Küf ile Başlayan Kelimeler

KÜF ile başlayan 21 kelime bulunuyor. Başında KÜF olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Küf kelimesinin anlamı nedir? Küf ile biten kelimeler. İçinde küf olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

12 Harfli Kelimeler

KÜFLENDİRMEK23

11 Harfli Kelimeler

KÜFÜRBAZLIK27, KÜFÜRLEŞMEK25, KÜFLENDİRME22

10 Harfli Kelimeler

KÜFÜRLEŞME24

9 Harfli Kelimeler

KÜFECİLİK20, KÜFLENMEK18, KÜFRANLIK18, KÜFRETMEK18

8 Harfli Kelimeler

KÜFÜRBAZ23, KÜFLENME17, KÜFRETME17

7 Harfli Kelimeler

KÜFLÜCE20, KÜFELİK15

6 Harfli Kelimeler

KÜFFAR20, KÜFECİ17, KÜFRAN14

5 Harfli Kelimeler

KÜFÜR15, KÜFLÜ15

4 Harfli Kelimeler

KÜFE12

3 Harfli Kelimeler

KÜF11

KÜF

[isim]
  • Ekmek, peynir vb. organik maddelerin üzerinde, nem ve ısının etkisiyle oluşan, çoğu yeşil renkli mantar
[halk ağzında]
  • Pas(I)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • küf bağlamak (veya tutmak)
  • küf kokmak

Birleşik Kelimeler: küf kokusu, küf yeşili, esmer küf, ışıl küf, isli küf, maviküf, tel küf, esmer küfler, ışıl küfler, ekmek küfü, limonküfü

KÜFE (Kelime Kökeni: Rumca)

[isim]
  • Genellikle söğüt veya başka ağaç dallarından örülen, yük taşımaya yarayan, kaba ve dayanıklı sepet

    Yolun kenarındaki kayanın üstüne küfesini koydu. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[sıfat]
  • Bu sepetin alabildiği miktarda olan

    Çardağın önünde o gün dizmeleri gereken sekiz küfe tütün duruyordu. - Necati Cumalı

[mecaz]
  • Kaba et, kıç

KÜFRAN (Kelime Kökeni: Arapça kufrān)

[isim] [eskimiş]
  • Nankörlük

KÜFELİK

[sıfat]
  • Küfeyi dolduracak miktarda olan

    İki küfelik üzüm toplandı.

[isim] [mecaz]
  • Kendi kendine yürüyemeyecek derecede sarhoş kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

  • küfelik olmak

KÜFÜR (Kelime Kökeni: Arapça kufr)

[isim]
  • Sövgü

    Bir yosma geçiyor kaldırımdan / Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar - Orhan Veli Kanık

[din bilgisi]
  • Tanrı'nın varlığı ve birliği gibi dinin temellerinden sayılan inançları inkâr etme

Ata Sözleri ve Deyimler

  • küfrü basmak
  • küfür savurmak
  • küfür yemek

Birleşik Kelimeler: küfretmek, kandilli küfür, kantarlı küfür, sunturlu küfür

KÜFLÜ

[sıfat]
  • Küflenmiş olan

    Küflü ekmek.

[isim]
  • Saklanmış altın para

    Galiba sıra küflülere gelmiş.

[mecaz]
  • Zamanı geçmiş, köhne

Birleşik Kelimeler: kafası küflü

KÜFLENME

[isim]
  • Küflenmek işi

KÜFRETME

[isim]
  • Küfretmek işi, sövme

    Her şeyden alevlenme onda, mütemadiyen küfretme onda. - Sermet Muhtar Alus

KÜFECİ

[isim]
  • Küfe yapan veya satan kimse

KÜFLENMEK

[nesnesiz]
  • Küf oluşmak

    Zincirler küflendi, çürüdü, kırıldı. - Ömer Seyfettin

[mecaz]
  • Zamanı geçmek, köhneleşmek

    Seniha, kendisinin de bu kirli aydınlığın altında bu eşya ile beraber küflendiğini hissetti. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]
  • Çalışma fırsatı bulamayarak özelliklerini veya yeteneğini yitirmek

    Sahte banknotlar küflenmiş tekerlekler gibidir. - Reşat Nuri Güntekin

KÜFRANLIK

[isim]
  • Nankörlük

Ata Sözleri ve Deyimler

  • küfranlık etmek

KÜFRETMEK (Kelime Kökeni: Arapça kufr + Türkçe etmek)

[-e]
  • Sövmek

    Kambur, küfrederek mektubu yırttı. Pisi pisine pul parası vermişti. - Nazım Hikmet

KÜFECİLİK

[isim]
  • Küfecinin işi

KÜFLÜCE

[isim] [halk ağzında]
  • Mantar hastalığı

Birleşik Kelimeler: ışıl küflüce, tel küflüce

KÜFFAR (Kelime Kökeni: Arapça kuffār)

[isim]
  • Müslüman olmayanlar, kâfirler

    Küffar üzerindeki gazamızın sevabı bize kâfidir. - Feridun Fazıl Tülbentçi