Şir ile Biten Kelimeler



ŞİR ile biten 13 kelime bulunuyor. Sonu ŞİR olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Şir ile başlayan kelimeler. İçinde şir olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

10 Harfli Kelimeler

LEFFÜNEŞİR27

8 Harfli Kelimeler

MÜBEŞŞİR19, MÜNTEŞİR14

7 Harfli Kelimeler

MÜBAŞİR15, TEBEŞİR12, TENEŞİR10

6 Harfli Kelimeler

ŞİMŞİR13, TEBŞİR11

5 Harfli Kelimeler

HAŞİR12, MÜŞİR11, NEŞİR8, NAŞİR8

4 Harfli Kelimeler

AŞİR7


AŞİR (Kelime Kökeni: Arapça ʿaşr)


[isim] [eskimiş] [din bilgisi]
  • Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri

NEŞİR (Kelime Kökeni: Arapça neşr)


[isim] [eskimiş]
  • Yayma, dağıtma, saçma

Birleşik Kelimeler: neşredilmek, neşretmek, neşrolunmak, leffüneşir


NAŞİR (Kelime Kökeni: Arapça nāşir)


[isim] [eskimiş]
  • Yayımcı
[sıfat]
  • Yayan, saçan

TENEŞİR (Kelime Kökeni: Farsça tenşūr)


[isim]
  • Üzerinde ölü yıkanan ayaklı tahta, salacak, teneşir tahtası

    Ben bu duvara dayalı şeyin teneşir olduğunu bilmiyordum. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

  • teneşire gelesi
  • teneşir paklamak

Birleşik Kelimeler: teneşir horozu, teneşir kargası, teneşir tahtası


TEBŞİR (Kelime Kökeni: Arapça tebşīr)


[isim] [eskimiş]
  • Müjdeleme, muştulama

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tebşir etmek


MÜŞİR (Kelime Kökeni: Arapça muşīr)


[isim] [eskimiş]
  • Mareşal

    Sakarya zaferi ile gazi ve müşir Mustafa Kemal Paşa tam otoritesini elde etmiştir. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat] [eskimiş]
  • Yazı ile bildiren, haber veren
[isim] [teknik]
  • Taşıtlarda motorun ısı durumunu göstergeye yansıtan araç
[isim] [fizik]
  • Gösterge

TEBEŞİR (Kelime Kökeni: Farsça tebāşīr)


[isim]
  • Toz zerreciklerinden oluşan, çizdiği yerde iz bırakan, beyaz veya açık renkte kireçli kaya

HAŞİR (Kelime Kökeni: Arapça ḥaşr)


[isim] [eskimiş]
  • Toplanma, bir araya gelme
[din bilgisi]
  • Kıyamet gününde ölülerin diriltilip mahşere çıkarılması

    Haşre kadar beklesen bu iş olmaz.


ŞİMŞİR (Kelime Kökeni: Farsça şemşīr)


[isim] [bitki bilimi]
  • Şimşirgillerden, yaprakları her mevsimde yeşil kalan, taşlık, çorak bölgelerde kendiliğinden yetişen veya bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilen, odunu sarımsı renkli ve çok sert olan bir ağaççık (Buxus sempervirens)
[sıfat]
  • Bu keresteden yapılan

    İçi çiçekli şimşir kaşıkla salatayı âdeta pilav yer gibi tıkınıyordu. - Osman Cemal Kaygılı


MÜNTEŞİR (Kelime Kökeni: Arapça munteşir)


[sıfat] [eskimiş]
  • Yaygın, yayılmış

MÜBAŞİR (Kelime Kökeni: Arapça mubāşir)


[isim] [hukuk]
  • Mahkemede duruşmaya girecekleri ve tanıkları çağıran, yargıcın emirlerini bildiren, kâğıtları getirip götüren görevli, çağrıcı

    Mübaşir ilk duruşmanın davacı ve davalısını çağırıyordu. - Ayşe Kulin


MÜBEŞŞİR (Kelime Kökeni: Arapça mubeşşir)


[sıfat] [eskimiş]
  • Muştu veren, müjde getiren (kimse)

LEFFÜNEŞİR (Kelime Kökeni: Arapça leff + neşr)


[isim] [edebiyat]
  • Birkaç adı bir sözün başında söyledikten sonra bunların sıfat veya fiillerini daha aşağıda sıralama

    İlk ve ortaöğretim, sekiz ve dört yıl sürer cümlesinde leffüneşir vardır.