[isim]

• Dişi çocuk

  Oğlu savaşın birinde şehit düştü, iki kızı da evlenip ücra yerlere gittiler. - Halikarnas Balıkçısı

• Üzerinde kadın resmi bulunan iskambil kâğıdı

  Karo kızı.

[ünlem]

• Dişi cinsten birine daha yaşlı biri tarafından kullanılan bir seslenme sözü

Ata Sözleri ve Deyimler

• kız almak
• kız beşikte (veya kundakta), çeyiz sandıkta
• kız gibi
• kızı gönlüne bırakırsan ya davulcuya kaçar (veya varır) ya zurnacıya
• kızı kısrağı
• kızım sana söylüyorum (veya dedim) gelinim sen anla (veya işit)
• kızını (veya evladını) dövmeyen dizini döver
• kız istemek
• kız kaçırmak
• kız vermek

[isim]

• Kar veya buz üzerinde kayarak yol alan tekerleksiz taşıt

  Sokağa çıkıp tahta kızağıyla onu kaydırmak istedim. - Reha Mağden

• Ağaç tablaların kamburlaşmaması için liflere dikey konumda açılan kanala geçirilen uzun parça

• Ambalajın dibine uzunluğuna çakılan, hem dip levhası elemanlarının tutturulmasını hem de ambalajın yerde kolayca kaymasını sağlayan kereste parçası

[denizcilik]

• Tersanelerde üzerinde gemi yapılan, onarılan veya gemiyi suya indirip sudan çıkarmaya yarayan ızgara

Ata Sözleri ve Deyimler

• kızağa çekmek (veya almak)
• kızak yapmak

[isim]

[halk ağzında]

• Erkek çocuk

• Silahlı köy delikanlısı

  Kızanlarla köyün eşiğinde ertesi gün öğle vakti, Menderes Köprüsü'ndeki köpekleri tepelemeye ant içtik. - Halide Edip Adıvar

• Çoluk çocuk

[isim]

[halk ağzında]

• Dişi köpek, kedi gibi hayvanların çiftleşme isteği gösterdikleri durum veya zaman

Ata Sözleri ve Deyimler

• kızana gelmek

[isim]

• Parlak kırmızı renk

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Sular sarardı... Yüzün perde perde solmakta / Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta - Ahmet Haşim

[sıfat]

[mecaz]

• Aşırı derecede olan

  Softalar arasında kızıl bir kavga kopmuştu. - Falih Rıfkı Atay

[mecaz]

• Komünist

[tıp]

• Genellikle küçük yaşlarda görülen, bulaşıcı, yüksek ateşli, kırmızı renkte geniş lekeler döktüren, kuluçka dönemi üç dört gün süren tehlikeli hastalık

[halk ağzında]

• Altın

[isim]

• Kızmak işi

  Şimdi artık kızma sırası bana gelmişti. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

[tarih]

• Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri

[isim]

• Cinsel ilişkide bulunmamış bayanın durumu, erdenlik, bakirlik, bekâret, bikir

  Kızlığında, başlarına soluk örtmelerini alır, yünlerini sırtlar, ırmak boyuna yün boyamaya giderdi. - Nezihe Meriç

[sıfat]

• Bir kadının evlenmeden önceki yaşantısıyla ilgili, o döneme özgü

  İşte bu onun kızlık odası. - Memduh Şevket Esendal

[halk ağzında]

• Üvey kız

[nesnesiz]

• Isıtılan veya ısınan bir nesnenin sıcaklığı çok artmak

  Taşlar güneşten kızmıştı.

• At, eşek vb. hayvanlar çiftleşmek istemek, kösnümek

• Dişi kuşlar zamanı gelip kuluçkaya yatma isteği göstermek

[mecaz]

• Öfkelenmek, sinirlenmek

  Dakikalar geçtikçe sakinleşiyor, sakinleştikçe de için için kızıyor, üzülüyordum. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

• kızıp durmak

[sıfat]

• Kızarmış

[isim]

• Kızarmak işi

[isim]

• Kızarmış yer

[isim]

• Döşeme tahtalarının altına çaprazlama olarak konulan uzun ve yassı direklerden her biri

[isim]

• Kızan olma durumu

[nesnesiz]

• Kırmızı veya ona yakın bir renk almak

  Nihat, yüzü kızarmış, alçak sesle söylendi. - Peyami Safa

• Bazı sebze ve meyveler olgunlaşmaya başlamak, olgunlaşmak

  Meyveler kızarmadan dalı üstünde soldu / Irmak yatağı kumsal, kırlar dikenlik oldu - Faruk Nafiz Çamlıbel

• Utanç, öfke vb. duyguların etkisiyle, kanın yüze hücumu sonucu yüz kırmızı bir renk almak

• Yiyecekler tavada kızgın yağ içinde veya ateşte kırmızılaşarak pişmek

  Sofrada tarhana çorbası, kızarmış tavuk, bulgur pilavı vardı. - Yaşar Kemal

Ata Sözleri ve Deyimler

• kızarıp bozarmak

[isim]

• Kızartmak işi

• Kızartılarak hazırlanmış yemek

  Kabak kızartması. Patlıcan kızartması.

[sıfat]

• Kızartılarak pişirilmiş

  Kızartma et.