Tir ile Başlayan Kelimeler



TİR ile başlayan 36 kelime bulunuyor. Başında TİR olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Tir ile biten kelimeler. İçinde tir olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

14 Harfli Kelimeler

TİROKALSİTONİN17

12 Harfli Kelimeler

TİRFİLLENMEK19

11 Harfli Kelimeler

TİRŞELEŞMEK18, TİRFİLLENME18, TİRİTLEŞMEK15, TİRİTLENMEK12

10 Harfli Kelimeler

TİRŞELEŞME17, TİRİTLEŞME14, TİRİLDEMEK13, TİRYAKİLİK12, TİRİTLENME11

9 Harfli Kelimeler

TİRHANDİL15, TİRİLDEME12, TİRELEMEK10

8 Harfli Kelimeler

TİRBUŞON15, TİRPİDİN14, TİRENDAZ13, TİREBOLU12, TİROKSİN10, TİRAMOLA10, TİRELEME9

7 Harfli Kelimeler

TİRYAKİ9

6 Harfli Kelimeler

TİRHOS12, TİRFİL12, TİRYAK8, TİROİT7, TİRLİN6

5 Harfli Kelimeler

TİRAJ14, TİRŞE8, TİRİZ8, TİR6, TİRLE5, TİRİT5, TİRAN5, TİRAT5

4 Harfli Kelimeler

TİRE4


TİRE


[isim]
  • Dikişte kullanılan pamuk ipliği

    Parmak uçlarında ince ince delik çorapları renkli tire ile iliştiriyordu. - Mahmut Yesari

[sıfat]
  • Pamuk ipliğinden yapılmış
[isim]
  • Kısa çizgi
[isim]
  • İzmir iline bağlı ilçelerden biri

TİRLE (Kelime Kökeni: Fransızca tire-lait)


[isim]
  • Meme başı üzerine yerleştirilip sütün alınmasına yarayan araç

TİRİT (Kelime Kökeni: Farsça terīd)


[isim]
  • Et suyuna kızartılmış veya bayat ekmek konularak yapılan yemek
[sıfat] [halk ağzında]
  • Yaşlı ve zayıf (kimse)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tiridi çıkmak
  • tiridine banmak
  • tirit gibi


TİRAN (Kelime Kökeni: Fransızca tyran)


[isim] [tarih]
  • Eski Yunan'da siyasal gücü zorla ele geçiren, onu kötüye kullanan kimse
[sıfat] [mecaz]
  • Acımasız, gaddar, despot

TİRAT (Kelime Kökeni: Fransızca tirade)


[isim] [tiyatro]
  • Bir tiyatro oyununda oyuncuların bir defada söylediği parça

TİRLİN (Kelime Kökeni: Fransızca tire-ligne)


[isim]
  • Mürekkeple çizgi çizmeye yarayan, türlü kalınlıklarda gereç

TİRSİ (Kelime Kökeni: Rumca)


[isim] [hayvan bilimi]
  • Hamsigillerden, yumurtalarını tatlı sulara bırakan bir tür balık (Alosa alosa)

TİROİT (Kelime Kökeni: Fransızca thyroïde)


[isim] [anatomi]
  • Tiroit bezi

Birleşik Kelimeler: tiroit bezi


TİRYAK (Kelime Kökeni: Arapça tiryāḳ)


[isim] [eskimiş]
  • Bitkisel, hayvansal ve madensel maddelerin karışımından yapılan macun, panzehir

TİRŞE (Kelime Kökeni: Farsça terāşe)


[isim]
  • Yeşil ile mavi arası renk
[sıfat]
  • Bu renkte olan

    Rıhtım kenarlarında en taze yosunların tirşe çizgisi var. - Ruşen Eşref Ünaydın

Birleşik Kelimeler: tirşe gözlü


TİRİZ


[isim]
  • Giysilerin yırtmacına ve eteğine eklenen ensiz kumaş parçası
[denizcilik]
  • Çarpma ve sürtüşmelerden korunmak için güvertesiz teknelerin, direklerin ve dubaların dış kenarlarına takılan, tahtadan veya halat örgüsüyle yapılmış çıkıntı

TİRELEME


[isim]
  • Tirelemek işi

TİRYAKİ (Kelime Kökeni: Arapça tiryāḳī)


[sıfat]
  • Afyon, tütün, kahve, çay vb. keyif veren maddelere alışmış olan (kimse)

    Tiryaki değildi ama aklına estikçe içiyordu. - Çetin Altan

[mecaz]
  • Bir şeye çok alışmış, kendine huy edinmiş

    Belki de ha bire yenilmekte olduğu için zaten öfkesi burnunda bir altmışaltı tiryakisi. - Haldun Taner

[isim] [tiyatro]
  • Karagöz oyununda yaşlı ve afyon içmeye alışmış kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tiryakisi olmak

Birleşik Kelimeler: dudak tiryakisi, sigara tiryakisi


TİRELEMEK


[-i]
  • Bir yazıya tire (II) koymak

TİROKSİN (Kelime Kökeni: Fransızca thyroxine)


[isim] [biyoloji]
  • Tiroit hormonlarının ilk keşfedileni