ÇINLATABİLMEK ile Oluşan Kelimeler (ÇINLATABİLMEK Kelime Türetme)

ÇINLATABİLMEK harflerinden oluşan 881 kelime bulunuyor. ÇINLATABİLMEK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Çınlatabilmek kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

13 Harfli Kelimeler

ÇINLATABİLMEK₂₀

12 Harfli Kelimeler

ÇINLATABİLME₁₉, ÇALINABİLMEK₁₉, ÇATILABİLMEK₁₉

11 Harfli Kelimeler

AÇILABİLMEK₁₈, ÇAKILABİLME₁₈, ÇALINABİLME₁₈, ÇATILABİLME₁₈, ATILABİLMEK₁₅, ANILABİLMEK₁₅, ALINABİLMEK₁₅

10 Harfli Kelimeler

AÇILABİLME₁₇, ÇALABİLMEK₁₆, ÇATABİLMEK₁₆, ANILABİLME₁₄, ATILABİLME₁₄, AKITABİLME₁₄, ALINABİLME₁₄

9 Harfli Kelimeler

ÇIKABİLME₁₆, AÇABİLMEK₁₅, BELÇİKALI₁₅, ÇAKABİLME₁₅, ÇALABİLME₁₅, ÇATABİLME₁₅, ÇINLATMAK₁₄, ANABİLMEK₁₂, ATABİLMEK₁₂, ALABİLMEK₁₂

8 Harfli Kelimeler

AÇABİLME₁₄, BATAKÇIL₁₄, ÇITLAMAK₁₃, ÇINLATMA₁₃, ÇINLAMAK₁₃, ÇALINMAK₁₃, ÇATINMAK₁₃, ÇATILMAK₁₃, İMALATÇI₁₃, MANTIKÇA₁₃, BATMANLI₁₂, ÇALKANTI₁₂, ÇATALLIK₁₂, LAMBALIK₁₂, ATABİLME₁₁, AKABİLME₁₁, ANABİLME₁₁, ALABİLME₁₁, BALTALIK₁₁, BALIKETİ₁₁
Tümünü Gör

7 Harfli Kelimeler

BATAKÇI₁₃, TABAKÇI₁₃, AÇILMAK₁₂, AÇINMAK₁₂, AÇMALIK₁₂, ÇITLAMA₁₂, ÇINLAMA₁₂, ÇALINMA₁₂, ÇAKILMA₁₂, ÇATILMA₁₂, ÇATINMA₁₂, EMLAKÇI₁₂, KAÇINMA₁₂, KAÇILMA₁₂, AÇIKTAN₁₁, ANAÇLIK₁₁, ALÇALTI₁₁, BALKIMA₁₁, BAKINMA₁₁, BAKILMA₁₁
Tümünü Gör

6 Harfli Kelimeler

BALÇIK₁₂, BİÇMEK₁₂, AÇINMA₁₁, AÇILMA₁₁, AMAÇLI₁₁, BALÇAK₁₁, ÇAMLIK₁₁, ALIKÇA₁₀, ALAÇIK₁₀, ÇINLAK₁₀, ÇİTMEK₁₀, ÇALMAK₁₀, ÇAMELİ₁₀, ÇELMİK₁₀, ÇATKIN₁₀, ÇATMAK₁₀, İNAKÇI₁₀, İNATÇI₁₀, İLAÇLI₁₀, KANTÇI₁₀
Tümünü Gör

5 Harfli Kelimeler

BİÇEM₁₁, BIÇAK₁₁, BİÇME₁₁, ÇIBAN₁₁, BAKAÇ₁₀, BEKÇİ₁₀, ÇIKMA₁₀, ÇAKIM₁₀, ÇALIM₁₀, KAMÇI₁₀, AÇMAK₉, AÇLIK₉, ALMAÇ₉, AKÇIL₉, BIKMA₉, BAKIM₉, ÇİMEK₉, ÇİMEN₉, ÇİTME₉, ÇIKAN₉
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

AÇIM₉, ÇABA₉, ÇIMA₉, ATÇI₈, AÇIK₈, AÇIT₈, AÇKI₈, AÇMA₈, ALÇI₈, ALIÇ₈, AMAÇ₈, ÇITA₈, ÇAKI₈, ÇALI₈, ÇATI₈, İÇME₈, KAÇI₈, MALÇ₈, MAÇA₈, ANAÇ₇
Tümünü Gör

3 Harfli Kelimeler

BAÇ₈, AÇI₇, ÇİM₇, ÇIT₇, ÇIN₇, ÇAM₇, KIÇ₇, MAÇ₇, MEÇ₇, ÇİT₆, ÇİL₆, ÇEK₆, ÇAT₆, ÇAN₆, ÇAL₆, ÇAK₆, İNÇ₆, KAÇ₆, TAÇ₆, ABA₅
Tümünü Gör

