Burun ile Başlayan Kelimeler

BURUN ile başlayan 10 kelime bulunuyor. Başında BURUN olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Burun kelimesinin anlamı nedir? Burun ile biten kelimeler. İçinde burun olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

10 Harfli Kelimeler

BURUNDURUK₁₈, BURUNSALIK₁₆, BURUNLAMAK₁₅

9 Harfli Kelimeler

BURUNDİLİ₁₅, BURUNLAMA₁₄

8 Harfli Kelimeler

BURUNLUK₁₃, BURUNSAK₁₃

7 Harfli Kelimeler

BURUNLU₁₂, BURUNTU₁₂

5 Harfli Kelimeler

BURUN₉

BURUN

[isim]

[anatomi]

Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı

Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü
Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum. - Haldun Taner

[mecaz]

Kibir, büyüklenme
Burnundan yanına varılmıyor.

[coğrafya]

Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü

Ata Sözleri ve Deyimler

burnu bile kanamamak
burnu büyümek
burnu çenesine değmek
burnu Kafdağı'na çıkmak (veya varmak)
burnu Kafdağı'nda (olmak)
burnu kırılmak
burnuna girmek
burnuna karıncalar dolmak
burnuna koymak
burnundan (fitil fitil) gelmek
burnundan ayrılmamak
burnundan düşen bin parça olmak
burnundan gelmek
burnundan getirmek
burnundan kıl aldırmamak
burnundan solumak
burnundan yakalamak
burnunda tütmek
burnunu çekmek
burnunu kırmak
burnunun dibine sokulmak
burnunun dikine (veya doğrusuna) gitmek
burnunun ucundan ötesini (veya ilerisini) görmemek
burnunun ucunu görmemek
burnunun yeli harman savurmak
burnunun yeli kırılmak
burnunu sıksan canı çıkacak
burnunu sokmak
burnunu sürtmek (veya burnu sürtülmek)
burnu sızlamak
burnu yere düşse almaz
burun bükmek
burun kıvırmak
burun şişirmek
burun yapmak

Birleşik Kelimeler: burun boşlukları, burun buruna, burun deliği, burun direği, burun kanadı, burun otu, burun perdesi, gagaburun, gaga burun, kababurun, karga burun, kepçeburun, kıl burun, pat burun, burnu büyük, burnu havada, danaburnu, itburnu, kargaburnu, kuşburnu, öküzburnu, canı burnunda, çiçeği burnunda, karnı burnunda, öfkesi burnunda

BURUNLU

[sıfat]

Herhangi bir biçimde burnu olan

Çıkıntısı olan

[mecaz]

Kendini beğenmiş, kibirli

Birleşik Kelimeler: kanca burunlu, koç burunlu, susak burunlu

BURUNTU

[isim]

[halk ağzında]

Buru, sancı, bağırsak bozukluğu
Sus! Buruntu geçiriyorum, azıcık kıpırdansam falya. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

BURUNLUK

[isim]

[halk ağzında]

Burunsak

BURUNSAK

[isim]

Hayvan yavrusunun anasından süt emmesini önlemek için burnuna geçirilen başlık, burunsalık, burunluk

Hayvanların burunlarına geçirilen ip, burunsalık, burunluk

BURUNLAMA

[isim]

Burunlamak işi

BURUNLAMAK

[-i]

Dışlamak
Bana üvey evlat muamelesi yapıyorsun, beni burunluyorsun. - Orhan Kemal

Aşağılamak

Sivriltmek

BURUNDİLİ

[isim]

Burundi halkından veya bu halkın soyundan olan kimse

BURUNSALIK

[isim]

Burunsak

BURUNDURUK

[isim]

Hayvanları nallarken ısırmaması için dudaklarını kıstırmaya yarayan kıskaç, yavaşa