İçinde Kafa Bulunan Kelimeler

İçinde KAFA olan 24 kelime bulunuyor. İçerisinde KAFA geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kafa kelimesinin anlamı nedir? Kafa ile başlayan kelimeler. Kafa ile biten kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

MÜKAFATLANDIRMA28

12 Harfli Kelimeler

KAFATASÇILIK24, DİKKAFALILIK22

10 Harfli Kelimeler

KAFADAŞLIK22, KAFASIZLIK22, MÜSAKKAFAT20, KAFADARLIK19, MANKAFALIK18

9 Harfli Kelimeler

KAFATASÇI20, DİKKAFALI18, MÜKAFATEN18, KAFALILIK17

8 Harfli Kelimeler

KURUKAFA16, KAFATASI16

7 Harfli Kelimeler

KAFADAŞ18, KAFASIZ18, MÜKAFAT16, KAFADAN15, KAFADAR15, KAFAKOL14, MANKAFA14

6 Harfli Kelimeler

KAFACA15, KAFALI13

4 Harfli Kelimeler

KAFA10

KAFA (Kelime Kökeni: Arapça ḳafā)

[isim]
  • İnsan başı, ser
[mecaz]
  • Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek

    Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]
  • Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet

    Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kafa (veya kafasını) dinlendirmek
  • kafa (veya kafasını) karıştırmak
  • kafa (veya kafasını) şişirmek
  • kafa (veya kafasını) ütülemek
  • kafa (veya kafayı) çekmek
  • kafa (veya kafayı veya kafasını) dinlemek
  • kafa atmak
  • kafa bulmak
  • kafa cilalamak
  • kafa eskitmek
  • kafa göz yarmak
  • kafa kafaya vermek
  • kafa kalmamak
  • kafa patlatmak
  • kafa sallamak
  • kafası (veya kafasına) takılmak
  • kafası almamak (veya sarmamak)
  • kafası bir dünya
  • kafası bozulmak
  • kafası bulanmak
  • kafası dolmak
  • kafası dönmek
  • kafası dumanlanmak
  • kafası durmak
  • kafası düzelmek
  • kafası ile oynamak
  • kafası işlemek (veya çalışmak)
  • kafası karışmak (veya allak bullak olmak)
  • kafası kazan (gibi) olmak
  • kafası kızmak
  • kafasına dank etmek
  • kafasına estiği gibi
  • kafasına geçirmek
  • kafasına girmek
  • kafasına girmemek
  • kafasına göre
  • kafasına koymak
  • kafasına sığmamak
  • kafasına söz girmemek
  • kafasına uymak
  • kafasına vura vura
  • kafasına vur, ekmeğini elinden al
  • kafasına vurmak
  • kafasından çıkarmak (veya atmak)
  • kafasından geçirmek
  • kafasında şimşek çakmak
  • kafasında tutmak
  • kafasını ezmek
  • kafasını işletmek
  • kafasını kaldırmak
  • kafasını kaldırmamak
  • kafasını kaşıyacak vakti olmamak
  • kafasını kırmak
  • kafasını kullanmak
  • kafasını kurcalamak
  • kafasının bir tahtası eksik (veya noksan) (olmak)
  • kafasının dikine gitmek
  • kafasının etini yemek
  • kafasının kontağı atmak
  • kafasını sarmak (veya açmak)
  • kafasını sokmak
  • kafasını taştan taşa çarpmak (veya vurmak)
  • kafasını toplamak
  • kafasını tütsülemek
  • kafasını uçurmak
  • kafasını vurmak
  • kafası sarmamak
  • kafası sersem sepet (olmak)
  • kafası şişmek
  • kafası yerinde olmamak
  • kafası yerine gelmek
  • kafa tutmak
  • kafaya almak
  • kafaya çıkmak
  • kafa yapmak
  • kafaya takmak
  • kafayı (bir yere) vurmak
  • kafayı bulandırmak
  • kafayı bulmak
  • kafayı çalıştırmak (veya işletmek)
  • kafayı değiştirmek
  • kafayı tütsülemek (veya dumanlamak)
  • kafayı üşütmek
  • kafayı yemek
  • kafa yok!
  • kafa yormak

