RUN ile biten 20 kelime bulunuyor. Sonu RUN olan kelime listesi ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Run kelimesinin anlamı nedir? Run ile başlayan kelimeler. İçinde run olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
10 Harfli Kelimeler
KEPÇEBURUN21, İSKENDERUN14
9 Harfli Kelimeler
GAGABURUN21, KABABURUN15, KARABURUN13
8 Harfli Kelimeler
SAFDERUN18, DESTURUN13
7 Harfli Kelimeler
HAZIRUN16, ENDERUN10
5 Harfli Kelimeler
UĞRUN14, ZORUN10, BURUN9, BİRUN8, DERUN8, SORUN8, KORUN7, TORUN7, KARUN6
4 Harfli Kelimeler
ORUN6
3 Harfli Kelimeler
RUN4
RUN
(Kelime Kökeni: Fransızca run)
[isim]
-
III-XIII. yüzyıllarda İngiliz İskandinav dillerinde kullanılan alfabenin harflerinin her biri
KARUN
(Kelime Kökeni: Arapça ḳārūn)
[isim]
[isim]
-
Kur'an'da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi
ORUN
[isim]
KORUN
[isim] [anatomi]
Birleşik Kelimeler: korun dokusu
TORUN
[isim]
[mecaz]
[mecaz]
[argo]
Ata Sözleri ve Deyimler
- torunlar
- torun tosun (veya torba) sahibi olmak
BİRUN
(Kelime Kökeni: Farsça bīrūn)
[isim] [tarih]
-
Osmanlı sarayında Harem dairesinin ve Enderun'un dışında kalan bölüm
DERUN
(Kelime Kökeni: Farsça derūn)
[isim] [eskimiş]
Birleşik Kelimeler: safderun
SORUN
[isim]
[mecaz]
-
Sıkıntı veren durum, dert
Ata Sözleri ve Deyimler
- sorun çıkarmak
- sorun etmek
- sorun olmak
Birleşik Kelimeler: beslenme sorunu
BURUN
[isim] [anatomi]
-
Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı
[mecaz]
[coğrafya]
-
Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü
Ata Sözleri ve Deyimler
- burnu bile kanamamak
- burnu büyümek
- burnu çenesine değmek
- burnu Kafdağı'na çıkmak (veya varmak)
- burnu Kafdağı'nda (olmak)
- burnu kırılmak
- burnuna girmek
- burnuna karıncalar dolmak
- burnuna koymak
- burnundan (fitil fitil) gelmek
- burnundan ayrılmamak
- burnundan düşen bin parça olmak
- burnundan gelmek
- burnundan getirmek
- burnundan kıl aldırmamak
- burnundan solumak
- burnundan yakalamak
- burnunda tütmek
- burnunu çekmek
- burnunu kırmak
- burnunun dibine sokulmak
- burnunun dikine (veya doğrusuna) gitmek
- burnunun ucundan ötesini (veya ilerisini) görmemek
- burnunun ucunu görmemek
- burnunun yeli harman savurmak
- burnunun yeli kırılmak
- burnunu sıksan canı çıkacak
- burnunu sokmak
- burnunu sürtmek (veya burnu sürtülmek)
- burnu sızlamak
- burnu yere düşse almaz
- burun bükmek
- burun kıvırmak
- burun şişirmek
- burun yapmak
Birleşik Kelimeler: burun boşlukları, burun buruna, burun deliği, burun direği, burun kanadı, burun otu, burun perdesi, gagaburun, gaga burun, kababurun, karga burun, kepçeburun, kıl burun, pat burun, burnu büyük, burnu havada, danaburnu, itburnu, kargaburnu, kuşburnu, öküzburnu, canı burnunda, çiçeği burnunda, karnı burnunda, öfkesi burnunda
ENDERUN
(Kelime Kökeni: Farsça enderūn)
[isim] [tarih]
-
Saraylarda harem ve hazine dairelerinin bulunduğu yer
ZORUN
[isim]
KARABURUN
[isim]
-
İzmir iline bağlı ilçelerden biri
DESTURUN
[ünlem] [eskimiş]
-
İğrenç veya ayıp bir söz söylemek zorunda kalındığında `affedersiniz` anlamında kullanılan bir söz
İSKENDERUN
[isim]
-
Hatay iline bağlı ilçelerden biri
UĞRUN
[zarf]