MARTİNİ harflerini içeren 4 harfli 22 kelime bulunuyor. 4 harfli MARTİNİ kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
AMİR5,
AMİN5,
AMİT5,
İNAM5,
İMAR5,
İMAN5,
MİRİ5,
MİRA5,
MİNİ5,
MİAT5,
MARN5,
MANİ5,
MAİN5,
MART5,
RAMİ5,
İRAT4,
İNTİ4,
İRİN4,
İNAT4,
RİNA4,
RİNT4,
RANT4
İRAT
(Kelime Kökeni: Arapça īrād)
[isim]
[eskimiş]
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: iradımesel
İNTİ
(Kelime Kökeni: (Kızılderili dillerinden))
[isim] [eskimiş]
İRİN
[isim]
-
Organizmanın herhangi bir yerinde iltihaplanma sonunda ölmüş hücre artıklarından ve bozulmuş akyuvarlardan oluşan, mikroplu veya mikropsuz, genellikle sarımtırak renkte koyuca sıvı, cerahat
İNAT
(Kelime Kökeni: Arapça ʿinād)
[isim]
[sıfat] [halk ağzında]
Ata Sözleri ve Deyimler
- inadım inat olmak
- inadı tutmak
- inat etmek
Birleşik Kelimeler: eşek inadı, gâvur inadı, katır inadı, keçi inadı
RİNA
[isim] [hayvan bilimi]
RİNT
(Kelime Kökeni: Farsça rind)
[isim] [eskimiş]
RANT
(Kelime Kökeni: Fransızca rente)
[isim] [ekonomi]
AMİR
(Kelime Kökeni: Arapça āmir)
[isim]
[sıfat]
[ticaret]
-
Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse
Birleşik Kelimeler: amir hüküm, amiriita, emniyet amiri, idare amiri, ita amiri, kabin amiri, mülki idare amiri, saha amiri
ÂMİN
(Kelime Kökeni: Arapça āmīn)
[ünlem] [din bilgisi]
-
`Öyle olsun, Allah kabul etsin` anlamlarında, duaların arasında ve sonunda kullanılan bir söz
[isim] [kimya]
-
Amonyaktaki hidrojen yerine, tek değerli hidrokarbonlu köklerin geçmesiyle oluşan ürünlerin genel adı
AMİT
(Kelime Kökeni: Fransızca amide)
[isim] [kimya]
-
Amonyağın hidrojeni yerine bir asit kökünün geçmesiyle oluşan birleşiklerin sınıf adı
İNAM
[isim] [eskimiş]
İMAR
(Kelime Kökeni: Arapça iʿmār)
[isim]
Ata Sözleri ve Deyimler
İMAN
(Kelime Kökeni: Arapça īmān)
[isim] [din bilgisi]
[mecaz]
Ata Sözleri ve Deyimler
- imana gelmek
- imana getirmek
- iman etmek
- iman getirmek
- imanı gevremek
- imanım
- imanına kadar
- imanı yok
Birleşik Kelimeler: iman sahibi, iman tahtası
MİRÎ
(Kelime Kökeni: Farsça mīr + Arapça -ī)
[sıfat] [eskimiş]
-
Hükûmetin, hazinenin malı olan, beylik
[isim] [tarih]
Birleşik Kelimeler: mirî kâtibi, mirî mal
MİRA
(Kelime Kökeni: İtalyanca mira)
[isim]
-
Arazi üzerinde seçilmiş bir işaret noktasının düşeyini gösteren, yön belirtmek için uzaktan gözlenen, geometrik biçimli tahta lata