[isim]

[anatomi]

• İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm

• Giyside vücudun bu bölümünü saran parça

  Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu. - Osman Cemal Kaygılı

• Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça

[anatomi]

• Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü

[bitki bilimi]

• Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal

[müzik]

• Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü

• Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça

• Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım, şube, branş

  Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları.

[tarih]

• Karakol

  Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi. - Refik Halit Karay

• İş takımı, ekip, grup

  Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı. - Sait Faik Abasıyanık

[askerlik]

• Kanat

  Sağ kol. Sol kol.

• Dizi, düzen

  Yürüyüş kolu.

[denizcilik]

• Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• kola çıkmak
• kol atmak
• kol gezmek
• kol kanat olmak (veya germek)
• kolları kopmak
• kollarını açmak
• kollarının arasına almak
• kollarını sallaya sallaya gelmek
• kolları sıvamak
• kolu kanadı kırılmak
• koluna girmek
• koluna kuvvet
• kolunda altın bileziği olmak
• kol uzatmak
• kol vermek
• kol vurmak

[isim]

• Gömlek, örtü vb. şeyleri kolalamakta kullanılan özel nişasta

• Kâğıt veya bez yapıştırmakta kullanılan kaynatılmış nişasta bulamacı

• Kolalama

  Zaten bu devirde kola, ütü bir evin baş işlerindendir. - Refik Halit Karay

[isim]

[bitki bilimi]

• Kolagillerden, Afrika'nın sıcak bölgelerinde yetişen ve kola cevizi adıyla anılan, çekirdekleri kahveden daha uyarıcı olan bazı içeceklerde ve hekimlikte kullanılan bir bitki (Cola acuminata)

• Bu bitkinin yaprağından çıkarılan kokulu bir maddeyle kokulandırılan ve içine şeker, karbonat katılarak yapılan içecek

[isim]

• Posta paketi

• İçinde türlü eşya bulunan çeşitli büyüklükte paket

  Üst üste yığılmış kutular, açılmamış koliler arasında üstünkörü bir yaşam, geçici ve idareten. - Elif Şafak

[isim]

[tıp]

• Bağırsak, böbrek gibi içi boş organlarda aralıklı duyulan güçlü sancı

[isim]

[tıp]

• Kalın bağırsak yangısı

[isim]

• At, eşek vb. hayvanların semerini veya eyerini bağlamak için göğsünden aşırılarak sıkılan yassı kemer

  Adam döndü, beygirinin semerini almak için kolanını çözmeye başladı. - Necati Cumalı

• Dokuma, deri, kenevir vb. maddelerden yapılan yassı ve enlice bağ

[halk ağzında]

• Yünden veya iplikten yapılmış, üzeri işli ince kuşak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kolan çekmek
• kolan vurmak

[isim]

[tıp]

• Şiddetli ishal ve kusmalarla kendini gösteren, çok bulaşıcı, salgın ve öldürücü bir hastalık

  O sene Hicaz'da şiddetli bir kolera vardı. - Ömer Seyfettin

[isim]

[mimarlık]

• Sütun

  Mermer kolonları, eski heykelleri önüne gelen alıp gitmişti. - Necati Cumalı

• Katlardaki döşemeleri birbirlerine bağlayan düşey boru

[isim]

[anatomi]

• Kalın bağırsağın gödenden önceki bölümü

[sıfat]

• Kolu olan

  Kollu sandalye.

• Herhangi bir biçimde kolu olan

[isim]

• Omuz başının altında, kolun gövde ile birleştiği yer

  Gazetelerini bir koltuğunun altına koydu, zayıf kollarıyla kutulara sarıldı. - Halide Edip Adıvar

• Kol dayayacak yerleri olan geniş ve rahat sandalye

  Ta yan beline kadar gömüldüğü koltuğunun içinden ileriye doğru uzandı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Eski düğünlerde damatla gelinin eve girerken konuklar arasından kol kola geçmeleri töreni

  Babamız, annemizi gelin geldiği ilk gün şu merdivenin alt başında karşılamış, koltuk yapılmıştı. - Hüseyin Cahit Yalçın

• Yapıcılıkta yan destek

[denizcilik]

• Demirledikten sonra gemiyi iskeleye, rıhtıma veya başka bir gemiye bağlayan ip

[mecaz]

• Koltuklama veya koltuklanma

  O koltuktan hoşlanmaz.

[mecaz]

• Kayırma, destek

  Dayısının koltuğunda sırtı yere gelmez.

[mecaz]

• Yüksek mevki, makam

  Koltuk kavgası.

[argo]

• Genelev

  Burası Mesut Bey adında bir herifin koltuğudur. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[halk ağzında]

• Mısır ve buğday fidesinin yanlarından çıkan filizler

[eskimiş]

• Kenar, tenha yer

Ata Sözleri ve Deyimler

• koltuğa girmek
• koltuğu doldurmak
• koltuğuna girmek
• koltuğunun altına sığınmak
• koltuk çıkmak
• koltukları kabarmak
• koltukta olmak
• koltuk vermek

[isim]

• Sömürge

• Göçmen topluluğu veya bu topluluğun yerleştiği yer

• Bir ülkede bulunan küçük yabancı topluluğu

  Ankara'daki Alman kolonisi.

[hayvan bilimi]

• Birlik durumda yaşayan aynı türden organizmaların oluşturduğu topluluk

[isim]

[kimya]

• Jelatin niteliğinde olan ve suda dağılmışı zarlardan geçmemekle billursulardan ayırt edilen maddelerin genel adı, billursu karşıtı

[isim]

• Gömlek kollarının ucundaki iliklenen bölüm, manşet

  Frenk gömleğinde, bazen bileklerinden ellerinin üstüne düşen yuvarlak, katı, kolalı kollukları vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

• İş yaparken giysiyi korumak için bilekten dirseğe kadar kola geçirilen, genellikle koyu renkli kumaştan dikilmiş parça

  Ellerini kolluklarından sıyırıp çekmekte bir zorluğa uğramıştır. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Kollara takılan ve dikkati çekmesi istenen görevlilerin kimliklerini gösteren şerit

[isim]

• Güvenliği sağlamakla görevli polis veya jandarma

  Bu onurlu kolluk görevini seve seve üstlenirlerdi. - Muzaffer Uyguner

[sıfat]

• İçinde kola bulunan

• Kolalanmış

  Artık cübbenin altına kolalı gömlek giyiyor. - Mithat Cemal Kuntay

[sıfat]

• Kolu andıran, kola benzeyen, kol gibi