[isim]

• İnsan başı, ser

• Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü

• Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu

• Mekanik bir bütünün parçası

  Distribütör kafası.

[mecaz]

• Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek

  Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]

• Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet

  Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• kafa (veya kafasını) dinlendirmek
• kafa (veya kafasını) karıştırmak
• kafa (veya kafasını) şişirmek
• kafa (veya kafasını) ütülemek
• kafa (veya kafayı) çekmek
• kafa (veya kafayı veya kafasını) dinlemek
• kafa atmak
• kafa bulmak
• kafa cilalamak
• kafa eskitmek
• kafa göz yarmak
• kafa kafaya vermek
• kafa kalmamak
• kafa patlatmak
• kafa sallamak
• kafası (veya kafasına) takılmak
• kafası almamak (veya sarmamak)
• kafası bir dünya
• kafası bozulmak
• kafası bulanmak
• kafası dolmak
• kafası dönmek
• kafası dumanlanmak
• kafası durmak
• kafası düzelmek
• kafası ile oynamak
• kafası işlemek (veya çalışmak)
• kafası karışmak (veya allak bullak olmak)
• kafası kazan (gibi) olmak
• kafası kızmak
• kafasına dank etmek
• kafasına estiği gibi
• kafasına geçirmek
• kafasına girmek
• kafasına girmemek
• kafasına göre
• kafasına koymak
• kafasına sığmamak
• kafasına söz girmemek
• kafasına uymak
• kafasına vura vura
• kafasına vur, ekmeğini elinden al
• kafasına vurmak
• kafasından çıkarmak (veya atmak)
• kafasından geçirmek
• kafasında şimşek çakmak
• kafasında tutmak
• kafasını ezmek
• kafasını işletmek
• kafasını kaldırmak
• kafasını kaldırmamak
• kafasını kaşıyacak vakti olmamak
• kafasını kırmak
• kafasını kullanmak
• kafasını kurcalamak
• kafasının bir tahtası eksik (veya noksan) (olmak)
• kafasının dikine gitmek
• kafasının etini yemek
• kafasının kontağı atmak
• kafasını sarmak (veya açmak)
• kafasını sokmak
• kafasını taştan taşa çarpmak (veya vurmak)
• kafasını toplamak
• kafasını tütsülemek
• kafasını uçurmak
• kafasını vurmak
• kafası sarmamak
• kafası sersem sepet (olmak)
• kafası şişmek
• kafası yerinde olmamak
• kafası yerine gelmek
• kafa tutmak
• kafaya almak
• kafaya çıkmak
• kafa yapmak
• kafaya takmak
• kafayı (bir yere) vurmak
• kafayı bulandırmak
• kafayı bulmak
• kafayı çalıştırmak (veya işletmek)
• kafayı değiştirmek
• kafayı tütsülemek (veya dumanlamak)
• kafayı üşütmek
• kafayı yemek
• kafa yok!
• kafa yormak

[isim]

• İçecek ve hafif yiyeceklerin satıldığı, bazılarında kapı önlerinde oturacak yerlerin bulunduğu ayaküstü yiyecek yerleri

[sıfat]

• Yeterli, yetecek ölçüde olan

  Yalnız güzellik adi bir zevk kadını için bile kâfi değildir. - Hüseyin Cahit Yalçın

[ünlem]

• `Yeter, yetişir, artık istemez` anlamlarında bir seslenme sözü

  Artık kâfi, yeter, illallah! - Sermet Muhtar Alus

Ata Sözleri ve Deyimler

• kâfi gelmek

[isim]

[din bilgisi]

• Tanrı'nın varlığını ve birliğini inkâr eden kimse

[ünlem]

• Sevilen birine takılmak, sitem etmek için kullanılan bir seslenme sözü

[mecaz]

• Acımasız, zalim kimse

[halk ağzında]

• Genellikle Müslüman olmayanlara verilen ad

  Kâfirin güçsüz noktaları, köprüleri, kaleleri öğreniliyordu. - Nezihe Araz

[isim]

• Kahve ve çayda bulunan, hekimlikte kullanılan, kasları, sinirleri uyarıcı, mide salgısını ve metabolik hızı artırıcı etki yapan bir madde

[isim]

• Birlikte hareket eden topluluk

  Bir yaz günü geçtik Tuna'dan kafilelerle. - Yahya Kemal Beyatlı

• Aynı yöne giden taşıt veya yolcu topluluğu, konvoy

  Sağımızda yürüyen kafile, yolunu değiştirdi. - Halide Edip Adıvar

[eskimiş]

• Sıra ile gönderilen şeylerin her bir bölüğü

  Malların ilk kafilesi dün geldi.

[isim]

[tarih]

• Çoğu ipekten yapılan, bir tür uzun, süslü üst giysisi

  Başkasına ait sırmalı kaftanı giymektense kendi malım olan eski hırkayı tercih ederim. - Ömer Seyfettin

• Padişahların gönül almak, ödüllendirmek için birine giydirdikleri değerli kumaş veya kürkten yapılmış giysi, hilat

[isim]

• Hayvanlar için aralıklı tel, metal veya ağaç çubuklardan yapılmış taşınabilir bölme

  Dağdan kestim kereste / Kuş besledim kafeste - Halk türküsü

• Vahşi hayvanlar için demir çubuklarla yapılmış taşınabilir bölme

  Aslan kafesi.

• Çapraz çubuklarla ve aralıklı olarak yapılmış, pencerelere takılan siper

  Bahçeye, kafeslerde elenen solgun bir ışık vurmuş. - Yusuf Ziya Ortaç

• Ahşap yapıların direk ve çatmalardan oluşan kaplama tahtaları dışında kalan iskeleti

[argo]

• Hapishane

[eskimiş]

• Cami, tekke vb. yerlerde kadınlara ayrılan yer

[eskimiş]

• Şimşirlik

Ata Sözleri ve Deyimler

• kafese girmek
• kafese koymak
• kafes gibi

[isim]

[eskimiş]

• Kâfur ağacından elde edilen, hekimlikte kullanılan, beyaz ve yarı saydam, kolaylıkla parçalanan, güzel kokulu bir madde

  Hastaneye gider gitmez gene kan aldırdılar, kâfuru şırınga ettiler, daha bilmem neler yaptılar, hasta açılmadı. - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

[mecaz]

• Çok beyaz

[sıfat]

• Kafası olan

• Kafası herhangi bir biçimde olan

  Çıkık kafalı.

[mecaz]

• Bilgili, kavrayışlı ve anlayışlı

  Kafalı adam.

[isim]

• Kâfir olma durumu

[isim]

[spor]

• Güreşte bir oyun türü

Ata Sözleri ve Deyimler

• kafakola almak

[sıfat]

• Kafesi olan veya kafes biçiminde olan

[isim]

[edebiyat]

• Uyak

• Halk edebiyatında ayak

[zarf]

• Zihinden, belleğini kullanarak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kafadan atmak