MUHARİP Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler



MUHARİP harflerini içeren 4 harfli 21 kelime bulunuyor. 4 harfli MUHARİP kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

HARP12, PUMA10, AMİP9, HURİ9, HAMİ9, İMHA9, İHAM9, MİHR9, PRİM9, RUHİ9, RUPİ9, RAMP9, AHİR8, İRAP8, RUAM6, RUMİ6, UMAR6, AMİR5, İMAR5, MİRA5, RAMİ5


AMİR (Kelime Kökeni: Arapça āmir)


[isim]
  • Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mir

    Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. - Burhan Felek

[sıfat]
  • Buyuran, buyurucu
[ticaret]
  • Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse

Birleşik Kelimeler: amir hüküm, amiriita, emniyet amiri, idare amiri, ita amiri, kabin amiri, mülki idare amiri, saha amiri


İMAR (Kelime Kökeni: Arapça iʿmār)


[isim]
  • Bayındırlık

Ata Sözleri ve Deyimler

  • imara açılmak
  • imar etmek


MİRA (Kelime Kökeni: İtalyanca mira)


[isim]
  • Arazi üzerinde seçilmiş bir işaret noktasının düşeyini gösteren, yön belirtmek için uzaktan gözlenen, geometrik biçimli tahta lata

RAMİ (Kelime Kökeni: İngilizce ramee)


[isim] [bitki bilimi]
  • Isırgangillerden, Çin, Vietnam ve Malezya'da yetişen değerli bir bitki (Boehmeria nivea)

RUAM (Kelime Kökeni: Arapça ruʿām)


[isim] [eskimiş] [hayvan bilimi]
  • Sakağı

RUMİ (Kelime Kökeni: Arapça rūmī)


[isim]
  • Anadolu Selçuklularının üsluplaştırdıkları filiz, yaprak ve hayvan motiflerinden oluşmuş dolaşık süsleme
[sıfat] [tarih]
  • Anadolu ile ilgili, Anadolu'ya bağlı, Anadolu'da yaşayan
[eskimiş]
  • Bizans İmparatorluğu'na ve bu imparatorluğun egemenliği altındaki kimselere ilişkin

Birleşik Kelimeler: Rumi takvim


UMAR


[isim]
  • Çare

AHİR (Kelime Kökeni: Arapça āḫir)


[sıfat]
  • Son, sonraki
[zarf]
  • Sonra, en sonra, sonunda

Birleşik Kelimeler: ahir ömürde, ahir vakit, ahir zaman, cemaziyelahir, evvel ahir


İRAP (Kelime Kökeni: Arapça iʿrāb)


[isim] [eskimiş]
  • `Hiçbir değeri ve önemi yok` anlamındaki irapta mahalli yok ve iraptan mahalsiz deyimlerinde geçen bir söz

    Bulgurlu, buranın az öteciğine sığınmış, iraptan mahalsiz bir mahalle. - Sermet Muhtar Alus


AMİP (Kelime Kökeni: Fransızca amibe)


[isim] [hayvan bilimi]
  • Amipler takımından, vücudunun biçim değiştirmesiyle oluşan geçici kollar veya ayaklar üzerinde sürünerek yer değiştiren, tatlı ve tuzlu sularda yaşayan bir hücreli canlı (Amoeba)

HURİ (Kelime Kökeni: Arapça ḥūrī)


[isim] [din bilgisi]
  • Cennette yaşadığına inanılan dişi varlık

    Cennet cennet dedikleri birkaç köşkle birkaç huri / İsteyene ver sen anı, bana seni gerek seni - Yunus Emre

Ata Sözleri ve Deyimler

  • huri gibi


HAMİ (Kelime Kökeni: Arapça ḥāmī)


[sıfat]
  • Koruyucu

    Yegâne hamim, ondan gayri kimsem yok. - Emine Işınsu


İMHA (Kelime Kökeni: Arapça imḥāʾ)


[isim]
  • Ortadan kaldırma, yok etme

Ata Sözleri ve Deyimler

  • imha etmek

Birleşik Kelimeler: imha ateşi


İHAM (Kelime Kökeni: Arapça īhām)


[isim] [eskimiş]
  • Kuruntuya düşürme
[edebiyat]
  • İki anlamı olan bir sözün akla en az gelen anlamının amaçlanarak kullanılması ve anlamı güçlendirmesi sanatı

MİHR (Kelime Kökeni: Arapça mehr)


[isim] [eskimiş] [hukuk]
  • Müslüman bir erkeğin nikâh esnasında eşine vermeyi kabullendiği mal veya para