ÇİRKİNLEŞİVERME ile Oluşan Kelimeler (ÇİRKİNLEŞİVERME Kelime Türetme)

ÇİRKİNLEŞİVERME harflerinden oluşan 602 kelime bulunuyor. ÇİRKİNLEŞİVERME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Çirkinleşiverme kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

ÇİRKİNLEŞİVERME₂₈

11 Harfli Kelimeler

ÇEVİRMENLİK₂₁, ÇEKİLİVERME₂₁, ÇİRİŞLENMEK₁₈, ÇİRKİNLEŞME₁₈

10 Harfli Kelimeler

ÇEVİKLEŞME₂₃, ÇEVRELENİŞ₂₂, ÇEVRİLEMEK₂₀, ÇİVİLENMEK₂₀, ÇEŞNİLEMEK₁₇, ÇİRİŞLENME₁₇, ÇİRİŞLEMEK₁₇, KİREÇLEŞME₁₇, VERNİKLEME₁₇, ERİNLEŞMEK₁₄, KİREÇLENME₁₄

9 Harfli Kelimeler

ÇEVRİLEME₁₉, ÇEVRİLMEK₁₉, ÇEVRİNMEK₁₉, ÇİVİLEMEK₁₉, ÇİVİLENME₁₉, ÇEKİVERME₁₉, MENEVİŞLİ₁₉, ÇEŞNİLEME₁₆, ÇİRİŞLEME₁₆, ÇEKİŞİLME₁₆, ÇEKİŞMELİ₁₆, KEÇİLEŞME₁₆, ÇEKİNİLME₁₃, ÇENİLEMEK₁₃, ERİNLEŞME₁₃, ERİŞİLMEK₁₃, İRİLEŞMEK₁₃, İÇERLEMEK₁₃, İÇİRİLMEK₁₃, KİRİŞLEME₁₃
Tümünü Gör

8 Harfli Kelimeler

ÇEVRİLİŞ₂₀, ÇERVİŞLİ₂₀, ÇEVRİNME₁₈, ÇEVRİMLİ₁₈, ÇEVRİLME₁₈, ÇİVİLEME₁₈, ÇEVİRMEN₁₈, ÇEVİRMEK₁₈, MENŞEVİK₁₈, ÇEVRELİK₁₇, ÇİMLENİŞ₁₅, ÇEMİŞLİK₁₅, ÇELİŞMEK₁₅, ÇEMKİRİŞ₁₅, EVLENMEK₁₅, EVRİLMEK₁₅, ELVERMEK₁₅, VERİLMEK₁₅, ÇELİŞKEN₁₄, ÇEŞNİLİK₁₄
Tümünü Gör

7 Harfli Kelimeler

ÇEVİRİŞ₁₉, ÇEVİRİM₁₇, ÇEVİRME₁₇, MENEVİŞ₁₇, ÇEVRİLİ₁₆, EVRİŞİK₁₆, EVLENİŞ₁₆, İŞVEREN₁₆, KİŞİNEV₁₆, VERİLİŞ₁₆, ÇEKİŞME₁₄, ÇELİŞME₁₄, EVRİLME₁₄, EVLENME₁₄, EVİRMEK₁₄, EVERMEK₁₄, ELVERME₁₄, VERİMLİ₁₄, VERİLME₁₄, VEREMLİ₁₄
Tümünü Gör

6 Harfli Kelimeler

ÇERVİŞ₁₈, ÇEVRİM₁₆, ÇEVİRİ₁₅, ÇEVREN₁₅, ÇEVRİK₁₅, ÇİVİLİ₁₅, ÇİVRİL₁₅, İŞVELİ₁₅, ŞEVKLİ₁₅, ŞİVELİ₁₅, EVERME₁₃, EVİRME₁₃, VERMEK₁₃, ÇERKEŞ₁₂, EVİNLİ₁₂, EŞEKÇE₁₂, EŞEKÇİ₁₂, İÇİRİŞ₁₂, İÇİLİŞ₁₂, LEVREK₁₂
Tümünü Gör

5 Harfli Kelimeler

ÇEVİK₁₄, ÇEVRE₁₄, ÇEVRİ₁₄, İŞLEV₁₄, REVİŞ₁₄, VERİŞ₁₄, VİŞNE₁₄, ÇEMİŞ₁₂, ÇEŞME₁₂, EVRİM₁₂, İVMEK₁₂, MEVKİ₁₂, VERME₁₂, VERİM₁₂, VEREM₁₂, ÇİRİŞ₁₁, ÇİŞİK₁₁, ÇEŞNİ₁₁, ÇEKİŞ₁₁, EVREN₁₁
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

ÇİVİ₁₃, EVİÇ₁₃, İŞVE₁₃, ŞİVE₁₃, ŞEVK₁₃, VİNÇ₁₃, İVME₁₁, EVRE₁₀, EVLİ₁₀, EVİN₁₀, İŞÇİ₁₀, İÇİŞ₁₀, KİVİ₁₀, KİEV₁₀, ŞERÇ₁₀, VELİ₁₀, VERE₁₀, VERİ₁₀, EŞME₈, EMİŞ₈
Tümünü Gör

3 Harfli Kelimeler

EVÇ₁₂, ŞEV₁₂, ÇİŞ₉, NEV₉, ÇİM₇, MEÇ₇, ŞEM₇, ÇİR₆, ÇİL₆, ÇEK₆, İNÇ₆, KEŞ₆, LEŞ₆, NİŞ₆, Şİİ₆, ŞER₆, ŞEN₆, ŞEK₆, KİM₄, KEM₄
Tümünü Gör

2 Harfli Kelimeler

EV₈, VE₈, ÇE₅, EŞ₅, İÇ₅, İŞ₅, ŞE₅, EM₃, İM₃, ME₃, Mİ₃, EK₂, EL₂, EN₂, ER₂, İL₂, İN₂, KE₂, Kİ₂, LE₂
Tümünü Gör

EK

[isim]

Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
Yazının ekleri.

