MAĞRURCA harflerinden oluşan 31 kelime bulunuyor. MAĞRURCA kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Mağrurca kelimesinin anlamı nedir? Mağrurca ile başlayan kelimeler. İçinde mağrurca olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
8 Harfli Kelimeler
MAĞRURCA20
6 Harfli Kelimeler
MAĞRUR15, UĞRAMA15
5 Harfli Kelimeler
RUMCA10, MACAR9
4 Harfli Kelimeler
AĞMA12, UĞRA12, CUMA9, ACUR8, AMCA8, CURA8, ACAR7, RACA7, RUAM6, UMAR6, ARMA5
3 Harfli Kelimeler
CAĞ13, AĞA10, UCA7, CAM7, CAR6, RUM5, AMA4, RAM4, ARA3
2 Harfli Kelimeler
AĞ9, AM3, MA3, UR3, AR2, RA2
AR
(Kelime Kökeni: Fransızca are)
[isim]
[isim]
Ata Sözleri ve Deyimler
- ar damarı çatlamış
- ar dünyası değil kâr dünyası
- ar etmek
- arına dokunmak
- ar namus tertemiz
- ar ve hayâ perdesi yırtılmak
- ar yılı değil, kâr yılı
Birleşik Kelimeler: ar belası
[kimya]
-
Argon elementinin simgesi
RA
[kimya]
-
Radyum elementinin simgesi
ARA
[isim]
-
İki şeyi birbirinden ayıran uzaklık, aralık, boşluk, mesafe
[sinema] [tiyatro]
-
Bir oyunda, bir filmde izleme sırasında dinlenmek üzere verilen kısa süre, antrakt
[spor]
-
Toplu jimnastik dizilmelerinde, sıradakilerin birbirlerinden yanlamasına olan uzaklıkları
[spor]
-
Spor karşılaşmalarında oyuncuların dinlenmek ve taktik almak için kullandıkları süre
Ata Sözleri ve Deyimler
- arada çıkarmak
- arada kalmak
- arada kaynamak
- aradan çekilmek
- aradan çıkarmak
- aradan çıkmak
- aradan kaldırmak
- aradan sıyrılmak
- araları limoni olmak
- aralarına kara kedi girmek
- aralarında dağlar kadar fark olmak
- aralarındaki buzları eritmek
- aralarından kara kedi geçmek
- aralarından su sızmamak
- araları şekerrenk (veya serin) olmak
- arası (veya araları) açılmak (veya açık olmak veya bozulmak)
- arası geçmeden
- arası hoş (veya iyi) olmamak
- arası hoş (veya iyi) olmamak
- arasına (veya aralarına) karışmak
- arasını (veya aralarını) açmak (veya bozmak)
- arasını (veya aralarını) bulmak
- arası olmamak
- arası soğumak
- ara vermeden
- ara vermek
- araya (veya aralarına) soğukluk girmek
- araya almak
- araya girmek
- araya gitmek
- araya kaynayıp gitmek
- araya koymak
- araya vermek
- arayı açmak
- arayı soğutmak
- arayı yapmak
Birleşik Kelimeler: ara bağlantı, ara başlık, ara bono, arabozan, ara bozucu, ara bulma, ara bulucu, ara cümle, ara deniz, ara eleman, ara kapı, ara kararı, ara kazanç, ara kesit, ara konakçı, ara mal, ara nağme, ara pası, ara seçim, ara sıcak, ara sınav, ara sıra, ara sokak, ara söz, ara tümce, ara yerde, ara yön, arayüz, arada bir, açık ara, bir ara, o ara, uzak ara, beşibirarada, bu arada, apış arası, çatı arası, devletler arası, devre arası, gezegenler arası, gözeler arası, hafta arası, hücreler arası, kentler arası, kıtalar arası, kişiler arası, kulüpler arası, mahalle arası, memleketler arası, milletlerarası, okullar arası, öğle arası, satır arası, şehirler arası, tavan arası, toplumlar arası, uluslararası, ülkeler arası, üniversiteler arası, metinler arasılık
AM
[isim] [kaba konuşmada]
[kimya]
-
Amerikyum elementinin simgesi
UR
[isim] [tıp]
Birleşik Kelimeler: ur kaplama, yağ uru
ÂMÂ
(Kelime Kökeni: Arapça aʿmā)
[sıfat]
[bağlaç]
Ata Sözleri ve Deyimler
- ama ne
- aması maması yok!
- aması var
RAM
(Kelime Kökeni: Farsça rām)
[sıfat] [eskimiş]
-
Boyun eğen, kendini başkasının buyruğuna bırakan
Ata Sözleri ve Deyimler
ARMA
(Kelime Kökeni: İtalyanca arma)
[isim]
-
Bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin simgesi olarak kabul edilmiş resim, harf veya şekil, ongun (II)
[denizcilik]
-
Geminin yürümesine hizmet eden direk, seren, ip, halat ve yelken takımı
Ata Sözleri ve Deyimler
- arma donatmak
- arma soymak
- arma uçurmak (veya budatmak)
RUM
(Kelime Kökeni: Arapça rūm)
[isim]
-
Müslüman ülkelerde oturan Yunan asıllı kimse
[tarih]
-
Doğu Roma İmparatorluğu sınırları içinde yaşayan, Roma yurttaşı haklarına sahip olan halk
[eskimiş]
Birleşik Kelimeler: Rum ateşi
RUAM
(Kelime Kökeni: Arapça ruʿām)
[isim] [eskimiş] [hayvan bilimi]
UMAR
[isim]
CAR
[isim] [halk ağzında]
-
Çağrı, tellal ile duyurma
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: carcar, car car
[isim] [halk ağzında]
-
Kadınların örtündükleri çarşaf, zar (III)
ACAR
(Kelime Kökeni: Arapça ʿacar)
[sıfat]
[halk ağzında]
[isim]
-
Güneybatı Kafkasya'nın Türkiye sınırına yakın bölgesinde yaşayan bir halk, Acara
RACA
(Kelime Kökeni: Fransızca raja)
[isim]
-
Hindistan'da prenslere verilen unvan
UCA
[isim] [halk ağzında]
[sıfat] [halk ağzında]