ÇÖZÜLEBİLMEK ile Oluşan Kelimeler (ÇÖZÜLEBİLMEK Kelime Türetme)

ÇÖZÜLEBİLMEK harflerinden oluşan 288 kelime bulunuyor. ÇÖZÜLEBİLMEK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Çözülebilmek kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

12 Harfli Kelimeler

ÇÖZÜLEBİLMEK₂₉

11 Harfli Kelimeler

ÇÖZÜLEBİLME₂₈

10 Harfli Kelimeler

ÇÖZEBİLMEK₂₅

9 Harfli Kelimeler

ÇÖZEBİLME₂₄, ÇÖKEBİLME₂₁

8 Harfli Kelimeler

ÇÖZÜLMEK₂₃, ÇÖMEZLİK₂₁, ÖLÇÜLMEK₂₀, ÖLMEZLİK₁₈, BİZLEMEK₁₄, BEZİLMEK₁₄, MELEZLİK₁₂

7 Harfli Kelimeler

ÇÖZÜLME₂₂, ÖZBEKÇE₂₁, ÖLÇÜLME₁₉, ÇÖKELME₁₇, KÖZLEME₁₇, ÖZLEMLİ₁₇, ÖZLEMEK₁₇, BÖLMELİ₁₆, MÖBLELİ₁₆, ÖZELLİK₁₆, ÖLÇEKLİ₁₆, BEZEKÇİ₁₅, LÖKLEME₁₄, BİZLEME₁₃, BEZİLME₁₃, MÜZELİK₁₃, ÜÇLEMEK₁₃, BEZEKLİ₁₂, ÇİLEMEK₁₁, ÇEKMELİ₁₁
Tümünü Gör

6 Harfli Kelimeler

ÇÖZMEK₁₉, BÖLMEÇ₁₈, ÇÖLLÜK₁₇, ÇÖMLEK₁₆, ÖZLEME₁₆, ÖZEMEK₁₆, ÖLÇMEK₁₆, BÖLMEK₁₅, ÖZELİK₁₅, ÖKÇELİ₁₅, BÜZMEK₁₄, KÜBİZM₁₄, ÇİZMEK₁₃, BİÇMEK₁₂, BEZMEK₁₂, KÖLELİ₁₂, ÜÇLEME₁₂, ZEMBİL₁₂, BEZELİ₁₁, ÇELEBİ₁₁
Tümünü Gör

5 Harfli Kelimeler

ÇÖZÜM₂₀, ÇÖZÜK₁₉, ÇÖMEZ₁₈, ÇÖZME₁₈, ÇÖKÜM₁₇, ÖLÇÜM₁₇, BÖLÜM₁₆, ÖZBEK₁₆, ÖZLÜK₁₆, BÖLÜK₁₅, ÇÖKME₁₅, KÖMEÇ₁₅, ÖZEME₁₅, ÖZLEM₁₅, ÖLÇME₁₅, ÖLMEZ₁₅, BÖLME₁₄, ÇÖKEL₁₄, KÖMBE₁₄, MÜZİÇ₁₄
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

ÖZLÜ₁₅, ÖÇLÜ₁₅, ÖLÇÜ₁₅, ÖKÜZ₁₅, BÖLÜ₁₄, ÖZEK₁₃, ÖZEL₁₃, ÖKÇE₁₃, ÖLÜM₁₃, BÖLE₁₂, BÖKE₁₂, ÖBEK₁₂, ÖLÜK₁₂, ÖLME₁₁, BEZM₁₀, KÖLE₁₀, MÜZE₁₀, ÜZME₁₀, BEZE₉, İZBE₉
Tümünü Gör

3 Harfli Kelimeler

ÇÖZ₁₅, ÇÖL₁₂, KÖZ₁₂, ÖZE₁₂, ÖLÜ₁₁, BÜZ₁₀, LÖK₉, ÖKE₉, BİZ₈, BEZ₈, ÇÜK₈, ZÜL₈, BÜK₇, ÇİM₇, MEÇ₇, ZEM₇, ÇİL₆, ÇEK₆, KEZ₆, MÜL₆
Tümünü Gör

2 Harfli Kelimeler

ÖÇ₁₁, ÖZ₁₁, ÜÇ₇, ÇE₅, İÇ₅, İZ₅, ZE₅, BE₄, EM₃, İM₃, ME₃, Mİ₃, EK₂, EL₂, İL₂, KE₂, Kİ₂, LE₂

EK

[isim]

Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
Yazının ekleri.

