PEZEVENKLİK harflerini içeren 5 harfli 24 kelime bulunuyor. 5 harfli PEZEVENKLİK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
VEZNE14,
VEZİN14,
ZELVE14,
KEPEZ12,
EVLİK11,
EVLEK11,
KEVEL11,
KEVEN11,
VEKİL11,
KEPEK9,
KELEP9,
NİPEL9,
PİNEL9,
PEKİN9,
PELİN9,
EZELİ8,
EZİNE8,
ENEZE8,
İZLEK8,
NEZLE8,
KELİK5,
KELEK5,
LİKEN5,
NİKEL5
KELİK
[isim] [halk ağzında]
KELEK
[isim] [bitki bilimi]
[sıfat]
-
Yer yer çıplaklığı veya boşluğu olan
Kelek mısır.
[sıfat]
[sıfat] [argo]
Ata Sözleri ve Deyimler
LİKEN
(Kelime Kökeni: Yunanca)
[isim] [bitki bilimi]
-
Bir mantarla bir su yosununun ortak yaşamasıyla ortaya çıkan bitkilerin genel adı
[tıp]
-
Kaşındırıcı bir deri hastalığı
Birleşik Kelimeler: liken bilimi
NİKEL
(Kelime Kökeni: Fransızca nickel)
[isim] [kimya]
-
Atom numarası 28, atom ağırlığı 58,71, yoğunluğu 8,9 olan, gümüş parlaklığında, demir sertliğinde, kolay işlenebilen ve kolayca tel durumuna getirilebilen bir element (simgesi Ni)
Birleşik Kelimeler: nikel kaplama
EZELÎ
(Kelime Kökeni: Arapça ezelī)
[sıfat]
[mecaz]
Birleşik Kelimeler: ezelî rekabet, ezelî takdir
EZİNE
[isim]
-
Çanakkale iline bağlı ilçelerden biri
Birleşik Kelimeler: Ezine peyniri
ENEZE
[sıfat] [halk ağzında]
İZLEK
[isim] [halk ağzında]
[edebiyat]
-
Bir edebî eserde işlenen konunun anlamca ortaya koyduğu ana yönelim
NEZLE
(Kelime Kökeni: Arapça nezle)
[isim] [tıp]
Birleşik Kelimeler: nezle otu, bahar nezlesi, İspanyol nezlesi, saman nezlesi
KEPEK
[isim]
-
Un elendikten sonra, elek üstünde kalan kabuk kırıntıları
[tıp]
-
Bazı deri hastalıklarında deriden dökülen parçacıklar
KELEP
[isim] [halk ağzında]
NİPEL
(Kelime Kökeni: Fransızca nipple)
[isim] [teknik]
-
İki bağlantı parçasını birbirine yakın olarak eklemekte kullanılan özel parça
PİNEL
(Kelime Kökeni: İtalyanca penelo)
[isim] [denizcilik]
-
Rüzgârın estiği yönü göstermek için direk şapkalarının üstüne konulan yelkovan biçimindeki araç
PEK
[sıfat]
[zarf]
[zarf] [halk ağzında]
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: pekâlâ, pek başlı, pek canlı, pek çoğu, pek çok, pek doku, pek gözlü, pekiyi, pek pek, pek yürekli, pek yüzlü, ağzı pek, arkası pek, canı pek, gözü pek, sırtı pek, yüreği pek, yüzü pek
PELİN
(Kelime Kökeni: Rumca)
[isim] [bitki bilimi]
-
Birleşikgillerden, yapraklarında ve öteki bölümlerinde çok acı, kokulu bir madde bulunan, hekimlikte kullanılan çok yıllık ve otsu bir bitki, pelin otu, acı pelin, akpelin (Artemisia absinthium)
Birleşik Kelimeler: pelin otu, acı pelin, akpelin