[isim]

[eskimiş]

• Ufuklar

  Garp'ın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar / Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var - Mehmet Akif Ersoy

[sıfat]

• Şaşkın, dağınık, ne yapacağını bilmez

  Bir top ağzından henüz fırlamış gibi afal ve dağınıktı. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

[eskimiş]

• Afetler

[isim]

• Yunan alfabesinin birinci harfi

[isim]

[bitki bilimi]

• Kuzey Afrika'da ve İspanya'da yetişen ve kâğıt, ip, halı yapımında kullanılan bir bitki (Stipa tenacissima)

[sıfat]

• Çok çalışan, çalışkan, canlı, hareketli, aktif

  Medeni milletler arasında faal bir unsur olabileceğimizi ispat etmemiz lazımdır. - Falih Rıfkı Atay

• Çalışır durumda olan

• Etkin

[sıfat]

[eskimiş]

• Üstün, yüksek

[sıfat]

[eskimiş]

• Eden, yapan, işleyen

  Vilayetin bir yerinde faili yakalanamayan bir irtica vakası çıkar. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

[dil bilgisi]

• Özne

[isim]

[hukuk]

• Hukuki sonuç doğuracak bir suç işleyen kimse

[isim]

[eskimiş]

• Yoksulluk, fukaralık

  Bu dakikadan itibaren önümüzde yürüyecek olan bu genç adam, azlıkla, fakr ile, mazlumluk ve mağlubiyetle ittifak etmişti. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[sıfat]

• Ölümlü, gelip geçici, kalımsız

  Her fâni güneşten, çimden nasibini alıyor. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

• İnsanoğlu

[isim]

[fizik]

• İnsan gözünün algıladığı ışık şiddeti

[isim]

[hayvan bilimi]

• Sıçangillerden, küçük vücutlu, kemirgen, memeli hayvan (Mus)

  Tarla faresi. Fındık faresi.

[bilişim]

• Düz bir yüzey üzerinde yuvarlanan bir top aracılığıyla imlecin hareketini sağlayan elektronik araç

Ata Sözleri ve Deyimler

• fare çıktığı deliği bilir
• fare deliğe sığmamış, bir de kuyruğuna (veya kıçına) kabak bağlamış
• fare düşse başı yarılır
• fareler cirit atmak (veya oynamak)

[isim]

• Bir kimse veya nesnenin bir başkasıyla karıştırılmamasını sağlayan ayrılık, benzer şeyleri birbirinden ayıran özellik, başkalık, ayrım, nüans

  Emanete ihanet etmek veya etmemekle insan öteki mahlukattan ayrılır veya onlardan farkı kalmaz. - İsmet Özel

[mantık]

• Ayrım

[matematik]

• Çıkarma işleminin sonucu

Ata Sözleri ve Deyimler

• fark atmak
• fark etmek
• fark etmez
• fark gözetmek
• farkına varmak
• farkında olmak
• fark olunmak
• fark yapmak

[isim]

[eskimiş]

• Söndürme

[fizik]

• Sönüm

[ticaret]

• Sönüm

Ata Sözleri ve Deyimler

• itfa etmek

[isim]

• İnsan başı, ser

• Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü

• Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu

• Mekanik bir bütünün parçası

  Distribütör kafası.

[mecaz]

• Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek

  Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]

• Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet

  Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• kafa (veya kafasını) dinlendirmek
• kafa (veya kafasını) karıştırmak
• kafa (veya kafasını) şişirmek
• kafa (veya kafasını) ütülemek
• kafa (veya kafayı) çekmek
• kafa (veya kafayı veya kafasını) dinlemek
• kafa atmak
• kafa bulmak
• kafa cilalamak
• kafa eskitmek
• kafa göz yarmak
• kafa kafaya vermek
• kafa kalmamak
• kafa patlatmak
• kafa sallamak
• kafası (veya kafasına) takılmak
• kafası almamak (veya sarmamak)
• kafası bir dünya
• kafası bozulmak
• kafası bulanmak
• kafası dolmak
• kafası dönmek
• kafası dumanlanmak
• kafası durmak
• kafası düzelmek
• kafası ile oynamak
• kafası işlemek (veya çalışmak)
• kafası karışmak (veya allak bullak olmak)
• kafası kazan (gibi) olmak
• kafası kızmak
• kafasına dank etmek
• kafasına estiği gibi
• kafasına geçirmek
• kafasına girmek
• kafasına girmemek
• kafasına göre
• kafasına koymak
• kafasına sığmamak
• kafasına söz girmemek
• kafasına uymak
• kafasına vura vura
• kafasına vur, ekmeğini elinden al
• kafasına vurmak
• kafasından çıkarmak (veya atmak)
• kafasından geçirmek
• kafasında şimşek çakmak
• kafasında tutmak
• kafasını ezmek
• kafasını işletmek
• kafasını kaldırmak
• kafasını kaldırmamak
• kafasını kaşıyacak vakti olmamak
• kafasını kırmak
• kafasını kullanmak
• kafasını kurcalamak
• kafasının bir tahtası eksik (veya noksan) (olmak)
• kafasının dikine gitmek
• kafasının etini yemek
• kafasının kontağı atmak
• kafasını sarmak (veya açmak)
• kafasını sokmak
• kafasını taştan taşa çarpmak (veya vurmak)
• kafasını toplamak
• kafasını tütsülemek
• kafasını uçurmak
• kafasını vurmak
• kafası sarmamak
• kafası sersem sepet (olmak)
• kafası şişmek
• kafası yerinde olmamak
• kafası yerine gelmek
• kafa tutmak
• kafaya almak
• kafaya çıkmak
• kafa yapmak
• kafaya takmak
• kafayı (bir yere) vurmak
• kafayı bulandırmak
• kafayı bulmak
• kafayı çalıştırmak (veya işletmek)
• kafayı değiştirmek
• kafayı tütsülemek (veya dumanlamak)
• kafayı üşütmek
• kafayı yemek
• kafa yok!
• kafa yormak

[isim]

• Belgegeçer

[isim]

[tiyatro]

• Güldürü

  Eser konu bakımından eski farslar gibi bir toplamadır. - Fahir İz

[isim]

• İran'ın güneybatısında yaşayan halk veya bu halkın soyundan olan kimse