Birleşik Kelimeler: kafa çıkışı, kafa dengi, kafa sesi, kafa işçisi, kafa kâğıdı, kafa koçanı, kafakol, kafatası, kafası boş, kafası bulutlu, kafası çatlak, kafası dumanlı, kafası iyi, kafası kıyak, kafası kontak, kafası küflü, kafası örümcekli, kafası tembel, kalın kafa, kurukafa, kuru kafa, taş kafa

KAFALI

[sıfat]
  • Kafası olan
[mecaz]
  • Bilgili, kavrayışlı ve anlayışlı

    Kafalı adam.

Birleşik Kelimeler: boş kafalı, dar kafalı, dibek kafalı, dikkafalı, eski kafalı, eşek kafalı, et kafalı, geri kafalı, horoz kafalı, kabak kafalı, kalın kafalı, kaz kafalı, kısa kafalı, örümcek kafalı, sepet kafalı, uzun kafalı

KAFAKOL

[isim] [spor]
  • Güreşte bir oyun türü

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kafakola almak

MANKAFA

[sıfat]
  • Anlayışı kıt (kimse)
[halk ağzında]
  • Sakağı hastalığına tutulmuş (at)

KAFADAN

[zarf]
  • Zihinden, belleğini kullanarak

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kafadan atmak

Birleşik Kelimeler: kafadan bacaklılar, kafadan gayrimüsellah, kafadan kontak

KAFADAR (Kelime Kökeni: Arapça ḳafā + Farsça -dār)

[isim]
  • Görüş ve anlayışları birbirine uyan kimselerden her biri, kafadaş, kafa dengi, büzüktaş

KAFACA

[zarf]
  • Düşünce bakımından

    Hayatının çok yönlü, çok renkli karmaşasına kafaca hazırdı. - Ayşe Kulin

KURUKAFA

[isim] [hayvan bilimi]
  • Tırtılları patates yaprağı yiyen, alt kanatları sarı, üstü kahverengi bir tür kelebek (Acherantia adrophos)

KAFATASI

[isim] [anatomi]
  • İnsanda ve omurgalılarda içinde beyin bulunan, başın kemik bölümü

MÜKÂFAT (Kelime Kökeni: Arapça mukāfāt)

[isim]
  • Ödül

Ata Sözleri ve Deyimler

  • mükâfat almak
  • mükâfatını görmek

Birleşik Kelimeler: teselli mükâfatı

KAFALILIK

[isim]
  • Kafalı olma durumu

Birleşik Kelimeler: boş kafalılık, dar kafalılık, dikkafalılık, eski kafalılık, geri kafalılık, kalın kafalılık, kaz kafalılık

MANKAFALIK

[isim]
  • Mankafa olma durumu
[halk ağzında]
  • Atlarda görülen süreğen, şiddetli sakağı

DİKKAFALI

[sıfat] [mecaz]
  • Dikbaşlı

    Ne yapsa, ne söylese bu dikkafalı kızı fikrinden döndüremeyeceğini biliyordu. - Reşat Nuri Güntekin

MÜKÂFATEN (Kelime Kökeni: Arapça mukāfāten)

[zarf] [eskimiş]
  • Ödül olarak

    Anadolu'daki mağlubiyetlerine mükâfaten ne kazanç elde edeceğini sarahaten öğrenmek istiyor. - Yahya Kemal Beyatlı

KAFADAŞ

[isim]
  • Kafadar

    Biraz da kendi kendinize, kendi kafadaşlarınızla baş başa kalarak enine boyuna her şeyi ölçünüz. - Etem İzzet Benice