[isim]

• İnsan başı, ser

• Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü

• Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu

• Mekanik bir bütünün parçası

  Distribütör kafası.

[mecaz]

• Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek

  Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]

• Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet

  Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• kafa (veya kafasını) dinlendirmek
• kafa (veya kafasını) karıştırmak
• kafa (veya kafasını) şişirmek
• kafa (veya kafasını) ütülemek
• kafa (veya kafayı) çekmek
• kafa (veya kafayı veya kafasını) dinlemek
• kafa atmak
• kafa bulmak
• kafa cilalamak
• kafa eskitmek
• kafa göz yarmak
• kafa kafaya vermek
• kafa kalmamak
• kafa patlatmak
• kafa sallamak
• kafası (veya kafasına) takılmak
• kafası almamak (veya sarmamak)
• kafası bir dünya
• kafası bozulmak
• kafası bulanmak
• kafası dolmak
• kafası dönmek
• kafası dumanlanmak
• kafası durmak
• kafası düzelmek
• kafası ile oynamak
• kafası işlemek (veya çalışmak)
• kafası karışmak (veya allak bullak olmak)
• kafası kazan (gibi) olmak
• kafası kızmak
• kafasına dank etmek
• kafasına estiği gibi
• kafasına geçirmek
• kafasına girmek
• kafasına girmemek
• kafasına göre
• kafasına koymak
• kafasına sığmamak
• kafasına söz girmemek
• kafasına uymak
• kafasına vura vura
• kafasına vur, ekmeğini elinden al
• kafasına vurmak
• kafasından çıkarmak (veya atmak)
• kafasından geçirmek
• kafasında şimşek çakmak
• kafasında tutmak
• kafasını ezmek
• kafasını işletmek
• kafasını kaldırmak
• kafasını kaldırmamak
• kafasını kaşıyacak vakti olmamak
• kafasını kırmak
• kafasını kullanmak
• kafasını kurcalamak
• kafasının bir tahtası eksik (veya noksan) (olmak)
• kafasının dikine gitmek
• kafasının etini yemek
• kafasının kontağı atmak
• kafasını sarmak (veya açmak)
• kafasını sokmak
• kafasını taştan taşa çarpmak (veya vurmak)
• kafasını toplamak
• kafasını tütsülemek
• kafasını uçurmak
• kafasını vurmak
• kafası sarmamak
• kafası sersem sepet (olmak)
• kafası şişmek
• kafası yerinde olmamak
• kafası yerine gelmek
• kafa tutmak
• kafaya almak
• kafaya çıkmak
• kafa yapmak
• kafaya takmak
• kafayı (bir yere) vurmak
• kafayı bulandırmak
• kafayı bulmak
• kafayı çalıştırmak (veya işletmek)
• kafayı değiştirmek
• kafayı tütsülemek (veya dumanlamak)
• kafayı üşütmek
• kafayı yemek
• kafa yok!
• kafa yormak

[sıfat]

• Kafası olan

• Kafası herhangi bir biçimde olan

  Çıkık kafalı.

[mecaz]

• Bilgili, kavrayışlı ve anlayışlı

  Kafalı adam.

[isim]

[spor]

• Güreşte bir oyun türü

Ata Sözleri ve Deyimler

• kafakola almak

[zarf]

• Zihinden, belleğini kullanarak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kafadan atmak

[isim]

• Görüş ve anlayışları birbirine uyan kimselerden her biri, kafadaş, kafa dengi, büzüktaş

[zarf]

• Düşünce bakımından

  Hayatının çok yönlü, çok renkli karmaşasına kafaca hazırdı. - Ayşe Kulin

[isim]

[anatomi]

• İnsanda ve omurgalılarda içinde beyin bulunan, başın kemik bölümü

[isim]

• Kafalı olma durumu

[isim]

• Kafadar

  Biraz da kendi kendinize, kendi kafadaşlarınızla baş başa kalarak enine boyuna her şeyi ölçünüz. - Etem İzzet Benice

[sıfat]

• Kafası olmayan

[mecaz]

• Düşünüşü, anlayışı ve kavrayışı kıt olan, anlayışsız, kavrayışsız

[isim]

• Kafadar olma durumu, kafadaşlık

[sıfat]

• Kafatasçılıktan yana olan (kimse, görüş)

[isim]

• Kafadarlık

[isim]

• Kafasız olma durumu, anlayışsızlık, kavrayışsızlık

  Dalgınlık ve unutkanlığı, tembellik ve kafasızlığını perdelemek için kullanma bayağılığına düşmez. - Aydın Boysan

[isim]

• İnsanları kafataslarının biçimine göre değerlendiren görüş

• Bir düşünce, inanç vb.ne körü körüne bağlılık