Kül ile Biten Kelimeler

KÜL ile biten 21 kelime bulunuyor. Sonu KÜL olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kül kelimesinin anlamı nedir? Kül ile başlayan kelimeler. İçinde kül olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

12 Harfli Kelimeler

MAKROMOLEKÜL18

8 Harfli Kelimeler

MAJÜSKÜL23, TEVEKKÜL16, MİNÜSKÜL14, PARTİKÜL14, TEŞEKKÜL13, MİNİSKÜL12

7 Harfli Kelimeler

VEZİKÜL18, FASİKÜL16, PELİKÜL13, KÜTİKÜL11, MOLEKÜL11

6 Harfli Kelimeler

PÜSKÜL15, MÜŞKÜL14, BASKÜL11, KEŞKÜL11

5 Harfli Kelimeler

FAKÜL13, FEKÜL13, ÇEKÜL10, KAKÜL7

3 Harfli Kelimeler

KÜL5

KÜL

[isim]
  • Yanan şeylerden artakalan toz madde

    Ocağın külleri üstünde duran tenceredeki fasulyeyi bitirdiler. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kül bağlamak
  • kül etmek
  • kül gibi
  • kül olmak
  • kül ufak olmak
  • külünü savurmak
  • kül yemek (veya yutmak)

Birleşik Kelimeler: külbastı, kül çöreği, küldöken, külkedisi, kül rengi, kül tablası, külyutmaz, yosun külü

[isim] [eskimiş]
  • Bütün, tüm

    Bir asırdan beri şiirimizi bir kül olarak göz önüne getirince bu misal canlanmaz mı? - Yahya Kemal Beyatlı

KÂKÜL (Kelime Kökeni: Farsça kākul)

[isim]
  • Alna düşen kısa kesilmiş saç, perçem

    Kâküllerini alnına düşürmüş, yanakları al al... - Attila İlhan

ÇEKÜL

[isim] [fizik]
  • Ucuna küçük bir ağırlık bağlanmış iple oluşturulan, yer çekiminin doğrultusunu belirtmek için sarkıtılarak kullanılan bir araç, şakul

KÜTİKÜL (Kelime Kökeni: Fransızca cuticule)

[isim] [bitki bilimi]
  • Yaprakların her iki yüzünde bulunan ve suyu sızdırmadığı için bitkinin kurumasına engel olan ince zar
[hayvan bilimi]
  • Kabukluların ve böceklerin örteneğinin koruyucu, kitinli katmanı

MOLEKÜL (Kelime Kökeni: Fransızca molécule)

[isim] [kimya]
  • Element veya bileşikleri oluşturan ve onların özgül niteliklerini gösteren en küçük birim, madde
[fizik]
  • Fiziksel kimyada bir veya birkaç atomun birleşmesinden oluşan, birkaç çekirdek veya elektronlu yapı
[mecaz]
  • Bir bütünün en küçük parçası

BASKÜL (Kelime Kökeni: Fransızca bascule)

[isim]
  • Ağırlıkları tartmaya yarayan alet, kantar
[fizik]
  • İki kolu sıra ile kalkıp inebilen, ortasından veya uçlarından birine az çok yakın değişmez bir noktaya dayanan kaldıraç

KEŞKÜL (Kelime Kökeni: Farsça keşkūl)

[isim] [eskimiş]
  • Gezici bazı dervişlerin ve dilencilerin ellerinde tuttukları, Hindistan cevizi kabuğundan, metalden veya abanozdan yapılmış dilenci çanağı

    Ne zaman birisi keşkülüme para atsa hızla, telaşla, kaçarcasına, gözlerini gözlerime değdirmeden yapar bunu. - Elif Şafak

Birleşik Kelimeler: keşkülüfukara

M

TEŞEKKÜL (Kelime Kökeni: Arapça teşekkul)

[isim]
  • Belli bir varlık ve biçim kazanma, oluşma,oluşum

Ata Sözleri ve Deyimler

  • teşekkül etmek

PELİKÜL (Kelime Kökeni: Fransızca pellicule)

[isim]
  • Boş film, film şeridi

FAKÜL (Kelime Kökeni: Fransızca facule)

[isim] [gök bilimi]
  • Benek

FEKÜL (Kelime Kökeni: Fransızca fécule)

[isim]
  • Patates gibi bazı bitkilerin yumrularında bulunan nişasta

MİNÜSKÜL (Kelime Kökeni: Fransızca minuscule)

[isim] [dil bilgisi]
  • Küçük harf

PARTİKÜL (Kelime Kökeni: Fransızca particule)

[isim] [fizik]
  • Parçacık

MÜŞKÜL (Kelime Kökeni: Arapça muşkil)

[sıfat]
  • Güç, zor, çetin

    Mektubunuzu aldım, çok müşkül olan sualinize hatıralarımı yoklayarak cevap vermeye çalışacağım. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[isim]
  • Engel, güçlük, zorluk

    Müşkül budur ki ölmeden evvel ölür kişi. - Yahya Kemal Beyatlı