2 Harfli Kelimeler

AÇ₅, ÇE₅, İÇ₅, AB₄, BE₄, AM₃, EM₃, İM₃, ME₃, Mİ₃, MA₃, AT₂, AN₂, AK₂, AL₂, EK₂, EL₂, EN₂, ET₂, İL₂
Tümünü Gör

AT

[isim]

Atgillerden, binme, yük çekme, taşıma vb. hizmetlerde kullanılan, tek tırnaklı hayvan, beygir, düldül

Ata Sözleri ve Deyimler

ata arpa yiğide pilav
ata binen nalını, mıhını arar
ata binersen Allah'ı, attan inersen atı unutma
ata da soy gerek, ite de
at, adımına göre değil adamına göre yürür
ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli
ata et, ite ot vermek
ata eyer gerek, eyere er gerek
at at oluncaya kadar sahibi mat olur
at beslenirken kız istenirken
at binenin, kılıç kuşananın
at binicisine göre kişner
at bulunur meydan bulunmaz, meydan bulunur at bulunmaz
at çalındıktan sonra ahırın kapısını kapamak
at gibi
atı alan Üsküdar'ı geçti
atı atasıyla, katırı anasıyla
atım tepmez, itim kapmaz deme
atına bakan ardına bakmaz
atın bahtsızı arabaya düşer
atın dorusu, yiğidin delisi
atını sağlam kazığa bağlamak
atın ölümü arpadan olsun
atın ürkeği, yiğidin korkağı
atın varken yol tanı, ağan varken el tanı
at ile avrat yiğidin bahtına
at izi it izine karışmak
at koşturacak kadar
at koşturmak
atla arpayı dövüştürmek (veya dalaştırmak)
atla deve değil
atlarını itlerini nallamak
atlar nallanırken kurbağalar ayak uzatmaz
atlar tepişir, arada eşekler ezilir
at nalı kadar
at olur, meydan olmaz (veya bulunmaz), meydan olur (veya bulunur), at olmaz (veya bulunmaz)
at oynatmak
at ölür, itlere bayram olur
at ölür meydan kalır, yiğit ölür şan kalır
at pazarında eşek osurtmuyoruz!
atta, avratta uğur vardır
attan düşene yorgan döşek, eşekten düşene kazma kürek
attan inip eşeğe binmek
at var, meydan yok
at yedi günde, it yediği günde
at yiğidin yoldaşıdır

Birleşik Kelimeler: at arabası, at bakıcısı, atbalığı, atbaşı, at cambazı, at donu, at gözlüğü, at gözlüklü, at hırsızı, at kestanesi, atkuyruğu, at meydanı, at sineği, banko at, çıplak at, binek atı, denizatı, Flaman atı, koşu atı, koşum atı, yarış atı

[kimya]

Astatin elementinin simgesi

AN (Kelime Kökeni: Arapça ān)

[isim]

Zamanın bölünemeyecek kadar kısa olan parçası, lahza, dakika
Zira göçebelerin hayatı her an yardımlaşmalarını gerektirir. - Cemil Meriç

Ata Sözleri ve Deyimler

anı anına uymamak
an meselesi

Birleşik Kelimeler: anbean, bir an, eş anlı

[isim] [halk ağzında]

İki tarla arasındaki sınır

[isim]

Zihin
An bulanıklığı. An yorgunluğu.

AK

[isim]

Kar, süt vb.nin rengi, beyaz, kara ve siyah karşıtı

[sıfat]

Bu renkte olan

[sıfat] [mecaz]

Temiz

[sıfat] [mecaz]

Dürüst

[sıfat] [mecaz]

Sıkıntısız, rahat
Ak günler göresin.

Ata Sözleri ve Deyimler

ak akçe kara gün içindir
ak dediğine kara demek
ak don kara don geçitte belli olur
ak gün ağartır, kara gün karartır
akı ak karası kara
akı karası geçitte belli olur
akım derken bokum demek
ak koyun kara koyun geçit başında belli olur
ak koyunu gören içi dolu yağ sanır
ak koyunun kara kuzusu da olur
ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır
akla karayı seçmek
ak sakaldan yok sakala gelmek

Birleşik Kelimeler: ak ağa, akağaç, akamber, akasma, akbaba, akbakla, akbalık, akbalıkçıl, akbasma, akbaş, ak benek, akbuğday, akburçak, akciğer, akçöpleme, akdarı, ak demir, akdiken, akdoğan, akdut, ak gözlü, akgünlük, akhardal, ak kan, akkaraman, akkarınca, akkavak, akkefal, akkelebek, akkor, akkuş, akkuyruk, aklevrek, ak madde, akmantar, ak pak, akpas, akpelin, ak saçlı, aksakal, ak sakallı, aksedir, aksoğan, aksöğüt, aksu, aksuna, aksungur, ak sülümen, aktaş, aktavşan, aktöre, aktutma, ak yazı, ak yel, ak yem, Ak Yıldız, akyuvar, akzambak, yüzü ak, göz akı, yumurta akı, yüz akı

AL

[isim]

Kanın rengi, kızıl, kırmızı

[sıfat]

Bu renkte olan
Al bayrak. Al çuha.

