ÇARPINTI Harflerini İçeren 3 Harfli Kelimeler



ÇARPINTI harflerini içeren 3 harfli 24 kelime bulunuyor. 3 harfli ÇARPINTI kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Çarpıntı ile başlayan 3 harfli kelimeler. İçinde Çarpıntı olan 3 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

ÇAP10, PIR8, PIT8, TIP8, ARP7, AÇI7, ÇIT7, ÇIN7, PAT7, RAP7, ÇAT6, ÇAR6, ÇAN6, TAÇ6, ANI4, ARI4, IRA4, TIN4, TIR4, ANT3, ART3, NAR3, TAN3, TAR3


ANT


[isim]
  • Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin, kasem

Ata Sözleri ve Deyimler

  • andını bozmak
  • ant içmek
  • ant olsun
  • ant verdirmek
  • ant vermek

Birleşik Kelimeler: ant kardeşi


ART


[isim]
  • Arka, geri

    Ardında kapı koyu karanlık bir sonsuzluğa açılıyordu. - Tarık Buğra

[sıfat]
  • Arkada bulunan

    Art damak ünsüzü. Art teker.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ardı arası (veya arkası) kesilmemek (veya gelmemek)
  • ardı kesilmemek
  • ardına (veya arkasına) düşmek
  • ardına kadar açık
  • ardından atlı kovalamak
  • ardından gitmek
  • ardından sapan taşı yetişmez
  • ardında yüz köpek havlamayan kurt, kurt sayılmaz
  • ardını almak (veya getirmek)
  • ardını bırakmamak
  • ardını kesmek
  • art eteğinde namaz kılmak

Birleşik Kelimeler: art alan, art arda, art avurt, art bölge, art damak, art düşünce, art elden, art niyet, art oda, art teker, art yetişim, art zamanlı, iğne ardı, ardı ardına, ardı sıra, artsız arasız


NAR (Kelime Kökeni: Farsça nār, enār)


[isim] [bitki bilimi]
  • Nargillerden, yaprakları karşılıklı, çiçekleri büyük, koyu kırmızı renkte, küçük bir ağaç (Punica granatum)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • nar gibi

Birleşik Kelimeler: narçiçeği, nar şerbeti, kudret narı

[isim] [eskimiş]
  • Ateş

Ata Sözleri ve Deyimler

  • nârına (veya nâra) yanmak

Birleşik Kelimeler: nârıbeyza


TAN


[isim]
  • Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, fecir

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tan ağarmak (veya atmak veya sökmek)

Birleşik Kelimeler: tan yeli, tan yeri


TAR


[isim]
  • Doğu Anadolu ile Azerbaycan'da çalınan bir çalgı türü

ANI


[isim]
  • Geçmişte yaşanmış çeşitli olaylardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra

    Fakültemizin sütunlu salonu binlerce gencin yoğun duygularının, önemli anılarının mekânıdır. - Ayla Kutlu

[edebiyat]
  • Yaşanmış olayların anlatıldığı yazı türü, hatıra

    Halit Ziya Uşaklıgil'in anılarını topladığı 'Kırk Yıl'ın son ciltleri şiire başladığım yıllarda çıkıyordu. - Necati Cumalı


ARI


[sıfat]
  • Temiz

Birleşik Kelimeler: arı duru, arı kil, arı sili, eteği arı

[isim] [hayvan bilimi]
  • Zar kanatlılardan, bal ve bal mumu yapan, iğnesiyle sokan böcek (Apis mellifica)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • arı bal alacak çiçeği bilir
  • arı bey olan kovana üşer
  • arı gibi
  • arı gibi eri olanın dağ kadar yeri olur
  • arı gibi sokmak
  • arı kızdıranı sokar
  • arının yuvasına kazık (veya çöp) dürtmek
  • arı söğüdü, akıllı öğüdü sever

Birleşik Kelimeler: arı beyi, arı biti, arı dalağı, Arıkovanı, arı kovanı, arı kuşu, arı sütü, ana arı, ağaç arısı, bal arısı, eşek arısı, yaban arısı, yaprak arısı


IRA


[isim]
  • Karakter

TIN


[isim]
  • Tınlayan şeyin çıkardığı ses, tınlama sesi

Birleşik Kelimeler: tın tın


TIR


[isim]
  • Genellikle uluslararası kara yolu taşımacılığında kullanılan, dingil sayısı fazla olan uzun kamyon

ÇAT


[isim]
  • Sert bir şeyin kırılırken çıkardığı ses

Ata Sözleri ve Deyimler

  • çat etmek
  • çat orada çat burada çat kapı arkasında

Birleşik Kelimeler: çat kapı, çatpat, çat pat

[isim] [halk ağzında]
  • İki yolun veya iki derenin birleştiği yer, kavşak
[isim]
  • Erzurum iline bağlı ilçelerden biri

ÇAR (Kelime Kökeni: Rusça)


[isim] [tarih]
  • Rus imparatorlarına ve Bulgar krallarına verilen unvan

ÇAN


[isim]
  • İçinden sarkan tokmağının kenarlara vurmasıyla ses çıkaran madenden araç, kampana

    Harp gemisinde çan, düdük ve insan sesleri birbirine karıştı. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

  • çan çalmak
  • çanına ot tıkmak (veya tıkamak)

Birleşik Kelimeler: çan çan, çan çiçeği, çan kulesi, cankurtaran çanı, kilise çanı

[isim]
  • Çanakkale iline bağlı ilçelerden biri

TAÇ (Kelime Kökeni: Arapça tāc)


[isim]
  • Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık

    Tahtlar, taçlar artık tarihe karıştı.

[bitki bilimi]
  • Çiçeğin dıştan ikinci halkasında bulunan yaprakların hepsi
[eskimiş]
  • Bazı tarikatlarda şeyhlerin giydikleri başlık

Ata Sözleri ve Deyimler

  • taç giymek

Birleşik Kelimeler: taç beyit, taç giyme töreni, taç kapı, taç yaprağı, taç yapraklı, baş tacı, çiçek tacı, diş tacı, Güneş tacı

[isim] [spor]
  • Yan

Birleşik Kelimeler: taç atışı


ARP


[isim] [müzik]
  • Dik tutularak parmakla çalınan, üç köşeli, telli çalgı