YERELLEŞME ile Oluşan Kelimeler (YERELLEŞME Kelime Türetme)

YERELLEŞME harflerinden oluşan 51 kelime bulunuyor. YERELLEŞME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Yerelleşme kelimesinin anlamı nedir? Yerelleşme ile başlayan kelimeler. İçinde yerelleşme olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

10 Harfli Kelimeler

YERELLEŞME₁₆

8 Harfli Kelimeler

YERLEŞME₁₄, EYERLEME₁₁

7 Harfli Kelimeler

YEŞERME₁₃, EŞELEME₁₁, ELLEŞME₁₁, YELLEME₁₀

6 Harfli Kelimeler

EŞLEME₁₀, EYLEME₉, YELEME₉, ELLEME₇

5 Harfli Kelimeler

EŞLEM₉, MELEŞ₉, REŞME₉, EYLEM₈, YELME₈, YERME₈, YEREL₇, ELEME₆, REMEL₆

4 Harfli Kelimeler

EŞEY₉, EŞME₈, MEŞE₈, YEME₇, EYER₆, REYE₆, YELE₆, ERME₅, EMEL₅, ELEM₅, REEL₄

3 Harfli Kelimeler

ŞEY₈, ŞEM₇, LEŞ₆, MEY₆, ŞER₆, YEM₆, LEY₅, REY₅, YER₅, YEL₅

2 Harfli Kelimeler

EŞ₅, ŞE₅, EY₄, YE₄, EM₃, ME₃, EL₂, ER₂, LE₂, RE₂

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

ER

[isim]

Erkek
Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. - Tarık Buğra

[mecaz]

İşini iyi bilen, yetenekli kimse
Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister. - Nurullah Ataç

[sıfat] [mecaz]

Kahraman, yiğit

[askerlik]

Rütbesiz asker, nefer
Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. - Salâh Birsel

[halk ağzında]

Koca

Ata Sözleri ve Deyimler

ere gitmek (veya varmak)
ere vermek
erim er olsun da yerim çalı dibi olsun
erine göre bağla başını, tencerene göre kaynat aşını
er kocar, gönül kocamaz
er lokması er kursağında kalmaz
er olan ekmeğini taştan çıkarır
er oyunu üçe kadar

Birleşik Kelimeler: erbaş, er bezi, erdişi, er ekmeği, er kişi, er meydanı, er suyu, acemi er, komando er, tam er, avcı eri, emir eri, gönül eri, hizmet eri, iş eri, sanat eri, yazın eri

[zarf] [halk ağzında]

Erken
Er sabah kalktım ki sular çağlıyor - Halk türküsü

Birleşik Kelimeler: er ekmeği, er geç

[kimya]

Erbiyum elementinin simgesi

LE

RE

[isim] [müzik]

Gam (II) dizisinde do ile mi arasındaki ses

[kimya]

Renyum elementinin simgesi

EM

[isim] [halk ağzında]

İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

eme seme yaramamak
eme yaramak

ME

[isim]

Koyun, kuzu vb. hayvanların çıkardığı ses
Kara koyun kuzular kuzulamaz / Me deme - Fazıl Hüsnü Dağlarca

REEL (Kelime Kökeni: Fransızca réel)

[sıfat]

Gerçek

EY

[ünlem]

Kendisine söz söylenilen kimse veya kimselerin dikkati çekilmek istendiğinde adın başına getirilen ve uzatılabilen bir seslenme sözü
Ey arkadaş!

YE

ERME

[isim]

Ermek işi

EMEL (Kelime Kökeni: Arapça emel)

[isim]

Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek
Bu emele vasıl olmak için bütün gayretimi sarf edeceğim, elimden geleni yapacağım. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

emel beslemek
emeline alet etmek

ELEM (Kelime Kökeni: Arapça elem)

[isim]

Acı, üzüntü, dert, keder
Bu derdi huy edinenler elem çekmez. - Necip Fazıl Kısakürek

LEY (Kelime Kökeni: Rumence)

[isim]

Moldova ve Romanya'nın para birimi

REY (Kelime Kökeni: Arapça reʾy)

[isim] [eskimiş]

Oy
Parlamentoda itimat reyi alamayan her hükûmet şüphesiz istifa etmek zorunda kalacaktır. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

rey vermek

YER

[isim]

Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân
İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? - Memduh Şevket Esendal

[coğrafya]

Yerküre

[mecaz]

Durum, konum
Sen benim yerimde olsan ne yapardın?

