[isim]

[felsefe]

[toplum bilimi]

• Yargılama ve değerlendirmenin kendisine göre yapıldığı ölçüt, uyulması gereken kural, düzgü

• Önceden belirlenmiş kalıp, düzgü

[sıfat]

• Kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun

  Atatürk'ün normal zamanlarda insana okşamak arzusunu veren ipek gibi saçları birdenbire yelelenirdi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Aşırılığı, eksikliği ve taşkınlığı olmama, ortalama durum

[isim]

[matematik]

• Bir eğrinin bir teğetine değme noktasından çizilen dikme

[isim]

• Normal olma durumu

[isim]

[matematik]

• Bir eğriye ilişkin normalin, bir doğruyu kestiği nokta ile normalin ayağı arasındaki parçanın o doğru üzerindeki iz düşümü

[sıfat]

[felsefe]

[toplum bilimi]

• Düzgüsel

• Düzgüsüz

[isim]

• Normalleşmek işi

[sıfat]

• Olağan dışı

[nesnesiz]

• Normal duruma gelmek, normal olmak

[isim]

• Normalleştirmek işi

[-i]

• Normal duruma getirmek