ÖDÜNÇLEŞME Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

ÖDÜNÇLEŞME harflerini içeren 4 harfli 26 kelime bulunuyor. 4 harfli ÖDÜNÇLEŞME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Ödünçleşme ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Ödünçleşme olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

ÖÇLÜ15, ÖLÇÜ15, ÖLÜŞ15, ÖDÜL14, ÖDÜN14, MÖNÜ13, ÖDEM13, ÖLÜM13, ÖLME11, ÖNEM11, ÖNEL10, ÜŞME10, ÜLEŞ9, EŞME8, EMEÇ8, MEŞE8, ÇENE7, DEME7, LEÇE7, MENÜ7, NEŞE7, ELDE6, ÜLEN6, EMEN5, EMEL5, ELEM5

EMEN

[isim] [halk ağzında]
  • Bağ çubuğu, ağaç veya sebze dikmek için açılan çukur

EMEL (Kelime Kökeni: Arapça emel)

[isim]
  • Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek

    Bu emele vasıl olmak için bütün gayretimi sarf edeceğim, elimden geleni yapacağım. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

  • emel beslemek
  • emeline alet etmek

ELEM (Kelime Kökeni: Arapça elem)

[isim]
  • Acı, üzüntü, dert, keder

    Bu derdi huy edinenler elem çekmez. - Necip Fazıl Kısakürek

ELDE

[isim] [matematik]
  • Çarpma ve toplama işlemlerinde bir sonraki sıranın rakamlarına katılacak olan sayı

ÜLEN

[isim] [halk ağzında]
  • Ulan

    Ülen, haddini bilmez bastıbacak, emir vermek sana mı kaldı? - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

ÇENE (Kelime Kökeni: Farsça çāne)

[isim]
  • Canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını sağlayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad

    Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu. - Halide Edip Adıvar

[denizcilik]
  • Baş bodoslamasının omurga ile birleştiği yer, çarık
[mecaz]
  • Çok konuşma huyu, gevezelik

    Sende de çene var ha!

[halk ağzında]
  • Köşe

Ata Sözleri ve Deyimler

  • çene çalmak
  • çenen tutulsun!
  • çene patlatmak
  • çenesi açılmak
  • çenesi atmak
  • çenesi durmamak
  • çenesi düşmek
  • çenesi kilitlenmek
  • çenesine vurmak
  • çenesini açmak
  • çenesini açtırmak
  • çenesini bağlamak
  • çenesini bıçak açmamak
  • çenesini dağıtmak
  • çenesini kapatmak
  • çenesinin bağı çözülmek
  • çenesini tutmak
  • çenesi oynamak
  • çene yarıştırmak
  • çene yetiştirmek
  • çene yormak

Birleşik Kelimeler: çene çukuru, çene kavafı, çene yarışı, çene yarıştırma, çenesi düşük, çenesi kuvvetli, çeneye kuvvet, alt çene, çalçene, ökçe çene, üst çene

DEME

[isim]
  • Demek işi

    Çoğumuz hâlâ yazarım demeye çekiniriz. - Adalet Ağaoğlu

[edebiyat]
  • Halk edebiyatında şiir
[edebiyat]
  • Genellikle Alevi şairlerin tarikatlarıyla ilgili konuları işleyen şiirlerine, kendilerince verilen ad
[edebiyat]
  • Ağıt
[halk ağzında]
  • Atasözü

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ... demeye getirmek
  • ... demeye kalmamak
  • demem o (ki)

LEÇE

[isim] [halk ağzında]
  • Taşlı tarla

MENÜ (Kelime Kökeni: Fransızca menu)

[isim]
  • Yemek listesi
[bilişim]
  • Komut veya seçenek listesi

Birleşik Kelimeler: ana menü, fiks menü

NEŞE (Kelime Kökeni: Arapça neşʾe)

[isim]
  • Mutlu olmaktan doğan ve dışa vurulan sevinç, şetaret

    Zaferin bütün neşesi bu ihtiyarda idi. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

  • neşesi kaçmak
  • neşesini bulmak

EŞME

[isim]
  • Eşmek işi
[halk ağzında]
  • Kaynak, pınar
[isim]
  • Uşak iline bağlı ilçelerden biri

EMEÇ

[isim] [bitki bilimi]
  • Su ve kara yosunlarının, kökü andıran tutunma organı

MEŞE (Kelime Kökeni: Farsça bīşe)

[isim] [bitki bilimi]
  • Kayıngillerden, üç yüz kadar türü arasında, yaz kış yapraklarını dökmeyenleri de bulunan, kerestesi dayanıklı bir orman ağacı (Quercus)
[sıfat]
  • Bu ağaçtan yapılan

Birleşik Kelimeler: meşe kömürü, meşe odunu, meşe palamudu, saçlı meşe, saplı meşe, sidikli meşe, tüylü meşe, mantar meşesi, mazı meşesi, palamut meşesi, Türk meşesi, yer meşesi

ÜLEŞ

[isim]
  • Pay

ÖNEL

[isim] [hukuk]
  • Mehil