Ata Sözleri ve Deyimler

yer açmak
yer almak
yer bakır gök demir kesilmek
yer bulmak
yer çevirmek
yer değiştirmek
yerde kalmak
yer demir gök bakır
yerden göğe kadar
yerden yere çalmak
yerden yere vurmak
yere bakan (veya bakıp) yürek yakan
yere bakmak
yere baktırmak
yere batasıca (veya batsın)
yere batmak
yere çalmak
yere göğe koymamak
yere sağlam basmak
yere sermek
yer etmek
yere vurmak
yere yığılmak
yere yıkılmak
yeri başka
yeridir
yeri gelmek
yeri göğü ben yarattım demek
yeri göğü birbirine katmak
yeri göğü inletmek
yeri göğü tırmalamak
yeri göğü tutmak
yerinde duramamak
yerinde kalmak
yerinden fırlamak
yerinden oynamak
yerinden oynatmak
yerinde olmak
yerinde saymak
yerinde su çıkmak
yerinde yeller esmek
yerin dibine batırıp çıkarmak
yerin dibine geçmek (veya batmak veya girmek)
yerine geçmek
yerine gelmek
yerine getirmek
yerine koymak
yerine oturmak
yerini almak
yerini beğenmek
yerini bulmak
yerini doldurmak
yerini ısıtmak
yerini sevmek
yerini tutmak
yerini yapmak
yerin kulağı var
yeri olmak
yeri öpmek
yeri soğumadan
yeri var!
yeri yurdu belirsiz olmak
yer kabul etmez
yer kaplamak
yer kapmak
yerle beraber
yerle bir etmek
yerle gök bir olsa
yerlerde sürünmek
yerlere geçmek
yerlere kadar eğilmek
yerleri süpürmek
yerle yeksan etmek
yer öpmek
yer tutmak
yer vermek
yer yarılıp içine girmek (veya geçmek)
yer yerinden oynamak

Birleşik Kelimeler: yer adı, yer alıştırmaları, yeraltı, yer altı, yer belirteci, yerberi, yer biçimleri, yer bilimi, yer cücesi, yer çamı, yer çekimi, yer çekirdeği, yer çöküntüsü, yer değiştirme, yer domuzu, yer elması, yereşeği, yer fesleğeni, yer fıstığı, yer geçidi, yer hostesi, yer istasyonu, yer kabuğu, yer katı, yerküre, yer mantarı, yermerkezcilik, yer merkezli, yer meşesi, yer minderi, yer mumu, yer odası, yer ölçümü, yer örümceği, yeröte, yer özekçil, yer palamudu, yer pelidi, yer pırasası, yer sakızı, yer sarmaşığı, yer sarsıntısı, yer servisi, yer sıçanı, yer sofrası, yer solucanı, yer üstü, yer yağı, yer yatağı, yer yer, yer yurt, yer yuvarı, yer yuvarlağı, yeryüzü, yer zarfı, yerdegezen, yerden bitme, yerden selam, yerden temenna, yerden yapma, yere doğrulum, yeregeçen, yere yönelim, geometrik yer, kapalı yer korkusu, kara yer, köylük yer, ortalık yer, ara yerde, başı yerde, beşibiryerde, yüzü yerde, beyhude yere, boş yere, gereksiz yere, haksız yere, lüzumsuz yere, nafile yere, nahak yere, sebepsiz yere, yanlış yere, yok yere, atıştırma yeri, atış yeri, bayram yeri, bekleme yeri, besi yeri, bitirim yeri, buluşma yeri, çıkarma yeri, çıkış yeri, dalyan yeri, demir yeri, dizgi yeri, doğum yeri, edep yeri, gezinti yeri, hacet yeri, harman yeri, iş yeri, ivinti yeri, kabul yeri, kalafat yeri, kaşan yeri, kilit yeri, köy yeri, panayır yeri, park yeri, pazar yeri, piknik yeri, piyasa yeri, pot yeri, sargı yeri, satış yeri, şeref yeri, tan yeri, tırnak yeri, toplantı yeri, uğrak yeri, ut yeri, voli yeri, yangın yeri, yapı yeri, yargı yeri, yönetim yeri, ziyaret yeri, yerli yerine, ayıp yerler