ROMANİST harflerini içeren 5 harfli 30 kelime bulunuyor. 5 harfli ROMANİST kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
MİTOS8,
MASON8,
SİRMO8,
SORMA8,
MİRAS7,
MONAT7,
MARON7,
MANTO7,
NOTAM7,
ORTAM7,
ORMAN7,
ROMAN7,
SİRTO7,
SORTİ7,
SORİT7,
SONRA7,
SONAT7,
SONAR7,
TOMAR7,
ARSİN6,
İSNAT6,
MİRAT6,
MANTİ6,
NASİR6,
SATİR6,
TORNA6,
TRANS6,
TAMİR6,
TASNİ6,
TİRAN5
TİRAN
(Kelime Kökeni: Fransızca tyran)
[isim] [tarih]
-
Eski Yunan'da siyasal gücü zorla ele geçiren, onu kötüye kullanan kimse
[sıfat] [mecaz]
ARSİN
[isim]
-
Trabzon iline bağlı ilçelerden biri
İSNAT
(Kelime Kökeni: Arapça isnād)
[isim]
-
Bir düşünceyi, bir konuyu bir kişi veya sebebe dayandırma, yükleme, atfetme
[mecaz]
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: isnat grubu
MİRAT
(Kelime Kökeni: Arapça mirʾāt)
[isim] [eskimiş]
MANTİ
(Kelime Kökeni: İtalyanca mante)
[isim] [denizcilik]
-
Gemi serenlerini direklere asılı tutan halat ve makara
[isim] [argo]
-
Sakalı çıkmamış genç oğlan
NASİR
(Kelime Kökeni: Arapça nās̱ir)
[isim] [eskimiş]
SATİR
(Kelime Kökeni: Fransızca satire)
[isim] [edebiyat]
TORNA
(Kelime Kökeni: İtalyanca torna)
[isim]
-
Ağaç veya metal eşyaya yuvarlak bir biçim vermek için kullanılan çarklı tezgâh
TRANS
(Kelime Kökeni: Fransızca transe)
[isim] [ruh bilimi]
-
Medyumların ruhla ilişki kurdukları zaman girdikleri özel hipnoz durumu
Ata Sözleri ve Deyimler
- transa geçmek (veya girmek)
TAMİR
(Kelime Kökeni: Arapça taʿmīr)
[isim]
[mecaz]
Ata Sözleri ve Deyimler
- tamir etmek
- tamire vermek
- tamir görmek
Birleşik Kelimeler: tamirhane, tamir takımı
TASNİ
(Kelime Kökeni: Arapça taṣnīʿ)
[isim] [eskimiş]
[felsefe]
MİRAS
(Kelime Kökeni: Arapça mīrās̱)
[isim] [hukuk]
-
Birine, ölen bir yakınından kalan mal mülk, para veya servet, kalıt, bırakıt, tereke
[mecaz]
-
Kalıtım yoluyla gelen herhangi bir özellik
[mecaz]
Ata Sözleri ve Deyimler
- mirasa konmak
- miras helal, hele al demişler
- miras yemek
Birleşik Kelimeler: mirasyedi, reddimiras, baba mirası
MONAT
(Kelime Kökeni: Fransızca monade)
[isim] [felsefe]
-
Eski Yunan felsefesinde bölünmez birlik
MARON
(Kelime Kökeni: Fransızca marron)
[isim]
[sıfat]
MANTO
(Kelime Kökeni: Fransızca manteau)
[isim]