Mu ile Başlayan 9 Harfli Kelimeler



MU harfleri ile başlayan 9 harfli 49 kelime bulunuyor. Başında MU olan 9 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "mu ile biten 9 harfli kelimeler. İçinde Mu olan 9 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

MUVAFAKAT23, MUHTEVALI22, MUHALEFET21, MUVAZAALI21, MUAHHAREN19, MUCİBİNCE19, MUHTAÇLIK19, MUHAYYİLE19, MUHAMMEDİ19, MUMLAYICI19, MUMAİLEYH18, MUKAVEMET18, MUHASEBAT18, MUHACERET18, MUZGİLLER18, MUVASALAT18, MUTAASSIP18, MUŞAMBALI18, MUSLUKSUZ18, MUSEVİLİK18, MUAVİNLİK17, MUGAYERET17, MUHBİRLİK17, MUHASSALA17, MUHASAMAT17, MUHALLEBİ17, MUHABERAT17, MUGANNİYE17, MUTSUZLUK17, MUAYENECİ16, MUMLAŞMAK16, MUKADDİME16, MUKADDEMA16, MUHTARLIK16, MUSABEYLİ16, MUŞTULAMA16, MUSLİHANE16, MUMYALAMA15, MUŞTALAMA15, MUSANDIRA15, MUASIRLIK14, MUAMMALIK14, MURDARLIK14, MUMLANMAK13, MUTABAKAT13, MUKATAALI12, MUTLANMAK12, MUKARENET11, MUTALLAKA11


MUKARENET (Kelime Kökeni: Arapça muḳārenet)


[isim] [eskimiş]
  • Yaklaşma, kavuşma, bitişme

MUTALLAKA (Kelime Kökeni: Arapça muṭallaḳa)


[isim] [eskimiş]
  • Boşanarak dul kalmış kadın

MUKATAALI


[sıfat]
  • Kesime verilmiş (yer)

MUTLANMAK


[nesnesiz]
  • Mutlu olmak

MUMLANMAK


[nesnesiz]
  • Mumlama işi yapılmak veya mumlama işine konu olmak

MUTABAKAT (Kelime Kökeni: Arapça muṭābaḳat)


[isim]
  • Uzlaşma
[eskimiş] [biyoloji]
  • Uyum

Ata Sözleri ve Deyimler

  • mutabakat sağlamak

Birleşik Kelimeler: mutabakat zaptı


MUASIRLIK


[isim]
  • Çağdaşlık

MUAMMALIK


[isim]
  • Muamma dolu olma durumu

    Kadın ruhunun muammalığı ne zaman görülmüş ki? - Aka Gündüz


MURDARLIK


[isim]
  • Murdar olma durumu

MUMYALAMA


[isim]
  • Mumyalamak işi

MUŞTALAMA


[isim]
  • Muştalamak işi

MUSANDIRA (Kelime Kökeni: Rumca)


[isim]
  • Evlerde yatak yorgan konulan yer, yüklük

    Ocağın soluna gelen alçak musandıraya el yordamıyla çıktı. - Ömer Seyfettin


MUAYENECİ


[isim]
  • Araştıran, yoklayan kimse

    Eskiden İstanbul gümrüğünde muayeneciymiş. - Memduh Şevket Esendal


MUMLAŞMAK


[nesnesiz]
  • Bal mumu durumuna gelmek

MUKADDİME (Kelime Kökeni: Arapça muḳaddime)


[isim] [eskimiş]
  • Ön söz