Sun ile Biten Kelimeler



SUN ile biten 16 kelime bulunuyor. Sonu SUN olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Sun ile başlayan kelimeler. İçinde sun olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

9 Harfli Kelimeler

HAMDOLSUN19, KAHROLSUN16

8 Harfli Kelimeler

TAHASSUN15, DURUKSUN14

7 Harfli Kelimeler

AĞLASUN16, GİRESUN13, CİLASUN12

6 Harfli Kelimeler

GÖKSUN18, YOKSUN11, SAMSUN10

5 Harfli Kelimeler

SUN15, AFSUN13, EFSUN13, YOSUN10, MASUN8, TOSUN8


MASUN (Kelime Kökeni: Arapça maṣūn)


[sıfat] [eskimiş]
  • Korunan, korunmuş

    Poyrazdan masun bir kulübe göreceksin. - Sait Faik Abasıyanık


TOSUN


[isim]
  • Danalıktan yeni çıkmış genç boğa
[mecaz]
  • Sağlıklı, tıknaz delikanlı

    Yanında oturan nefer, tosun bir oğlan; ona dik dik bakıyor, kızıyor gibi görünüyor. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tosun gibi


SAMSUN (Kelime Kökeni: Rumca)


[isim] [eskimiş]
  • Savaşta kullanılan köpek
[isim]
  • Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

YOSUN


[isim] [bitki bilimi]
  • Çoğu sularda, ağaç veya taşların üzerinde yetişen tallı bitkilerin ilkel yapıdaki örneklerine verilen genel ad

    Gözleri büyümüştü can verme korkusundan / Değişen rengi daha paslıydı bir yosundan - Faruk Nafiz Çamlıbel

Ata Sözleri ve Deyimler

  • yosun bağlamak (veya tutmak)

Birleşik Kelimeler: yosun külü, deniz yosunu, kara yosunu, su yosunu, kara yosunları, su yosunları


YOKSUN


[sıfat]
  • Belli bir şeyden kendisinde olmayan, belli bir şeyin yokluğunu çeken, mahrum

Ata Sözleri ve Deyimler

  • yoksun bırakmak (veya etmek veya kılmak)
  • yoksun kalmak
  • yoksun olmak

Birleşik Kelimeler: akıldan yoksun


C


[kimya]
  • Karbon elementinin simgesi

GİRESUN


[isim]
  • Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

AFSUN (Kelime Kökeni: Farsça efsūn)


[isim]
  • Büyü

EFSUN (Kelime Kökeni: Farsça efsūn)


[isim] [eskimiş]
  • Büyü

    Şayeste'nin reise büyü yaptığına ve adamı başka kadınlara karşı efsunla bağladığına kanaat getirmişti. - Haldun Taner


DURUKSUN


[sıfat] [halk ağzında]
  • Kararsız

TAHASSUN (Kelime Kökeni: Arapça taḥaṣṣun)


[isim] [eskimiş]
  • Korunmak için bir yere çekilme, sığınma

FÜSUN (Kelime Kökeni: Farsça fusūn)


[isim] [eskimiş]
  • Büyü

    Bazen titrek sular üstüne garip bir füsunla dökülmüş ışıktan bir servinin serildiği görülürdü. - Abdülhak Şinasi Hisar


KAHROLSUN


[ünlem]
  • `Yok olsun, mahvolsun` anlamlarında bir ilenme sözü, yaşasın karşıtı

AĞLASUN


[isim]
  • Burdur iline bağlı ilçelerden biri

GÖKSUN


[isim]
  • Kahramanmaraş iline bağlı ilçelerden biri