[sıfat]

• Aklını yitirmiş olan, akli dengesi bozulmuş olan, mecnun

  Gören bizi sanır deli / Usludan yeğdir delimiz - Anonim şiir

• Coşkun, azgın (hayvan, duygu vb.)

  Bu deli öfkeyi kime veya nelere, bir namlu gibi çevireceğini bilemiyordu. - Tarık Buğra

[mecaz]

• Davranışları aşırı ve taşkın olan (kimse), çılgın

  Ben delinin biriyim, ateşe girerim. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... delisi (olmak)
• deli arlanmaz, soyu arlanır
• deli bayrağı açmak
• deli çıkmak
• deli dana (veya danalar) gibi dönmek
• deli deli akanı, bura bura tıkarlar
• deli deliden hoşlanır, imam ölüden
• deli deliyi görünce çomağını (veya değneğini) saklar (veya gizler)
• deliden al uslu haberi
• deli etmek
• deli gibi
• deli ile çıkma yola, başına getirir bela
• deli kızın çeyizi gibi
• delinin eline değnek vermek
• deli olmak
• deli olmak işten değil
• deli pösteki sayar gibi
• deli Raziye gibi
• deli saraylı gibi
• deliye bal tattırmışlar, çarşıda katran bırakmamış
• deliye dönmek
• deliye her gün bayram
• deliye taş atma, başını yarar

[isim]

• İnsanı aradığı gerçeğe ulaştırabilecek iz, emare

  Milletlerin hürriyet için yaptıkları fedakârlıklardan canlı deliller gösteriyordu. - Peyami Safa

[hukuk]

[mantık]

• Kanıt

  Elde hiçbir delil olmadığı için serbest bırakıldı. - Sait Faik Abasıyanık

[eskimiş]

• (deli:li) Kılavuz, rehber

[isim]

• Dar, küçük açıklık

  Anahtar deliği karanlıktı, içeriden belli belirsiz sesler geliyordu. - Yusuf Atılgan

• Dar, küçük çukur

  Küçük çocuk, kulübenin kenarına yığılmış taşlardan yukarıda bir deliğe sıkışmıştı. - Sait Faik Abasıyanık

• Küçük hayvan yuvası

  Fare deliği.

[sıfat]

• Delinmiş olan

  Hangi evden istedilerse gittim, dama çıktım, akan delik kiremidi buldum, yerine sağlam kiremit koydum. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[argo]

• Cezaevi

Ata Sözleri ve Deyimler

• deliğe tıkmak
• delik büyük, yama küçük
• delik eğirmek

[sıfat]

[matematik]

• Toplama veya çarpmalarda bir sonraki basamağa aktarılan (sayı)

[sıfat]

• İadeli taahhütlü

[isim]

[edebiyat]

• Divan edebiyatında her beytin son sözünü sonraki beytin ilk sözü yapma biçiminde ortaya çıkan söz sanatı, iade

[sıfat]

• Deliği veya delikleri olan

  Sokaklarda delikli Mihaliç peynirinden nane suyuna kadar ne görse alıyordu. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Bir tür olta iğnesi

[isim]

[halk ağzında]

• Kevgir

[isim]

[anatomi]

• Deliklerle kaplı esnek doku şeridi

Ata Sözleri ve Deyimler

• delikli boncuk (veya taş) yerde kalmaz

[isim]

• Deli olma durumu, cinnet

  Bir delilik, bir çılgınlık, bir hoppalıktır gidiyor. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• deliliğe vurmak
• deliliği tutmak

[sıfat]

[ruh bilimi]

[felsefe]

• İstençli

  Gözleri siyah kirpikleri içinde canlı ve iradeli koyu kurşuni ışıklarla yanıyordu. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

• Kurallı

• Tabanı olan

[sıfat]

• Rendesi olan, rendelenmiş

  Rendeli tahta.

[isim]

• Delirmek işi

[isim]

• Delinmek işi

[isim]

• Yalın olma durumu

  Bu kadın kalabalık meclislerde bile sadelikten kurtulamamıştır. - Peyami Safa

[edebiyat]

• Yalınlık

[nesnesiz]

• Delme işi yapılmak

  Kızın kulağı delindi.

• Bir şeyde delik oluşmak

  Biz burada hepimiz karaciğerimiz delinerek ölmeye mahkûmuz. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Çiğnenmek, uyulmamak, aykırı davranılmak

  Yöneticinin koyduğu yasaklar delindi.

[isim]

• Delirtmek işi