[isim]

• Çoğu doğuştan, tende bulunan ufak, koyu renkli leke veya kabartı

  Dedim tane tane olmuş benlerin / Dedi zülfüm değdi tel yarasıdır - Âşık Ömer

• En çok üzümde görülen olgunlaşma belirtisi

[halk ağzında]

• Saçta, sakalda beliren beyazlık

[isim]

[halk ağzında]

• Olta veya tuzağa konulan yem

• Kuşun yavrusuna taşıdığı yem

[zamir]

• Teklik birinci kişiyi gösteren söz

  Bütün sevgileri atıp içimden / Varlığımı yalnız ona verdim ben - Ahmet Kutsi Tecer

[isim]

[ruh bilimi]

• Kişiyi öbür varlıklardan ayıran bilinç

[isim]

[felsefe]

• Bir kimsenin kişiliğini oluşturan temel öge, ego

Ata Sözleri ve Deyimler

• benden
• benden günah gitti
• benden paso
• benden söylemesi
• ben hancı, sen yolcu oldukça
• benim diyen
• benim oğlum bina okur, döner döner yine okur
• beni sokmayan yılan bin (yıl) yaşasın
• ben şahımı (veya şeyhimi) bu kadar severim
• ben yokum (veya ben bu işte yokum)

[isim]

[eskimiş]

• Bağ, rabıt

• Kitaplarda kendi içinde bütünlük oluşturan bölüm

• Su biriktirmek için akan suyun önüne yapılan set, büğet

  Bentler, hakikaten Osmanlı medeniyeti eserlerinden örnek verecek heybetli tesislerden imiş. - Ahmet Rasim

• Gazete yazısı

[edebiyat]

• Bir şiirdeki dörtlüklerin her biri, bağlam

[hukuk]

• Kanun maddesi

Ata Sözleri ve Deyimler

• bent etmek
• bent olmak

[isim]

• Herhangi bir şey üzerindeki ufak leke, nokta, puan

  Burunlar koyu renkte beneklerle kaplıdır. - Salâh Birsel

[gök bilimi]

• Güneş lekeleri yöresinde görülen, parlak taneciklerden ve parlak damarlardan oluşmuş bölüm, fakül

[sıfat]

• Ben (I) bulunan

  Tılsımı çözmek için kadının sırtı benli olmalı imiş. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

[mecaz]

• Çekicilik

Ata Sözleri ve Deyimler

• albenisi olmak
• albeni vermek

[isim]

• Bir kimsenin öz varlığı, kişiliği, onu kendisi yapan şey, kendilik, şahsiyet

  Küçük veya büyük çapta ama mutlaka dürüst, namuslu bir iş adamı olmak hırsı bütün benliğini sardı. - Tarık Buğra

• Kendi kişiliğine önem verme, kişiliğini üstün görme, kibir, gurur

Ata Sözleri ve Deyimler

• benliğinden çıkmak
• benliği yoğurmak

[zarf]

[eskimiş]

• İçten, gönülden gelerek, yürekten

  Kalben bana nasıl ahmak dediğine dikkat etmemek mümkün değildi. - Halit Ziya Uşaklıgil

[isim]

• Bolu iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Ufak lekeleri bulunan

  Altın benekli, mor renkli ipekli bluz giyiyordu. - Halide Edip Adıvar

[zarf]

• Ardınca

• İzleyerek, hemen sonra

  Teravihi takiben imam ve müezzinlere buzlu şerbetler ikram edilirdi. - Necip Fazıl Kısakürek

[isim]

[eskimiş]

• Kul, köle

  Aynı zamanda, bu has ve vefakâr bendesine mim koymuştu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• bendeniz
• bendeniz cennet kuşu

[isim]

• Bir kabı kaynar suya oturtmak yolu ile içindekini ısıtma veya eritme yöntemi

[sıfat]

• Benim olan, benimle ilgili olan

[zamir]

[teklifsiz konuşmada]

• Kadınların kocalarından, kocaların karılarından söz ederken kullandıkları söz

[zamir]

[alay yollu]

• Yakın çevrede olan bir kimseden söz ederken kullanılan bir söz

[isim]

• Alaturka müzikte vurmalı çalgı aleti

• birisi tarafında olan (kimse)

Ata Sözleri ve Deyimler

• benden günah gitti
• benden paso
• benden söylemesi
• ben hancı, sen yolcu oldukça
• benim diyen
• benim oğlum bina okur, döner döner yine okur
• beni sokmayan yılan bin (yıl) yaşasın
• ben şahımı (veya şeyhimi) bu kadar severim
• ben yokum (veya ben bu işte yokum)