[isim]

• Bir şeyin esas tutulan yüzü, arka karşıtı

  Arabam bir gece kulübünün önünde duruyor. - Ahmet Ümit

• Bir şeyin esas tutulan yüzünün baktığı yer, karşı

  Altmış yaşında anamın önünde sigara içmek istemezdim. - Burhan Felek

• Bir kimsenin ilerisi

  Bir aralık önümüzden şarkı sesleri geldi. - Sait Faik Abasıyanık

• Yakın gelecek zaman

  Önümüz kış.

• Giyeceklerin genellikle göğsü örten bölümü

  Uçuk siyah renkli çarşaf pelerinin önü açık. - Peyami Safa

• Önce olan, ilk

  Ön söz. Ön görüşme.

• Civar, yöre

  Kanlıca önlerine geldiler.

[sıfat]

• Benzerler arasında bakılan veya gidilen yönde olan

  Ben, Anafartalar'da Mustafa Kemal'in bulunduğu en ön siperlerde de kurşun attım. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• önde gelmek
• öne almak
• öne çıkmak
• öne düşmek
• öne sermek
• öne sürmek
• önü alınmak
• önünde ardında gidilmez
• önüne arkasına bakmadan
• önüne bakmak
• önüne bir kemik atmak
• önüne çıkmak
• önüne dikilmek
• önüne düşmek
• önüne geçmek
• önüne gelen
• önüne geleni kapar, ardına geleni teper
• önüne katmak
• önünü almak
• önünü ardını düşünmemek
• önünü kesmek

[isim]

• Safra (II)

Ata Sözleri ve Deyimler

• ödü bokuna karışmak
• ödü kopmak (veya patlamak)
• ödünü koparmak (veya patlatmak)

[bitki bilimi]

• Öd ağacı

• Bu ağacın kıyılmış parçalarından yapılan tütsü

  Derinlerden gelen öd ve günlük kokuları etrafı ve havayı sardı. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[isim]

• Kötü bir davranış veya sözü cezalandırmak için kötülükle karşılık verme isteği ve işi, intikam

  Bunda da biraz öç, biraz nispet, biraz kurum arzusu vardır. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• öç (veya öcünü) almak (veya çıkarmak)

[isim]

[felsefe]

• Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı

  Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. - Haldun Taner

• `Kendine, kendi kendini` anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz

  Öz eleştiri, öz yönetim.

• Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü, hülasa, zübde, ekstre

  Karaciğer özü. Meyve özü. Mısır özü.

• Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça

[zamir]

• Kendi, zat

  Bir od düştü yanar tatlı özüme / Dünya zindan görünüyor gözüme - Karacaoğlan

[mecaz]

• Bir şeyin temel ögesi, künh, zübde

  Ortalıktaki krizi sebep gösteriyorlar ama asıl kriz şirketin kendi özünde. - Aka Gündüz

[bitki bilimi]

• Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm

  Ağacın çürüğü özünden olur / Yiğidin iyisi sözünden olur - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• özü sözü bir (olmak)

[sıfat]

• Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan

  Size öz evladım gibi davranacağım. - Ayşe Kulin

• İçine, arılığını, saflığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan, saf, arı(I)

[isim]

[halk ağzında]

• Dere, çay

• Sulak, verimli yer

[isim]

[kaba konuşmada]

• Anüs

• Alt taraf, dip

• Kaba et, kıç, popo

Ata Sözleri ve Deyimler

• göt ister

[isim]

• İşlenmiş deri

• Kösele

[halk ağzında]

• Hayvan derisi

  Boya değil altın yaldız vursan manda gönü gibi donuk duruyor. - Burhan Felek

Ata Sözleri ve Deyimler

• gön yufka yerinden delinir

[isim]

[coğrafya]

• Oluşması genellikle tektonik, volkanik vb. olaylara bağlı olan, toprakla çevrili, derin ve geniş, tuzlu veya tuzsuz durgun su örtüsü

  Gölün üstünde güneşin doğuşuna batışına, aylı gecelere doyum olmuyordu. - Necati Cumalı

• Yapay su birikintisi

Ata Sözleri ve Deyimler

• göle su gelinceye kadar kurbağanın gözü patlar
• göl olmak

[isim]

• İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza

• Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, gök kubbe, sema

  Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. - Ruşen Eşref Ünaydın

• Gökyüzünün, denizin rengi, mavi veya yeşile çalan mavi

[sıfat]

• Bu renkte olan

[sıfat]

[halk ağzında]

• Olgunlaşmamış

  Uzun süren bir kışın karları, soğukları altından fışkıran gök ekinler... - Ahmet Kabaklı

Ata Sözleri ve Deyimler

• göğe direk, denize kapak olmaz
• göğe merdiven dayamış
• gök delinmek
• göklere çıkarmak
• göklere çıkmak
• göklere uçmak
• gökte ararken yerde bulmak
• gökten ne yağdı da yer kabul etmedi
• gökten zembille mi indi

[ünlem]

• Korkutmak veya dikkati kendi üzerine çekmek için söylenen bir söz

Ata Sözleri ve Deyimler

• höt demek

[sıfat]

• İri ve yumuşak

[isim]

[halk ağzında]

• Göğüs, bağır

  Bana yastık olsun döşlerin güzel. - Âşık Veysel

• Kaburga altı

[isim]

• Küçük çocukları korkutmak için uydurulmuş hayalî yaratık, umacı

[ünlem]

• Usanç, bezginlik, tiksinti vb. duygular anlatan bir söz

  Öf, ne kaba adam! Öf, ne pis koku!

[isim]

[halk ağzında]

• Bumbar, bağırsak

• Bumbarın yağı

[isim]

• Sıcak veya soğuk hava üfleyen bir aletle saçı kurutup biçim vererek tarama

• Sıcak, kuru ve sert esen bir rüzgâr türü

Ata Sözleri ve Deyimler

• fön çekmek