TUĞRAKEŞ Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler



TUĞRAKEŞ harflerini içeren 4 harfli 21 kelime bulunuyor. 4 harfli TUĞRAKEŞ kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Tuğrakeş ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Tuğrakeş olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

UĞRA12, KUŞE8, ŞURA8, UŞAK8, ARŞE7, ATEŞ7, KREŞ7, KAŞE7, RAŞE7, ŞARK7, ŞART7, AKUT5, AKUR5, KURT5, KURA5, TURA5, ERAT4, KARE4, KART4, RATE4, TERK4


ERAT (Kelime Kökeni: Türkçe er + at)


[isim] [askerlik]
  • Er, onbaşı ve çavuşlara verilen genel ad

KARE (Kelime Kökeni: Fransızca carré)


[isim] [matematik]
  • Kenarları ve açıları birbirine eşit olan dörtgen, dördül, murabba
[sıfat]
  • Bu biçimde olan

    Kare masa.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ...-in karesi
  • karesini almak

Birleşik Kelimeler: kare kare, karekök, birimkare, kilometrekare, metrekare, tamkare


KART


[sıfat]
  • Gençliği ve körpeliği kalmamış, körpe karşıtı

    Bu kart hatunun, bu içi dışı pörsük kadının hâlâ piyasa yeri araması beni çıldırtıyor. - Halide Edip Adıvar

[isim]
  • Düzgün kesilmiş ince karton parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kart basmak
  • kart çıkarmak

Birleşik Kelimeler: açık kart, ek kart, hamilikart, kırmızı kart, manyetik kart, sanal kart, sarı kart, serbest kart, yeşil kart, adres kartı, banka kartı, basın kartı, duhuliye kartı, giriş kartı, kimlik kartı, kredi kartı, nakit kartı, ödeme kartı, posta kartı, tanıtma kartı, tebrik kartı, telefon kartı, uçuş kartı, varlık kartı, yaka kartı


RATE (Kelime Kökeni: Fransızca raté)


[sıfat]
  • Başarısız

    Bunlar hâlâ kokmuş ve rate bir romantizmi önümüze sürüyorlar. - Asaf Halet Çelebi

[mecaz]
  • Yaşlı, verimsiz, geçimsiz (kimse)

    Kaldı ki dikkat edilince görülür ki, bunlar gençliklerinde de olumlu bir şeyler verememiş olan ratelerdir. - Haldun Taner

[isim] [hayvan bilimi]
  • Büyük fare

TERK (Kelime Kökeni: Arapça terk)


[isim]
  • Bırakma, ayrılma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • terk etmek


AKUT (Kelime Kökeni: Almanca akut)


[sıfat] [tıp]
  • İveğen

AKUR (Kelime Kökeni: Arapça ʿaḳūr)


[sıfat] [eskimiş]
  • Azgın, şiddetli

    Ben, akur bir kuvvetin üstünde uçuyor gibi pek çabuk yakınlaşan uzaklara bakıyor, bu azgın ata bindikçe daima duyduğum şeyleri tekrar hissediyordum. - Ömer Seyfettin


KURT


[isim] [hayvan bilimi]
  • Köpekgillerden, Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika'da yaşayan, postu gri sarı renkli, yırtıcı, etçil memeli hayvan (Canis lupus)
[mecaz]
  • Bir yeri, bir şeyi iyi bilen
[sıfat] [mecaz]
  • İşini iyi bilen, aldanmaz, kurnaz

    Deminden beri sus pus olmuş, fırsat bekleyen kurt müşterilerin ilk defa sesi duyuluyor. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kurdun adı yaman çıkmış, tilki vardır baş keser
  • kurdun oğlu akıbet kurt olur
  • kurt ağzı bağlamak
  • kurt dumanlı havayı sever
  • kurt gibi
  • kurt kocayınca köpeğin maskarası olur
  • kurt komşusunu yemez
  • kurt köyünü değiştirir, huyunu değiştirmez
  • kurtla görüşürsen köpeği yanından ayırma
  • kurtla koyun, kılıçla oyun olmaz

Birleşik Kelimeler: kurtağzı, kurtboğan, kurt kapanı, kurtkıyan, kurt köpeği, kurt kuş, kurt kuyusu, kurt mantarı, kurt masalı, kurtpençesi, kurt sineği, kurttırnağı, Başkurt, bozkurt, eski kurt, yavrukurt, yeleli kurt, deniz kurdu

[isim] [hayvan bilimi]
  • Yumuşak vücutlu, uzun gövdeli, omurgasız, bacaksız, ayaksız veya çok ilkel ayaklı küçük hayvan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kurdunu (veya kurtlarını) dökmek (veya kırmak)

Birleşik Kelimeler: kurtayağı, kurtbağrı, kurt baklası, kurt bilimi, kurtyeniği, kurt yeniği, kancalı kurt, keseli kurt, kıl kurt, kızılkurt, pembekurt, kırbaç kurtları, ağaç kurdu, ağ kurdu, bağırsak kurdu, fındık kurdu, ibrişim kurdu, iplik kurdu, kırbaç kurdu, kitap kurdu, kök kurdu, Medine kurdu, tahta kurdu, tel kurdu, yaprak kurdu, yıldız kurdu, zeytin kurdu