[sıfat]

Eklenmiş, katılmış
Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

ek bent olmak
ekini belli etmemek

Birleşik Kelimeler: ek bileziği, ek bütçe, ek ders, ek eylem, ek fiil, ek görev, ek gün, ek kart, ek kök, ek oylum, ek ödenek, ek poliçe, ek süre, ek tahsisat, iç ek, işlek ek, ön ek, son ek, aidiyet eki, bildirme eki, çekim eki, çoğul eki, çokluk eki, durum eki, edilgenlik eki, eşitlik eki, hâl eki, ilgi eki, iyelik eki, kişi eki, küçültme eki, nispet eki, olumsuzluk eki, soru eki, şahıs eki, topluluk eki, türetme eki, yapım eki, yokluk eki, yön eki, yön gösterme eki, zaman eki, çatı ekleri

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

İL

[isim]

Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet
İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır. - Anayasa

[tarih]

Eski Türklerde devlet

Birleşik Kelimeler: ilbay

KE

Kİ (Kelime Kökeni: Farsça ki)

[bağlaç]

Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz

Birleşik Kelimeler: hâlbuki, vakta ki, kaldı ki

LE

EM

[isim] [halk ağzında]

İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

eme seme yaramamak
eme yaramak

İM

[isim]

İşaret

Birleşik Kelimeler: im bilimi, çizgi im, kesme imi

ME

[isim]

Koyun, kuzu vb. hayvanların çıkardığı ses
Kara koyun kuzular kuzulamaz / Me deme - Fazıl Hüsnü Dağlarca

Mİ (Kelime Kökeni: İtalyanca mi)

[isim] [müzik]

Gam dizisinde re ile fa arasındaki ses ve bu sesi gösteren nota işareti

BE

[ünlem]

`Ey, hey` anlamlarında bir seslenme sözü
Namluna dayanır, yola dalarsın / Duruşun bakışın yaman, be Ali! - Faruk Nafiz Çamlıbel

[kimya]

Berilyum elementinin simgesi

ÇE

İÇ

[isim]

Herhangi bir durumun, cismin veya alanın sınırları arasında bulunan bir yer, dâhil, dış karşıtı
Deniz gecenin içinde, gece denizin içindedir. - Çetin Altan

[sıfat]

Somut kavramlarda iki veya ikiden çok şeyde merkeze daha yakın olan
İç kapının perdesi yanlara doğru açıldı. - Peyami Safa

[sıfat]

İnsanın manevi varlığıyla ilgili olan
İç dünyamız.

[mecaz]

Muhteva

Ata Sözleri ve Deyimler

iç (veya içini) dökmek
iç açmak
iç bağlamak
iç çekmek
iç etmek
iç geçirmek
iç gıcıklamak
içi açılmak
içi alaylı, dışı kalaylı
içi almamak
içi bayılmak
içi beni yakar, dışı eli (veya seni) yakar
içi boşalmak
içi bulanmak
içi burkulmak
içi cız etmek
içi çekmek
içi daralmak
içi dayanmamak
içi dışı bir (olmak)
içi dışına çıkmak
içi erimek
içi ezilmek
içi ezim ezim ezilmek
içi geçmek
içi gitmek
içi götürmemek
içi hop etmek
içi ısınmak
içi içine geçmek
içi içine sığmamak
içi içini yemek
içi kabul etmemek
içi kağşamak
içi kalkmak (veya kabarmak)
içi kan ağlamak
içi kapanmak
içi kararmak
içi kazınmak (veya kıyılmak)
içinde duymak
içinde kaybolmak
içinden bir şeyler kopmak
içinden çıkmak
içinden geçirmek
içinden geçmek
içinden gelmek
içinden gülmek
içinden kan gitmek
içinden konuşmak
içinden okumak
içinden olmak
içinden yanmak
içinde yüzmek
içine almak
içine ateş atmak
içine ateş düşmek
içine atmak
içine baygınlıklar çökmek
içine çekilmek (veya kapanmak)
içine çekmek
içine daralma gelmek
içine dert olmak
içine doğmak
içine dokunmak
içine etmek (veya sıçmak)
içine fenalık gelmek (veya basmak)
içine hüzün çökmek
içine işlemek
içine kurt düşmek
içine kuşku çökmek
içine oturmak
içine sinmek
içine sokacağı gelmek
içine su serpilmek
içine tükürmek
içini açmak
içini bayıltmak (veya kıymak)
içini boşaltmak
içini burkmak
içini çekmek
içini çürütmek
içini dondurmak
içini ezmek
içini ısıtmak
içini karartmak
içini kemirmek
içini kurt yemek (veya kemirmek)
içinin ateşi küllenmek
içinin yağı erimek
içini okumak
içini parçalamak (veya parça parça etmek)
içini sarmak
içini sıkmak
içini sızlatmak
içini yakmak
içini yemek
içi paralanmak (veya parçalanmak)
içi rahat etmek
içi sıkılmak
içi sızlamak
içi sürmek
içi titremek
içi vık vık (veya fık fık veya pır pır) etmek
içi yağ bağlamak
içi yanmak
iç tutmak

Birleşik Kelimeler: iç acısı, iç ağ, iç ağa, iç asalak, iç bakla, iç barış, iç başkalaşım, iç bellek, iç borç, iç borçlanma, iç bölge, iç bulantısı, iç burukluğu, içbükey, iç cep, iç cümle, iç çamaşırı, iç çokgen, iç denetçi, iç denetim, içdenetir, iç denge, iç deniz, iç deri, iç donu, iç dünya, iç ek, iç etek, iç evlilik, iç gezegen, iç göbek, iç göç, içgöreç, içgörü, iç görüm, içgösterir, içgüdü, iç güveyi, iç güveyisi, iç harp, iç hastalıkları, iç hat, iç ısı, iç ısıtıcı, iç içe, iç işleri, iç itim, iç itmek, iç kafiye, iç kapak, iç kavuz, iç kulak, iç kuyu, iç lastik, iç merkez, iç mimar, iç mimari, iç odun, iç oğlanı, iç pazar, iç pilav, iç plazma, iç politika, iç saha, iç salgı, iç savaş, iç ses, iç spiker, iç su, iç sürme, içtepi, iç ters açı, iç turizm, iç tümce, iç türeme, iç tüzük, iç uyak, içyağı, iç yarıçap, içyüz, iç yüz, iç zar, içe bakış, içe dönük, içe kapanık, içe yöneliklik, içi boş, içi çıfıt çarşısı, içi dar, içi fesat, içi geniş, içi tez, için için, içler acısı, sağ iç, sol iç, avuç içi, badem içi, bakla içi, ceviz içi, çevrim içi, ders içi, fındık içi, fıstık içi, hafta içi, hizmet içi eğitim, kavuniçi, meslek içi eğitim, meyve içi, rahim içi araç, yurt içi

İZ

[isim]

Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare
Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - Sait Faik Abasıyanık

[matematik]

Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Ata Sözleri ve Deyimler

iz bırakmak
izi belirsiz olmak
izinden yürümek
izine basmak
izine dönmek
izine düşmek
izine uymak
izini düşürmek
izini kaybetmek
izi silinmek
iz sürmek

Birleşik Kelimeler: iz düşümü, ayak izi, parmak izi