MAHİRANE harflerini içeren 4 harfli 48 kelime bulunuyor. 4 harfli MAHİRANE kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
HAMİ9,
İMHA9,
İHAM9,
MİHR9,
AHAR8,
AHİR8,
HAİN8,
HANE8,
HANİ8,
HARA8,
HARE8,
İNHA8,
NARH8,
REHA8,
ARMA5,
ANAM5,
ANMA5,
AMİR5,
AMAN5,
AMİN5,
ERİM5,
ENAM5,
EMİR5,
EMİN5,
EMAN5,
İNME5,
İNAM5,
İMAR5,
İMAN5,
MİRA5,
MİNE5,
MARN5,
MANİ5,
MANA5,
MAİN5,
MERİ5,
MERA5,
MENİ5,
NEMA5,
NAME5,
RAMİ5,
REMİ5,
ERİN4,
ENİR4,
İARE4,
İANE4,
NARA4,
RİNA4
ERİN
[sıfat]
ENİR
[isim] [bitki bilimi]
İARE
(Kelime Kökeni: Arapça iʿāre)
[isim] [eskimiş]
İANE
(Kelime Kökeni: Arapça iʿāne)
[isim] [eskimiş]
NARA
(Kelime Kökeni: Arapça naʿre)
[isim]
Ata Sözleri ve Deyimler
RİNA
[isim] [hayvan bilimi]
ARMA
(Kelime Kökeni: İtalyanca arma)
[isim]
-
Bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin simgesi olarak kabul edilmiş resim, harf veya şekil, ongun (II)
[denizcilik]
-
Geminin yürümesine hizmet eden direk, seren, ip, halat ve yelken takımı
Ata Sözleri ve Deyimler
- arma donatmak
- arma soymak
- arma uçurmak (veya budatmak)
ANAM!
[teklifsiz konuşmada]
Ata Sözleri ve Deyimler
- ana avrat küfretmek (veya düz veya dümdüz gitmek)
- ana bir, baba ayrı
- anadan doğmuşa dönmek (veya anadan yeni doğmuş gibi olmak)
- ana gibi yâr olmaz, Bağdat gibi diyar olmaz
- ana ile kız, helva ile koz
- ana kızına taht kurar, kız bahtı kocadan arar (veya ana kızına taht kurmuş, baht kuramamış)
- anam avradım olsun
- anam babam
- anamın (veya anasının) ak sütü gibi (helal olsun)
- anamın öleceğini bilseydim kulağı dolu darıya satardım
- anan güzel idi hani yeri, baban zengin idi hani evi?
- ananın bahtı kızına
- ananın bastığı yavru incinmez
- anan yahşi, baban yahşi
- anası ağlamak
- anasına avradına sövmek
- anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al
- anasından doğduğuna bin pişman
- anasından doğduğuna pişman etmek
- anasından doğduğuna pişman olmak
- anasından emdiği süt burnundan (fitil fitil) gelmek
- anasından emdiği sütü burnundan getirmek
- anasını ağlatmak
- anasını bellemek
- anasını eşek kovalasın!
- anasının gözü
- anasının ipini satmış (veya pazara çıkarmış)
- anasının kızı
- anasının körpe kuzusu
- anasının nikâhını istemek
- anasının oğlu
- anasını sat! (veya satayım!)
- anası turp (veya sarımsak), babası şalgam (veya soğan)
- anası yerinde
ANMA
[isim]
Birleşik Kelimeler: anma gerilim, anma töreni
AMİR
(Kelime Kökeni: Arapça āmir)
[isim]
[sıfat]
[ticaret]
-
Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse
Birleşik Kelimeler: amir hüküm, amiriita, emniyet amiri, idare amiri, ita amiri, kabin amiri, mülki idare amiri, saha amiri
AMAN
(Kelime Kökeni: Arapça amān)
[ünlem]
-
Yardım istenildiğini anlatan bir söz
Aman yakalayın.
Ata Sözleri ve Deyimler
- amana gelmek
- aman Allah (veya Allah'ım)
- aman bulmak
- aman dedirtmek (veya amana getirmek)
- aman derim!
- aman dilemek
- aman diyene kılıç kalkmaz
- aman vermek
- aman vermemek
Birleşik Kelimeler: amanname, aman zaman
ÂMİN
(Kelime Kökeni: Arapça āmīn)
[ünlem] [din bilgisi]
-
`Öyle olsun, Allah kabul etsin` anlamlarında, duaların arasında ve sonunda kullanılan bir söz
[isim] [kimya]
-
Amonyaktaki hidrojen yerine, tek değerli hidrokarbonlu köklerin geçmesiyle oluşan ürünlerin genel adı
ERİM
[isim]
-
Bir şeyin erebileceği uzaklık, menzil
El erimi. Göz erimi.
Birleşik Kelimeler: el erimi, göz erimi, kulak erimi, kurşun erimi
[isim]
ENAM
(Kelime Kökeni: Arapça enām)
[isim] [eskimiş]
-
Yaratılmış bütün canlılar
[isim] [eskimiş] [din bilgisi]
-
İçinde Kur'an'dan bazı ayet ve surelerin bulunduğu dua kitabı
EMİR
(Kelime Kökeni: Arapça emr)
[isim]
-
Buyruk, komut, talimat, ferman
[bitki bilimi]
-
Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm
Ata Sözleri ve Deyimler
- emir almak
- emir altına almak
- emir vermek
- emrine girmek
- emrine vermek
Birleşik Kelimeler: emir cümlesi, emir eri, emir kipi, emir kulu, emir komuta zinciri, emirname, emir subayı, emretmek, emreylemek, emrihak, emrivaki, emre muharrer senet, yazılı emir, evvelemirde, arama emri, ita emri, ödeme emri, ölüm emri, tediye emri, verile emri
[isim]
-
Araplarda ve bazı Müslüman ülkelerde bir kavim, şehir veya ülkenin başı