[sıfat]

• Yayvan ve dolgun (yüz)

  Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri. - Orhan Kemal

[isim]

• Genellikle sarık, bohça, kundak ve yorgan yüzü yapımında kullanılan, zemini beyaz, üzerinde safran renginde nakışlar bulunan ipek kumaş

  Bursa abanisi.

[sıfat]

• Bu kumaştan yapılmış

  Yalnız sarı cübbeli, abani sarıklı, peykede bağdaş kurmuş bir cüce vardı ki onu tanımadı. - Halide Edip Adıvar

[isim]

• Kastamonu iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[ruh bilimi]

• İrade yitimi

[isim]

• Süreli yayınları, parasını önceden ödeyerek alma işi

• Bir şeyi sürekli olarak kullanmak için hizmeti verenle sözleşme yapan kimse, sürdürümcü

  Bu derginin üç bin abonesi var.

[sıfat]

[mecaz]

• Bir yere gitmeyi alışkanlık hâline getiren (kimse)

Ata Sözleri ve Deyimler

• abone etmek
• abone olmak

[sıfat]

• Aba giymiş olan

[ünlem]

• Gemide hareket hâlindeki halatın veya zincirin bir an durdurulması için verilen komut

[isim]

• Gece kıyafeti

[isim]

[mimarlık]

• Anıt

  Bu hatlar, bu çiniler, bu nakışlar olmasa bu abideler de olmazdı. - Orhan Seyfi Orhon

[isim]

[eskimiş]

• Gezgin derviş

  Varıp yaslanayım Hacı Bektaş'a / Abdalın olayım çullar içinde - Gevheri

• Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• abdala "kar yağıyor" demişler, "titremeye hazırım" demiş
• abdala malum olur
• abdal ata binince bey oldum sanır, şalgam aşa girince yağ oldum sanır
• abdal düğünden, çocuk oyundan usanmaz
• abdalın dostluğu köy görününceye kadar
• abdalın karnı doyunca gözü pabucundadır (veya yolda olur)
• abdal tekkede, hacı Mekke'de bulunur

[isim]

[tarih]

• Safeviler devrinde İran'da yaşayan Türk oymaklarından biri

• Anadolu'da yaşayan oymaklardan bazısı

  Geygel Abdalları.

[eskimiş]

• Tasavvufta manevi üst bir rütbe

[isim]

[eskimiş]

• Açık saman renginde, ipekten yapılan, yarı mat, kalınca bir yazı kâğıdı türü

[sıfat]

• Alaca benekli

  Abraş at.

• Klorofil azlığından dolayı açık renkte lekeleri olan (bitki yaprağı)

• Çarpık, eğri, düzgün olmayan

• Ters, kaba, görgüsüz (kimse)

[halk ağzında]

• Çilli, çopur yüzlü, gözleri açık renk olan (kimse)

[isim]

[halk ağzında]

• Atın tüysüz yerlerinde görülen uyuza benzer bir hastalık

[isim]

• Cildin rengini bozup beyaz benekler ve lekeler yapan hastalık

[isim]

• Deseni ve atkısı bozuk halı

[isim]

[dil bilgisi]

• Alfabe

[mecaz]

• Başlangıç

  Duygularının bilmecesini filan çözmüş değildir. O duyguların abecesinde takılıp kalmıştır. - Selim İleri

[isim]

• `Yola çıkacak veya ölümü yaklaşan kimse` anlamlarındaki Abbas yolcu deyiminde geçen bir söz

[isim]

• Abhaz