[sıfat]

Bu renkte olan (at)

Ata Sözleri ve Deyimler

al elmaya taş atan çok olur
al giymedim ki alınayım
al gömlek gizlenemez
alı alına, moru moruna
alı al, moru mor
al kanlara boyanmak
al kiraz üstüne kar yağmış

Birleşik Kelimeler: albasma, albastı, al bayrak, alkarısı, al sancak, alyuvar

[isim] [eskimiş]

Aldatma, düzen, tuzak, hile

Ata Sözleri ve Deyimler

al ile aslan tutulur, güç ile sıçan tutulmaz

[kimya]

Alüminyum elementinin simgesi

EK

[isim]

Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
Yazının ekleri.

[sıfat]

Eklenmiş, katılmış
Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

ek bent olmak
ekini belli etmemek

Birleşik Kelimeler: ek bileziği, ek bütçe, ek ders, ek eylem, ek fiil, ek görev, ek gün, ek kart, ek kök, ek oylum, ek ödenek, ek poliçe, ek süre, ek tahsisat, iç ek, işlek ek, ön ek, son ek, aidiyet eki, bildirme eki, çekim eki, çoğul eki, çokluk eki, durum eki, edilgenlik eki, eşitlik eki, hâl eki, ilgi eki, iyelik eki, kişi eki, küçültme eki, nispet eki, olumsuzluk eki, soru eki, şahıs eki, topluluk eki, türetme eki, yapım eki, yokluk eki, yön eki, yön gösterme eki, zaman eki, çatı ekleri

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

EN

[isim]

Bir yüzeyde boy sayılan iki kenar arasındaki uzaklık, genişlik, boy, uzunluk karşıtı
Kumaşın eni. Yolun eni. Kâğıdın eni.

[isim] [halk ağzında]

Hayvanlara veya eşyaya vurulan damga, işaret

[zarf]

Başına geldiği sıfatların üstün derecede olduğunu gösteren kelime
En iyi adamını yollamış buraya. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

en kötü günümüz böyle olsun

Birleşik Kelimeler: en aşağı, en azından, enberi, enöte

ET

[isim]

İnsanlarda, hayvanlarda deri ile kemik arasındaki kas ve yağdan oluşan tabaka
Bu koyunda hiç et yok, pek zayıf.

Ata Sözleri ve Deyimler

et bağlamak
ete kemiğe dönüştürmek (veya büründürmek)
eti budu yerinde (veya etine dolgun)
eti kemiği
eti kemiğine yapışmak
etinden et koparmak (veya kesmek)
eti ne budu ne?
eti senin, kemiği benim
et kanlı gerek, yiğit canlı
et kokarsa tuzlanır, ya tuz kokarsa ne yapılır?
etle tırnak arasına girilmez
etle tırnak gibi
et ne kadar arık olsa üstüne ekmek yaraşır
etten duvar örmek
etten önce çömleğe düşmek
et tırnak olmak
et tırnaktan ayrılmaz
et tutmak

Birleşik Kelimeler: et beni, et kafalı, et kesimi, et kırımı, et lokması, etobur, et sığırı, et sineği, et sotesi, et suyu, et şeftalisi, et tavuğu, et toprak, et unu, etyaran, etyemez, beyaz et, kaba et, kara et, kırmızı et, lop et, kül rengi et sineği, balıketi, balık eti, dana eti, diş eti, diş eti ünsüzü, göğüs eti, koyun eti, kurban eti, kuzu eti, sığır eti, soya eti, tavşan eti, tavuk eti, balıketinde

İL

[isim]

Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet
İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır. - Anayasa

[tarih]

Eski Türklerde devlet

Birleşik Kelimeler: ilbay

AM

[isim] [kaba konuşmada]

Dişilik organı

[kimya]

Amerikyum elementinin simgesi

EM

[isim] [halk ağzında]

İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

eme seme yaramamak
eme yaramak

İM

[isim]

İşaret

Birleşik Kelimeler: im bilimi, çizgi im, kesme imi

ME

[isim]

Koyun, kuzu vb. hayvanların çıkardığı ses
Kara koyun kuzular kuzulamaz / Me deme - Fazıl Hüsnü Dağlarca

Mİ (Kelime Kökeni: İtalyanca mi)

[isim] [müzik]

Gam dizisinde re ile fa arasındaki ses ve bu sesi gösteren nota işareti

AB (Kelime Kökeni: Farsça āb)

[isim] [eskimiş]

Birleşik Kelimeler: abıhayat, abıkevser, abuhava