Uy ile Başlayan 7 Harfli Kelimeler



UY harfleri ile başlayan 7 harfli 25 kelime bulunuyor. Başında UY olan 7 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "uy ile biten 7 harfli kelimeler. İçinde Uy olan 7 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

UYGURCA18, UYGARCA17, UYUMSUZ17, UYUTUCU16, UYKUSUZ16, UYARSIZ15, UYARICI15, UYAKSIZ15, UYUZLUK15, UYLAŞIM15, UYUŞMAK15, UYDULUK14, UYDURMA14, UYDURUK14, UYUŞKAN14, UYSALCA14, UYLAŞMA14, UYUTMAK12, UYUNMAK12, UYULMAK12, UYRUKLU12, UYKULUK12, UYARMAK11, UYARLIK11, UYANMAK11


UYARMAK


[-i]
  • Bir kimseye bir davranışta bulunmasını veya bulunmamasını söylemek, ikaz etmek

    Mustafa Kemal Paşa gittikten sonra gelen mebuslar beni uyarıyorlardı. - Falih Rıfkı Atay

[biyoloji]
  • Bir canlının herhangi bir organını dıştan bir etki ile görev yapmaya zorlamak
[halk ağzında]
  • Öğütle yola getirmeye çalışmak
[halk ağzında]
  • Uyandırmak

UYARLIK


[isim]
  • Uygun olma durumu, uygunluk

UYANMAK


[nesnesiz]
  • Uyku durumundan çıkmak

    Seher vaktine yakın uyanmışım. - Necip Fazıl Kısakürek

[mecaz]
  • Gerçekleri anlar, kavrar duruma gelmek
[mecaz]
  • Bilgisizlikten kurtulmak
[argo]
  • Cinsel yönden hazır duruma gelmek

UYUTMAK


[-i]
  • Uyumasını sağlamak, uyur duruma getirmek
[mecaz]
  • Acı, keder vb.ni hafifletmek

    Yeisimi uyutmak için dimağımı tarih okumakla yoruyorum. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]
  • İlgi konusu olmaktan çıkarmak, unutturmak
[mecaz]
  • Aldatmak, kandırmak

    Bugün yarın diye uyuttun durdun beni. - Attila İlhan


UYUNMAK


[nesnesiz]
  • Uyuma işi yapılmak

    Tahtakurusu yüzünden çok defa kompartımanlarda uyunmazdı. - Falih Rıfkı Atay


UYULMAK


[nesnesiz]
  • Uyma işi yapılmak

    Her vakit herkese uyulmaz, ana. - Nazım Hikmet


UYRUKLU


[sıfat]
  • Bir devletin yönetimi altında olan

    Türkiye Cumhuriyeti uyruklu kimseler.


UYKULUK


[isim]
  • Kasaplık hayvanların timüs ve pankreas bezlerine verilen ortak ad
[halk ağzında]
  • Kundaktaki çocukların avucunda biriken kir
[halk ağzında]
  • Karaciğer
[halk ağzında]
  • Dalak

UYDULUK


[isim]
  • Uydu olma durumu, peyklik

UYDURMA


[isim]
  • Uydurmak işi
[sıfat]
  • Gerçek dışı, uydurulmuş olan, yalan, sahte, asılsız, düzme

    Atatürk'ün Osmanlıcayı Türkçeleştirmek hususundaki güzel arzusunu bugünkü 'uydurma dilcilik' gayretine alet etmişiz. - Burhan Felek

[sıfat]
  • Yeni bir biçim verilmiş

    Ben babamın eskilerinden uydurma şeylerle giyiniyordum. - Halit Ziya Uşaklıgil


UYDURUK


[sıfat]
  • Aslı olmayan, uydurma

UYUŞKAN


[sıfat]
  • Herkesle veya her şeyle kolayca uyuşabilen

UYSALCA


[zarf]
  • Uysal bir biçimde

UYLAŞMA


[isim]
  • Uylaşmak işi

UYARSIZ


[sıfat]
  • Uygun davranışta bulunmayan, uyumlu görünmeyen (kimse)