[isim] [gök bilimi]
  • Güney gök küresinde, Akrep ile Boğa arasında bulunan takımyıldız

KURA (Kelime Kökeni: Arapça ḳurʿa)


[isim]
  • İki veya daha çok aday arasında bir sıralama, bir ayırma yapılacağı zaman her birinde bir tek ad yazılı kâğıtları bir araya getirip karıştırdıktan sonra birini çekerek veya özel bir bilgisayar yazılımıyla adları belirleme, ad çekme

    Okulu bitirirken kurada Karaköse'yi çekince dağda taşta doya doya ata bineceği için seviniyordu. - Necati Cumalı

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kura çekmek
  • kurası olmak

Birleşik Kelimeler: kura efradı, kura neferi, kaçın kurası


TURA


[isim]
  • Tuğra
[halk ağzında]
  • Bazı oyunlarda, vurmak için kullanılan düğümlenmiş mendil
[halk ağzında]
  • Ucu düğümlenmiş bir mendil aracılığıyla yanan veya yanılanların ebe tarafından cezalandırıldığı bir tür çocuk oyunu

Birleşik Kelimeler: yazı tura


ARŞE (Kelime Kökeni: Fransızca archet)


[isim]
  • Tren, troleybüs, tramvay vb. elektrikle işleyen taşıtlarda telden elektrik akımı almaya yarayan, yukarıya doğru uzanmış demir yay
[müzik]
  • Keman yayı

ATEŞ (Kelime Kökeni: Farsça āteş)


[isim]
  • Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık, od, nâr

    Bu eller, vücuda getireceği tesirle duman ve ateş içinde, bütün bir memleketin son feryadını uyandırarak soğuyup donabilirdi. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[mecaz]
  • Öfke, hırs, hınç

    Fırlayıp ayağa kalkmış, bir duvara yaslanarak ateş fışkıran gözlerle onu seyre başlamıştı. - Tarık Buğra

[mecaz]
  • Coşkunluk

    Nejat Efendi'nin çalışında Peregrini'nin ihtirası, ateşi yoktu. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]
  • Tehlike, felaket

    Kendinizi ateşe atıyorsunuz.

[mecaz]
  • Büyük üzüntü, acı

    İçimin ateşi hiç küllenmedi. Seneler geçtikçe daha alevleniyor. Evlat acısı bu. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ateş!
  • ateş açmak
  • ateş almak
  • ateş almaya mı geldin?
  • ateş bacayı (veya saçağı) sarmak
  • ateş basmak
  • ateş çıkmak
  • ateş demekle ağız yanmaz
  • ateş düştüğü yeri yakar
  • ateş etmek
  • ateşe tutmak
  • ateşe vermek
  • ateşe vurmak
  • ateşe vursa duman vermez
  • ateş gibi
  • ateş gibi kesilmek
  • ateş gibi yanmak
  • ateşi başına vurmak
  • ateşi çıkmak (veya yükselmek)
  • ateşi düşmek
  • ateşine yanmak
  • ateşini almak
  • ateşi uyandırmak
  • ateş kesilmek
  • ateş kesmek
  • ateşle barut bir yerde durmaz
  • ateşle oynamak
  • ateşler içinde yanmak
  • ateş olmayan yerden duman çıkmaz
  • ateş olsa cirmi kadar yer yakar
  • ateş püskürmek
  • ateş saçmak
  • ateş vermek
  • ateş yağdırmak

Birleşik Kelimeler: ateş balığı, ateş böceği, ateş çiçeği, ateş düşürücü, ateş gecesi, ateş gemisi, ateş hattı, ateş kayığı, ateşkes, ateş kırmızısı, ateş küre, ateş pahası, ateş parçası, ateş tuğlası, ateşten gömlek, alabanda ateş, çapraz ateş, bar ateşi, baraj ateşi, batarya ateşi, fındık ateşi, imha ateşi, Rum ateşi, taciz ateşi, yaylım ateşi


KREŞ (Kelime Kökeni: Fransızca crèche)


[isim]
  • Çocuk yuvası

KAŞE (Kelime Kökeni: Fransızca cachet)


[isim]
  • Damga, mühür
[sinema] [televizyon]
  • Belirlenmiş sürelerde çalışanlara ödenen ücret
[isim]
  • Toz ilaçların içine konulduğu, yutulmaya uygun, güllaçtan küçük kap

    Cebinden bir hap kutusu çıkarıp iki kaşeyi bir arada yuttu. - Haldun Taner

[isim]
  • Kalın, kışlık bir tür yün kumaş

RAŞE (Kelime Kökeni: Arapça raʿşe)


[isim] [eskimiş]
  • Titreyiş, ürkme

    Doktor Hikmet, ilk defa olarak ölüm korkusunun raşesini ta yüreğinin içinde hissetti. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu