ÇİĞNETME Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

ÇİĞNETME harflerini içeren 4 harfli 24 kelime bulunuyor. 4 harfli ÇİĞNETME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Çiğnetme ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Çiğnetme olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

EĞİÇ14, EĞME12, EĞİM12, EĞİN11, İĞNE11, EMEÇ8, İÇME8, ÇİNE7, ÇENE7, ÇETE7, ETÇİ7, İNEÇ7, İTÇE7, ETME5, EMİN5, EMET5, EMEN5, İNME5, İTME5, MİNE5, MENİ5, ETEN4, NİTE4, TEİN4

ETEN

[isim] [halk ağzında]
  • Etene

NİTE

[zarf] [eskimiş]
  • Nasıl, niçin

TEİN (Kelime Kökeni: Fransızca théine)

[isim]
  • Çayda bulunan ve kafein niteliğinde olan etkili madde

ETME

[isim]
  • Etmek işi

Ata Sözleri ve Deyimler

  • etme bulma dünyası

EMİN (Kelime Kökeni: Arapça emīn)

[sıfat]
  • Güvenli

    Bebesini emin ellere mi bırakmıştı acaba? - Ayşe Kulin

[isim] [tarih]
  • Osmanlı Devleti'nde bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi

    Şehremini.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • emin olmak

Birleşik Kelimeler: yediemin, defter emini, sandık emini, sürre emini, şehremini

EMET

[isim]
  • Kütahya iline bağlı ilçelerden biri

EMEN

[isim] [halk ağzında]
  • Bağ çubuğu, ağaç veya sebze dikmek için açılan çukur

İNME

[isim]
  • İnmek işi

    Büzülüp kaldığım köşede sabahın bir an evvel olmasını, güneşin bir saat evvel arza inmesini bekliyorum. - Etem İzzet Benice

[tıp]
  • Vücudun bir bölümünde hareket ve hissetmenin kalkması, felç, nüzul, paralizi

Ata Sözleri ve Deyimler

  • inme inmek

Birleşik Kelimeler: dağdan inme, tepeden inme

İTME

[isim]
  • İtmek işi

    Bir ayağıyla koltukları itmeyi sürdürürken bir yandan da oğlunun beslenme çantasını hazırlıyordu. - Elif Şafak

Birleşik Kelimeler: öz itme

MİNE (Kelime Kökeni: Farsça mīnā)

[isim]
  • Metal eşya üzerine vurulan renkli cam katmanı
[mecaz]
  • İnce ve parlak nakış

Birleşik Kelimeler: mine çiçeği, ağaç minesi

MENİ (Kelime Kökeni: Arapça menī)

[isim] [fizyoloji]
  • Erkeklerin cinsel organından salgılanan madde, er suyu, bel (III), atmık, dikel, sperm, sperma

ÇİNE

[isim]
  • Aydın iline bağlı ilçelerden biri

ÇENE (Kelime Kökeni: Farsça çāne)

[isim]
  • Canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını sağlayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad

    Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu. - Halide Edip Adıvar

[denizcilik]
  • Baş bodoslamasının omurga ile birleştiği yer, çarık
[mecaz]
  • Çok konuşma huyu, gevezelik

    Sende de çene var ha!

[halk ağzında]
  • Köşe

Ata Sözleri ve Deyimler

  • çene çalmak
  • çenen tutulsun!
  • çene patlatmak
  • çenesi açılmak
  • çenesi atmak
  • çenesi durmamak
  • çenesi düşmek
  • çenesi kilitlenmek
  • çenesine vurmak
  • çenesini açmak
  • çenesini açtırmak
  • çenesini bağlamak
  • çenesini bıçak açmamak
  • çenesini dağıtmak
  • çenesini kapatmak
  • çenesinin bağı çözülmek
  • çenesini tutmak
  • çenesi oynamak
  • çene yarıştırmak
  • çene yetiştirmek
  • çene yormak

Birleşik Kelimeler: çene çukuru, çene kavafı, çene yarışı, çene yarıştırma, çenesi düşük, çenesi kuvvetli, çeneye kuvvet, alt çene, çalçene, ökçe çene, üst çene

ÇETE (Kelime Kökeni: Bulgarca)

[isim]
  • Yasa dışı işler yapmak veya etrafındakileri korkutmak amacıyla bir araya gelmiş topluluk
[tarih]
  • Ordu birliklerinden olmayan silahlı küçük birlik

    Feti Bey, piyadece gezen azgın bir çete gibi hareket hâlindeydi. - Kerim Korcan

Birleşik Kelimeler: çete savaşı

ETÇİ

[isim] [halk ağzında]
  • Kasap