[sıfat]

Eklenmiş, katılmış
Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

ek bent olmak
ekini belli etmemek

Birleşik Kelimeler: ek bileziği, ek bütçe, ek ders, ek eylem, ek fiil, ek görev, ek gün, ek kart, ek kök, ek oylum, ek ödenek, ek poliçe, ek süre, ek tahsisat, iç ek, işlek ek, ön ek, son ek, aidiyet eki, bildirme eki, çekim eki, çoğul eki, çokluk eki, durum eki, edilgenlik eki, eşitlik eki, hâl eki, ilgi eki, iyelik eki, kişi eki, küçültme eki, nispet eki, olumsuzluk eki, soru eki, şahıs eki, topluluk eki, türetme eki, yapım eki, yokluk eki, yön eki, yön gösterme eki, zaman eki, çatı ekleri

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

EN

[isim]

Bir yüzeyde boy sayılan iki kenar arasındaki uzaklık, genişlik, boy, uzunluk karşıtı
Kumaşın eni. Yolun eni. Kâğıdın eni.

[isim] [halk ağzında]

Hayvanlara veya eşyaya vurulan damga, işaret

[zarf]

Başına geldiği sıfatların üstün derecede olduğunu gösteren kelime
En iyi adamını yollamış buraya. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

en kötü günümüz böyle olsun

Birleşik Kelimeler: en aşağı, en azından, enberi, enöte

ER

[isim]

Erkek
Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. - Tarık Buğra

[mecaz]

İşini iyi bilen, yetenekli kimse
Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister. - Nurullah Ataç

[sıfat] [mecaz]

Kahraman, yiğit

[askerlik]

Rütbesiz asker, nefer
Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. - Salâh Birsel

[halk ağzında]

Koca

Ata Sözleri ve Deyimler

ere gitmek (veya varmak)
ere vermek
erim er olsun da yerim çalı dibi olsun
erine göre bağla başını, tencerene göre kaynat aşını
er kocar, gönül kocamaz
er lokması er kursağında kalmaz
er olan ekmeğini taştan çıkarır
er oyunu üçe kadar

Birleşik Kelimeler: erbaş, er bezi, erdişi, er ekmeği, er kişi, er meydanı, er suyu, acemi er, komando er, tam er, avcı eri, emir eri, gönül eri, hizmet eri, iş eri, sanat eri, yazın eri

[zarf] [halk ağzında]

Erken
Er sabah kalktım ki sular çağlıyor - Halk türküsü

Birleşik Kelimeler: er ekmeği, er geç

[kimya]

Erbiyum elementinin simgesi

İL

[isim]

Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet
İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır. - Anayasa

[tarih]

Eski Türklerde devlet

Birleşik Kelimeler: ilbay

İN

[isim]

Yaban hayvanlarının kendilerine yuva edindikleri kovuk

Ata Sözleri ve Deyimler

in gibi

[isim]

İnsan

Ata Sözleri ve Deyimler

in cin
in cin top oynamak
in cin yok
in misin, cin misin

KE

Kİ (Kelime Kökeni: Farsça ki)

[bağlaç]

Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz

Birleşik Kelimeler: hâlbuki, vakta ki, kaldı ki

LE

EM

[isim] [halk ağzında]

İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

eme seme yaramamak
eme yaramak

İM

[isim]

İşaret

Birleşik Kelimeler: im bilimi, çizgi im, kesme imi

ME

[isim]

Koyun, kuzu vb. hayvanların çıkardığı ses
Kara koyun kuzular kuzulamaz / Me deme - Fazıl Hüsnü Dağlarca

Mİ (Kelime Kökeni: İtalyanca mi)

[isim] [müzik]

Gam dizisinde re ile fa arasındaki ses ve bu sesi gösteren nota işareti

KİM

[zamir]

`Hangi kişi?` anlamında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir söz
Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur. - Halit Ziya Uşaklıgil

Ata Sözleri ve Deyimler

... kim ... kim
kim bilir
kime ne
kimi kimsesi olmamak
kimin arabasına binerse onun türküsünü çağırır
kiminle dans ettiğini biliyor musun?
kimin nesi?
kimin tavuğuna kış demişiz
kim kime dum duma
kim oluyor?
kim vurduya gitmek

[bağlaç] [eskimiş]

Ki
Dedi kim tazeliğim çağında / Bir gülün bülbül idim bağında - Atai

KEM (Kelime Kökeni: Farsça kem)

[sıfat] [eskimiş]

Kötü, fena (göz, söz vb.)

Ata Sözleri ve Deyimler

kem söz, kalp (veya kem) akçe sahibinindir

Birleşik Kelimeler: kem göz