]

• Öfke, kızgınlık, kırgınlık vb. duygularla dolu

  Müftüye karşı adamakıllı dolgundu. - Reşat Nuri Güntekin