N ile biten 3 harfli 54 kelime bulunuyor. Sonu N olan 3 karekterli kelime listesi ve kelime anlamları.
Ayrıca, "N ile başlayan 3 harfli kelimeler. İçinde N olan 3 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
JÖN18,
FÖN15,
GÖN13,
BÖN11,
YÖN11,
FON10,
VIN10,
FİN9,
FEN9,
FAN9,
GÜN9,
VAN9,
HUN8,
ÇIN7,
DÜN7,
GEN7,
HİN7,
HAN7,
YÜN7,
BUN6,
ÇAN6,
DUN6,
DON6,
ŞEN6,
ŞAN6,
ZEN6,
ZAN6,
CİN6,
CAN6,
AYN5,
BİN5,
BAN5,
BEN5,
DİN5,
SON5,
TÜN5,
YEN5,
YAN5,
KIN4,
MEN4,
RUN4,
SİN4,
SAN4,
SEN4,
TON4,
TUN4,
TIN4,
KİN3,
KAN3,
LAN3,
NAN3,
TAN3,
TEN3,
TİN3
KİN
(Kelime Kökeni: Farsça kīn)
[isim]
Ata Sözleri ve Deyimler
- kin bağlamak
- kin beslemek (veya tutmak)
- kin duymak
- kin gütmek
Birleşik Kelimeler: deve kini
KAN
[isim]
[mecaz]
Ata Sözleri ve Deyimler
- kan (veya kanı) başına çıkmak (veya sıçramak veya toplanmak)
- kana boyamak (veya bulamak veya bulatmak)
- kan ağlamak
- kan akıtmak
- kan akmak
- kan alacak damarı bilmek
- kan almak
- kana susamak
- kan beynine sıçramak (veya çıkmak)
- kan boğmak
- kan çanağı gibi
- kan çekmek
- kan çıkmak
- kan dere gibi akmak
- kan dökmek
- kan gelmek
- kan gitmek
- kan gövdeyi götürmek
- kan gütmek
- kanı donmak (veya çekilmek)
- kanı ısınmak
- kanı içine akmak
- kanı kanla yumazlar, kanı suyla yurlar
- kanı kaynamak
- kanı kaynamak
- kanı kurumak
- kanına dokunmak
- kanına ekmek doğramak
- kanına girmek
- kanına işlemek
- kanına susamak
- kanını emmek
- kanını içine akıtmak
- kanını kaynatmak
- kanını kurutmak
- kanını yerde koymak
- kanı sulanmak
- kanı temizlenmek
- kanıyla ödemek
- kan istemek
- kan kaybetmek
- kan kusturmak
- kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek
- kan olmak
- kan olmak
- kan oturmak
- kan revan içinde
- kan revan içinde kalmak
- kan tere batmak
- kan ter içinde
- kan ter içinde kalmak
- kan tutmak
- kan vermek
- kan yürümek
Birleşik Kelimeler: kan akçesi, kan aktarımı, kan ayaklı, kan bağı, kan bankası, kan basıncı, kan bilimi, kan çıbanı, kandamlası, kan davası, kan doku, kan dolaşımı, kan gazı, kan grubu, kan kanseri, kan kardeşi, kankırmızı, kan kırmızı, kankızıl, kankurutan, kan nakli, kan otu, kan pahası, kan parası, kan plazması, kan portakalı, kan pulcuğu, kan serumu, kan şekeri, kan taşı, kan unu, kan uyuşmazlığı, kan zehirlenmesi, kana kan, kanı ayaklı, kanı bozuk, kanı sıcak, ak kan, kirli kan, safkan, tazekan, temiz kan, kardeşkanı, tavşankanı
LAN
[ünlem] [kaba konuşmada]
NAN
(Kelime Kökeni: Farsça nān)
[isim] [eskimiş]
Birleşik Kelimeler: nanıaziz
TAN
[isim]
-
Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, fecir
Ata Sözleri ve Deyimler
- tan ağarmak (veya atmak veya sökmek)
Birleşik Kelimeler: tan yeli, tan yeri
TEN
(Kelime Kökeni: Farsça ten)
[isim]
-
İnsan vücudunun dış yüzü, cilt
[eskimiş]
Birleşik Kelimeler: ten fanilası, ten rengi
TİN
[isim] [ruh bilimi]
[felsefe]
-
Birtakım fizikötesi kurucularının, gerçeği ve evreni açıklamak için her şeyin özü, temeli veya yapıcısı olarak benimsedikleri madde dışı varlık
KIN
[isim]
-
Bıçak, kılıç vb. kesici araçların kabı
[bitki bilimi]
-
Buğdaygillerde olduğu gibi yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, geniş dış bölüm
Birleşik Kelimeler: kın kanat, kın kanatlılar, yaprak kını
MEN
(Kelime Kökeni: Arapça menʿ)
[isim]
Birleşik Kelimeler: menedilmek, menetmek, menolunmak
RUN
(Kelime Kökeni: Fransızca run)
[isim]
-
III-XIII. yüzyıllarda İngiliz İskandinav dillerinde kullanılan alfabenin harflerinin her biri
SİN
[isim] [eskimiş]
[isim] [eskimiş]
SAN
[isim]
-
Bir kimsenin işi, mesleği veya toplum içindeki durumu ile ilgili olarak kullanılan ad, unvan, titr
[felsefe]
-
Herhangi bir şeyi, neyse o yapan nitelik, kip karşıtı
Birleşik Kelimeler: adı sanı, adıyla sanıyla
SEN
[isim]
-
Teklik ikinci kişiyi gösteren söz
Ata Sözleri ve Deyimler
- sen ağa ben ağa, koyunları (veya inekleri) kim sağa?
- sen ben davası (veya kavgası)
- sen bilirsin
- senden
- sen giderken ben geliyordum
- seni gidi seni (veya seni seni)
- seninki can da benimki patlıcan mı?
- sen sağ, ben selamet
- sen zot ben zot, ata kim vere ot
Birleşik Kelimeler: elimsende
TON
(Kelime Kökeni: Fransızca tonne)
[isim]
-
Bir metreküp hacminde ve + 4 °C'deki arı suyun ağırlığı
[isim] [müzik]
-
İnsan veya çalgı sesinin yükseklik, alçaklık derecesi
[dil bilgisi]
-
Ses titreşimlerinin yükselip alçalması, titrem
Birleşik Kelimeler: anlatım tonu
TUN
(Kelime Kökeni: Farsça tūn)
[isim] [halk ağzında]
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: tun tun