İçinde Norm Bulunan Kelimeler



İçinde NORM olan 15 kelime bulunuyor. İçerisinde NORM geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Norm kelimesinin anlamı nedir? Norm ile başlayan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

ANORMALLEŞTİRME21, NORMALLEŞTİRMEK21

14 Harfli Kelimeler

NORMALLEŞTİRME20

13 Harfli Kelimeler

ANORMALLEŞMEK19

12 Harfli Kelimeler

ANORMALLEŞME18, NORMALLEŞMEK18

11 Harfli Kelimeler

NORMALLEŞME17

10 Harfli Kelimeler

NORMALÜSTÜ17, NORMALALTI13, ANORMALLİK12

9 Harfli Kelimeler

NORMALLİK11

8 Harfli Kelimeler

NORMATİF16

7 Harfli Kelimeler

ANORMAL9

6 Harfli Kelimeler

NORMAL8

4 Harfli Kelimeler

NORM6


NORM (Kelime Kökeni: Fransızca norme)


[isim] [felsefe] [toplum bilimi]
  • Yargılama ve değerlendirmenin kendisine göre yapıldığı ölçüt, uyulması gereken kural, düzgü

NORMAL (Kelime Kökeni: Fransızca normal)


[sıfat]
  • Kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun

    Atatürk'ün normal zamanlarda insana okşamak arzusunu veren ipek gibi saçları birdenbire yelelenirdi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]
  • Aşırılığı, eksikliği ve taşkınlığı olmama, ortalama durum
[isim] [matematik]
  • Bir eğrinin bir teğetine değme noktasından çizilen dikme

Birleşik Kelimeler: normalaltı, normal fiyat, normalüstü


ANORMAL (Kelime Kökeni: Fransızca anormal)


[sıfat]
  • Genel olana, alışılmışa ve kurala aykırı olan, normal olmayan, düzgüsüz

    Kadını âdeta şehvetli ve anormal bir zevkle, değil erkek hatta kızlar bile seyrediyordu. - Halide Edip Adıvar


NORMALLİK


[isim]
  • Normal olma durumu

ANORMALLİK


[isim]
  • Anormal olma durumu

    Bu işte bir gariplik, bir anormallik vardı. - Hüseyin Rahmi Gürpınar


NORMALALTI


[isim] [matematik]
  • Bir eğriye ilişkin normalin, bir doğruyu kestiği nokta ile normalin ayağı arasındaki parçanın o doğru üzerindeki iz düşümü

NORMATİF (Kelime Kökeni: Fransızca normatif)


[sıfat] [felsefe] [toplum bilimi]
  • Düzgüsel

NORMALLEŞME


[isim]
  • Normalleşmek işi

NORMALÜSTÜ


[sıfat]
  • Olağan dışı

ANORMALLEŞME


[isim]
  • Anormalleşmek durumu

NORMALLEŞMEK


[nesnesiz]
  • Normal duruma gelmek, normal olmak

ANORMALLEŞMEK


[nesnesiz]
  • Anormal duruma gelmek

NORMALLEŞTİRME


[isim]
  • Normalleştirmek işi

ANORMALLEŞTİRME


[isim]
  • Anormalleştirmek işi

NORMALLEŞTİRMEK


[-i]
  • Normal duruma getirmek